Παλιές καλές ημέρες γνώρισε ο Πύργος τις άγιες ημέρες του Πάσχα . « Απόδημοι Πυργιώτες » επισκέπτες και φίλοι πλημμύρισαν κάθε σπίτι και κάθε γωνιά του Πύργου με αποτέλεσμα το χωριό να θυμίζει …περασμένες εποχές.
Οι παιδικές φωνές οι καθαρισμένες αυλές τα ανοικτά παραθυρόφυλλα σε συνδυασμό με τον ηλιόλουστο καιρό που επικράτησε έδωσαν στον Πύργο μια διαφορετική εικόνα από αυτή που επικρατεί συνήθως τα τελευταία χρόνια την εικόνα της ερήμωσης και του μαρασμού.
Ίσως χρειάστηκε η οικονομική κρίση να θυμηθούμε όλοι μας τα πάτρια εδάφη και να αφήσουμε στην άκρη τα κοσμοπολίτικα νησιά και τους δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς .
Η Μεγάλη εβδομάδα κύλησε μέσα σε κλίμα θρησκευτικής κατάνυξης με αποκορύφωμα την Κυριακή του Πάσχα όπου σε κάθε αυλή του Πύργου ο πατροπαράδοτος οβελίας είχε την τιμητική του.
Τα πρώτα …μεζεδάκια του οβελία το κοκορέτσι το κρασί και το περίσσιο κέφι έκαναν τον Πυργιώτη να ξεφύγει έστω για λίγο από την κατήφεια και τις σκοτούρες που επικρατούν τον τελευταίο καιρό στην χώρα μας . Το τσούγκρισμα των αυγών οι ανταλλαγές ευχών και σε αρκετές περιπτώσεις ο χορός που είχε στηθεί στις αυλές επιβεβαίωναν στον επισκέπτη ότι το Πάσχα στον Πύργο είναι μοναδικό είναι το Ρουμελιώτικο Πάσχα