Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014

Έρχονται βροχές και χιόνια το Σαββατοκύριακο - Σε επιφυλακή για τον Σπερχειό

Πολλές βροχές την Κυριακή στη Φθιώτιδα, αλλά και χιόνια ακόμα και σε ημιορεινές περιοχές....
Σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν μέχρι σήμερα τα προγνωστικά δείχνουν ότι οι βροχές θα ξεκινήσουν από το βράδυ του Σαββάτου και θα κορυφωθούν την Κυριακή οπότε μπορεί να έχουμε και πλημμυρικά φαινόμενα στον Σπερχειό. Χιόνια θα πέσουν στα ορεινά από τα 800-900 μέτρα και πάνω.
Από την Δευτέρα έως και την Τρίτη το πρωί, οι βροχές θα συνεχιστούν αλλά με μικρότερη ένταση. Τα χιόνια σταδιακά θα κατέβουν πιο χαμηλά φτάνοντας προς το ξημέρωμα της Τρίτης τα 400 μέτρα.
Έτσι, από αργά το βράδυ της Δευτέρας θα χιονίσει προς Δομοκό, Μπράλο και Ελευθεροχώρι, ενώ το ξημέρωμα της Τρίτης θα χιονίσει ακόμη και μέσα στην Υπάτη. Γενικά από τα 600 μέτρα και πάνω περιμένουμε στρωμένο χιόνι!!
Οι 2 χάρτες. 
Ο ένας δείχνει τη βροχή το μεσημέρι της Κυριακής και ο άλλος τα χιόνια το ξημέρωμα της Τρίτης που θα φτάσουν μέχρι τα 400 μέτρα υψόμετρο.

Πηγη
Διαβάστε περισσότερα...

Καπετάν Ανυπόμονος - Ο αντάρτης με τα ράσα !!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ - ( Το κείμενο γράφτηκε από τον υπογράφοντα στις 7-10-2005 ) 

Καπετάν Ανυπόμονος
«Κι εγώ από κεί κάνω τον ανήφορο και επήγα και βρήκα τον Αρη απάν' στην Καλοσκοπή κι από κεί στο Μαυρολιθάρ'. Ηταν οι μέρες που ο Σαράφης αναλάμβανε στρατιωτικός διοικητής».
Τα λόγια ανήκουν σε θρυλική μορφή της Εθνικής Αντίστασης: στον παπα-Ανυπόμονο, τον αντάρτη ιερωμένο που συνδέθηκε όσο ελάχιστοι με τον Αρη Βελουχιώτη και που αναπαύεται, από την προηγούμενη βδομάδα, στις «κορυφογραμμές» της ιστορίας, πλήρης ημερών και βιωμάτων.
Είχα την τύχη μέτά από προσπάθειες χρόνων να τον συναντήσω πριν από δύο χρόνια , στη μονή Αγάθωνος, έξω από την Υπάτη.
Καίτοι υπέργηρος, σχεδόν τυφλός, ο κατά κόσμον αρχιμανδρίτης Γερμανός Δημάκος, μόλις αρχίζει να μιλά για το αντάρτικο μεταμορφώνεται.


* Γεννιέται στο Αγρίδι Αρκαδίας στα 1912. Είναι από τα μικρότερα αγόρια μιας πολυμελούς οικογένειας. Το 1934 χειροτονείται διάκονος στη Φθιώτιδα. «Το '42 διορίστηκα ηγούμενος στη μονή Αγάθωνος και ταυτόχρονα επίτροπος στη μονή Δαδιού», θυμάται. «Η περιοχή ήταν ΕΑΜοκρατούμενη. Από εδώ ξεκίνησε ο Αρης, από την καλύβα του Στεφανή έξω από τη Σπερχειάδα. Εγώ τότε δεν είχα ιδέα απ' αυτά. Πρωτομυήθηκα από ένα βιβλιαράκι του Δημήτρη Γληνού με τίτλο: "Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ", κι άρχισα να βοηθώ».
* Παράλληλα διορίζεται πρόεδρος στο Δαδί (Αμφίκλεια), πρωτοστατεί στην ανύψωση του ηθικού των κατοίκων και συμμετέχει στις επιτροπές εθνικής αλληλεγγύης. Με τους Ιταλούς παίζει το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι. Προδίδεται, όμως, από μια ελαττωματική γραφομηχανή: «Οι Ιταλοί είχαν έναν υπολοχαγό, Μάριο, απαίσιο στη μορφή και απαισιότερο στην ψυχή. Μια μέρα ξεκόλλησε από την πινακίδα της κοινότητας ένα χαρτί αλλά πήρε κι άλλο ένα από τη διπλανή κολόνα». Ένα στραβό πλήκτρο της γραφομηχανής αποκαλύπτει ότι οι ανακοινώσεις της κοινότητας και οι προκηρύξεις του ΕΑΜ γράφονταν από την ίδια μηχανή.
Το όπλο του Aρη
* Δεν μένει, λοιπόν, στον καλόγερο, παρά να ανηφορίσει στο βουνό. Στην Καλοσκοπή συναντιέται με την ανταρτοομάδα του Aρη και του ζητά να καταταγεί στον ΕΛΑΣ.
«Δεν θα αντέξετε», μου λέει. «Ε! Όσο αντέξω», του απαντώ. Στο ελατοδάσος καθίσαμε να κολατσίσουμε. Πάνω στα έλατα πηδούσε ένα σκιουράκι. Ο Αρης έβγαλε την αραβίδα του που στο κοντάκι είχε μια σφραγίδα του Αη Γιώργη. "Το κατεβάζεις παππούλη;", μου λέει. Ρίχνω μια και πάρτο κάτω το ζουλαπάκι. "Η αραβίδα είναι δική σου", μου λέει τότε ο Αρης. Και δεν την ξαναφόρεσε. Την έδωσε σε μένα».
* Την επόμενη ο πατέρας Γερμανός αποκτά το προσωνύμιο με το οποίο μένει στην ιστορία: «Στην Αγία Τριάδα, ο καπετάν Λευτέρης ο Χρυσιώτης έγραφε τους νεοκαταταγέντες.
Ο Αρης καθόταν δίπλα. "Εγώ καπετάν Λευτέρη τι ψευδώνυμο να πάρω;" τον ρωτούσα συνέχεια. "Μην είσαι ανυπόμονος!", είπε ο Αρης. Και μού 'μεινε».
* Μιλά για τον Αρη και βγάζει σπίθες:
«Ανεπανάληπτος. Είναι γύφτοι, είναι παλιανθρώποι, είναι πρόστυχοι, είναι ανέντιμοι αυτοί που λένε όσα είπανε. Δεν ήταν τυχαίος ο Αρης.
Αν τον άκουγαν, θα είμαστε αλλιώτικα τώρα. Ηταν ο ΕΝΑΣ, που ήξερε να αξιοποιεί την προσφορά των πολλών.
Οι πολλοί υπάρχουν παντού και πάντοτε. Ο ένας λείπει. Και σήμερα ο ένας λείπει».
* Ο Ανυπόμονος γίνεται ο παπάς του έφιππου ουλαμού του γενικού στρατηγείου του ΕΛΑΣ, επίσημη ονομασία των επίλεκτων της προσωπικής φρουράς του Αρη, των περίφημων μαυροσκούφηδων.
«Θα φοράς πάντα το καλυμμαύχι. Το σταυρό δε θα τον βγάλεις ποτέ», μου έλεγε ο Αρης. "Μα δεν με βολεύει. Να βάλω μαύρο σκουφί όπως όλοι;"
"Οχι! Θα φοράς καλυμμαύχι", μου απαντούσε».
* Μιλά με την τραχιά ρουμελιώτικη προφορά, που περικλείει σαφήνεια και καθαρότητα: «Ο Aρης ήταν παιδί αστικής οικογενείας.
Έκανε το σταυρό του, έλεγε "Παναΐτσα" μου, δεν ήταν "σαπέρας", ήταν από σπίτι.
Στα χωριά όταν κάναμε λειτουργίες, έψελνε. Στη Λάσπη βάφτισε ένα παιδί. Του είχα χαρίσει ένα σταυρό και τον φορούσε πάντα κρεμασμένο στην τσέπη της καρδιάς.
Το κόμμα πάθαινε αλλεργία. Στις περισσότερες φωτογραφίες αφαίρεσαν, μετά, το σταυρό με κόλπα».
* Τα βέλη του στρέφονται κατά της τότε και των μετέπειτα ηγεσιών του ΚΚΕ, που κατέτρεχαν τον Αρη και με την αποκήρυξή του τον οδήγησαν στην αυτοκτονία:
«Τον έστειλαν στο Μοριά για να τον ξεκάνουν. Η Πελοπόννησος έβριθε από ταγματασφαλίτες. Αυτό που του έφαγε το κεφάλι ήταν η τυφλή υπακοή στο κόμμα. Αυτός ο γίγαντας τι αδυναμία είχε σ' αυτό το κόμμα;»
* Μετά την απελευθέρωση και κατόπιν προτροπής του Αρη επιστρέφει στο μοναστήρι, ηγούμενος. Υπέστη όμως ανελέητο κυνηγητό.
«Φάγαμε ξύλο. Μας πέρασε από φάλαγγα ο Βουρλάκης. Ήταν απαραίτητο να περάσουμε από φροντιστήριο».
* Στους ένθεν κακείθεν πολέμιους του Αρη, σε εκείνους που έστησαν αλλά και γκρέμισαν το άγαλμά του στην πλατεία Λαού της Λαμίας, σ' αυτούς που τον έτρεμαν ζωντανό και τον κατηγόρησαν νεκρό στέλνει ένα τελευταίο μήνυμα, επίλογο στην υστεροφημία του αντάρτικου:
«Αυτοί φθίνουν και θα σβήσουνε. Σβήνουνε ο ένας μετά τον άλλο.
Ο Αρ'ς δε "σβάει". Δεν έχει ανάγκη από ανδριάντα.


Ο Αρης έχει ανδριάντα στην ψυχή του λαού. Ανδριάντα κάνανε στον Τρούμαν και τον φυλάνε οι χωροφυλάκοι.
Β.Μ
Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΦΟΔΡΕΣ ΧΙΟΝΟΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ !!

Νέες σφοδρές χιονοπτώσεις προβλέπονται στις αρχές Φεβρουαρίου στην χώρα μας και κυρίως στην βόρεια αλλά και κεντρική Ελλάδας, ως και σε μηδενικά υψόμετρα !!

Από τις 1-2 Φεβρουαρίου, αναμένεται νέα αισθητή πτώση της θερμοκρασίας σε όλη την βόρεια Ελλάδα, ενώ μετά τις 3-4 Φεβρουαρίου, ως και τις 6-8 περίπου του μήνα, η πτώση θα επηρεάσει και την κεντρική χώρα.

Σφοδρές χιονοπτώσεις προβλέπονται στην βόρεια Ελλάδα ως και σε μηδενικό υψόμετρο από τις 2-3 ως και τις 4-5 Φεβρουαρίου, ενώ χιονοπτώσεις φαίνονται και σε αρκετά χαμηλά υψόμετρα της κεντρικής χώρας από τις 4-5 ως και τις 6-7 Φεβρουαρίου.

Μετά τις 7-8 Φεβρουαρίου, φαίνεται η θερμοκρασία να ανεβαίνει αισθητά σε όλη την Ελλάδα, αλλά ο καιρός δεν φαίνεται από πλευράς φαινομένων να είναι καλός, καθώς φαίνονται έντονες βροχές και καταιγίδες.


Η Θεσσαλονίκη φαίνεται για δεύτερη φορά να δέχεται χιονοπτώσεις ως και στο κέντρο της, ενώ και περιοχές της Αθήνας με υψόμετρο άνω των 200 μέτρων και γενικότερα περιοχές του νομού Αττικής με υψόμετρο άνω των 200-300 μέτρων, φαίνεται να έχουν πιθανότητες για χιονοπτώσεις.

Ως και την Παρασκευή, θα γνωρίζουμε αν όντως οι νέες αυτές χιονοπτώσεις σημειωθούν ως και την Θεσσαλονίκη αλλά και σε περιοχής του νομού Αττικής και της Αθήνας. Πάντως αν όντως οι θερμοκρασίες είναι αρκετά χαμηλές όπως δείχνουν τα προγνωστικά μας στοιχεία, τότε η πόλη της Θεσσαλονίκης έχει μεγάλες πιθανότητες να δει μετά από πολλά χρόνια χιονιά πολλών εκατοστών, ωστόσο κάτι τέτοιο όπως σας προαναφέραμε, θα το επαληθεύσουμε την ερχόμενη Παρασκευή.
Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014

Για αυτό οι Παπανδρέου είναι πάντα κάτι διαφορετικό..!

Αυτός είναι ο "Ινδιάνος" συμπέθερος του Γιώργου Παπανδρέου 

 Πόσοι απο όλους εμάς θα έκαναν ότι έκανε η οικογένεια του Γιώργου Παπανδρέου;

Πόσοι θα είχαν ένα τέτοιο όνομα και θα συμπεθέρευαν με ανθρώπους βιοπαλαιστές;

Πόσοι θα θα είχαν την ιστορία της οικογένειας Παπανδρέου και θα κάθονταν στο ίδιο τραπέζι με τον…»Ινδιάνο»;

Σχεδόν κανένας..

Απο την ελίτ σίγουρα ΚΑΝΕΝΑΣ και απο τους μικροαστούς πάλι ΚΑΝΕΝΑΣ…!

Γαι αυτό η οικογένεια Παπανδρέου θα είναι κάτι διαφορετικό στην Ελλάδα, παρά τα λάθη της..!

Και πάντα στην καρδιά του λαού…!
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ - Ο “ΠΑΛΟΥΚΩΜΕΝΟΣ” ΤΗΣ ΥΠΑΤΗΣ

Στα χρόνια της δουλείας, τότε που η Οθωμανική κυριαρχία , ήταν κυρίαρχος ζωής και θανάτου, στην Υπάτη (στο Πατρατζίκι) που διεδραμάτισε σπουδαίο ρόλο στην εποχή της Τουρκοκρατίας, θανατώθηκε διά βασανισμού κάποιος χριστιανός αγωνιστής. Χριστιανοί βέβαια και πολεμιστές θανατώθηκαν πολλοί και αμέτρητοι, μα γι’ αυτόν γίνεται λόγος, για τον τρόπο που θανατώθηκε με παλούκωμα και πήρε το όνομα ο παλουκωμένος και ο τόπος του μαρτυρίου του, πήρε και κείνος την ονομασία του «στου παλουκωμένου».
Τόπος του μαρτυρίου του, είναι το υψωματάκι εκείνο ανάμεσα στον Άγιο Ήρωδίωνα και στη Μοιρά, που γινόταν το φημισμένο παζάρι της Υπάτης.
Τον ανώνυμο αυτό χριστιανό, η παράδοση και η φαντασία τον φέρνει παλουκωμένο-σουφλισμένο σαν αρνί, όρθιο-στητό με κρεμασμένα τα χέρια προς τα κάτω, όπως παρέδωσε το πνεύμα. 
Όσοι τον είδαν με τη φαντασία τους, τον είδαν στητό παλληκαρήσια σαν να δέχτηκε καρτερικά το θάνατο.Η μορφή του μένει ατράνταχτη, παρά τα δεινοπαθήματά του, τα μάτια του γουρλωμένα και αγριεμένα λες και απειλεί και ετοιμάζεται να αντεπιτεθεί κατά των βασανιστών του. Από τους φρικτούς βασανισμούς του, στοίχειωσε και βγαίνει τα μεσάνυχτα έτσι παλουκωμένος όπως είναι, σαν κάτι να θέλει να πεί στους διαβάτες ή να θέλει να διαμαρτυρηθεί στους βασανιστές του. 
Πόσοι και πόσοι δεν τον είδαν ολοφάνερα, και όσοι περνούν από τα μεσάνυχτα ως το γλυκοχάραμα, θα τον δούν και θα το μολογάν την άλλη μέρα, «είδα χθές τον παλουκωμένο» και το λένε μ’ ένα τρόπο τόσο φυσικό σαν να είναι κάτι το συνηθισμένο, κάτι το καθημερινό. Βέβαια υπάρχουν και άλλοι που φοβούνται και αν τους φέρει ο δρόμος νύχτα από εκεί, αλλάζουν δρόμο και χάνουν την ευκαιρία να δούν τον στοιχειωμένο. 
Δεν μιλάει, δεν κινείται, δεν χειρονομεί ο στοιχειωμένος, μόνο που στέκει σαν παλουκωμένος με ορθάνοιχτα μάτια, ένας άντρακλας ως εκεί πάνω νιός χαριτωμένος, έτσι τον θέλει ο θρύλος και η φαντασία έτσι τον πιστεύουν και οι κάτοικοι της Υπάτης και των περιχώρων, όσοι έχουν διάβα από εκεί. Πόσες ώρες μένει εκεί στον τόπο του μαρτυρίου του ο παλουκωμένος και που πηγαίνει την ημέρα και χάνεται το στοιχειό, κανένας δεν το ξέρει.
Ο παλουκωμένος που στοιχειώθηκε, είναι καλός και άκακος και πολύ καλόκαρδος με τους χριστιανούς.  
Μα άθελα του, έγινε πρόξενος πολλών επεισοδίων .Δεν είναι λίγοι εκείνοι που με την φαντασία τους είδαν τον παλουκωμένο , τρόμαξαν και επιχείρησαν να πυροβολήσουν με το ζερβί χέρι, να τρομάξουν το στοιχειό και να το διώξουν.
Και άλλοι που είδαν τυχαία, αμέριμνο διαβάτη να στέκει νύχτα εκεί στο λοφίσκο του παλουκωμένου και τράπηκαν σε άτακτο φυγή, έχουν να το λεν και να το μολογούν ότι πράγματι τον είδαν.
Σήμερα άλλαξε ο δρόμος, δεν περνάει από τη θέση του παλουκωμένου και οι κάτοικοι της Υπάτης και των χωριών λιγόστεψαν και γι’ αυτό λιγόστεψαν και εκείνοι που τον έβλεπαν. Ως τόσο όμως και κανείς να μην τον ξαναδεί, η παράδοση θα τον διαιωνίζει και θα μας τον παρουσιάζει σαν έναν επιπλέον παλουκωμένο μάρτυρα της Τουρκικής θηριωδίας.
ΖΑΧΟΣ ΞΗΡΟΤΥΡΗΣ
Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014

ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΟ - Άραγε τι θέλουν να κρύψουν από τον τύπο ;

Διαβάζοντας στην ΔΙΑΥΓΕΙΑ  την έγκριση  σύναψης προγραμματικής σύμβασης  μεταξύ  Συνδέσμου  Ύδρευσης  Ο.Τ.Α Νομού Φθιώτιδας  από πηγές ΚΑΝΑΛΙΑ  Πύργου  και Δήμου Μακρακώμης  για την κατασκευή νέου δικτύου ύδρευσης μείναμε έκπληκτοι από τον ΕΙΔΙΚΟ ΟΡΟ που περιέχει η συγκεκριμένη  σύμβαση 

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ  ΡΗΤΑ ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ  ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΛΗΞΗ ΑΥΤΟΥ ΣΕ ….ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ !!!

 
Άραγε γιατί τόση μυστικοπάθεια και τι θέλουν να μείνει στο σκοτάδι  ώστε να μην δεί ποτέ το φώς της δημοσιότητας ;


Ίσως ο  κος Μαντζάνας Πρόεδρος του Συνδέσμου οφείλει μία απάντηση  στον τύπο και στους κατοίκους της περιοχής 

 
Αναμένομεν …..

 
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ  ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ 



Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2014

Δημήτρης Σακκάς – Γνωρίζει το κλαρίνο από …κούνια

Ο  Δημήτρης  Σακκάς είναι ένας από τους μεγαλύτερους δεξιοτέχνες του κλαρίνου στην Ελλάδα και όχι μόνο, γέννημα-θρέμμα Ρουμελιώτης με ρίζες από την Ήπειρο

Στις ζωντανές του εμφανίσεις ο Δημήτρης  Σακκάς  συνοδευόμενος από την Εύη Θώδη  δημιουργεί μια εκρηκτική, γιορτινή ατμόσφαιρα με το κλαρίνο του,όπου η παραδοσιακή μουσική  συναντά το τσάμικο, το καλαματιανό καθώς και άλλους  ρυθμούς της χώρας μας.

Το φαινόμενο Σακκάς  όμως, ταξίδεψε και έξω από τα ελληνικά σύνορα.

Οι εμφανίσεις του σε Αυστραλία , Αμερική .Καναδά , Γερμανία κλπ έχουν ξεσηκώσει τους ομογενείς  με τον ήχο του που τους μεταφέρει Ελλάδα .

Τα πρώτα μουσικά του ακούσματα τα πήρε από έναν αυτοδίδακτο  ερασιτέχνη  «κλαριτζή » τον παππού του Βαγγέλη  ιδιοκτήτη ταβέρνας  στον Πύργο Υπάτης

Σεμνός και ταπεινός ο σπουδαίος βιρτουόζος του κλαρίνου, Δημήτρης Σακκάς  ακολουθεί τις δικές του διαδρομές  από τις  πρώτες «δοκιμές» με το κλαρίνο του παππού  ( για να χαίρεται τον ήχο του κλαρίνου) και ολοκληρώνεται με το πέρασμα του χρόνου στο «πανεπιστήμιο» των πανηγυριών σε όλη την χώρα ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟΝ
Διαβάστε περισσότερα...

Tα Βαρδούσια και τα αλπικά χωριά της Φωκίδας

Πενταγιοί
Λίγοι προχωρούν πέρα από την Παύλιανη. Όσοι το τολμήσουν όμως, μπαίνουν σε terra incognita στην ορεινή Φωκίδα, ένα κομμάτι της ανεξερεύνητης Ελλάδας με επιβλητικά τοπία που προξενούν δέος και κατάνυξη εδώ και χιλιάδες χρόνια. Δραματικές αντιθέσεις στο τοπίο δημιουργεί η συνάντηση πελώριων ορεινών όγκων, της Οίτης, των Βαρδουσίων και της Γκιώνας και στο κέντρο η τεχνητή λίμνη του Μόρνου. Θρονιασμένα ανάμεσα σε αυτούς τους επιβλητικούς ορεινούς όγκους, τα χωριά γύρω από τα Βαρδούσια είναι από τις πιο αραιοκατοικημένες περιοχές της Ελλάδας. Εμείς γυρίσαμε έξι από αυτά τα χωριά και ανακαλύψαμε τοπία που κάνουν τις Άλπεις να ωχριούν και μια χούφτα κατοίκους με αυθεντικά χαμόγελα που στήνουν με κάθε ευκαιρία ρουμελιώτικα γλέντια που ζεσταίνουν την καρδιά. Κι όλα αυτά, περίπου 3 ώρες από την Αθήνα.


Σκαρφαλωμένη στα 950 μέτρα υψόμετρο, η Πενταγιού, όπως την αποκαλούν οι ντόπιοι την πατρίδα της θρυλικής Μαρίας Πενταγιώτισσας, έχει θεά προς την ανατολή την κορυφογραμμή των Βαρδουσίων. Ο τεράστιος πλάτανος στην πλακόστρωτη πλατεία συγκρατεί με δυσκολία το χιόνι στα αιωνόβια κλαδιά του. Όταν ξυπνάς το πρωί, στο ζεστό και φιλόξενο δωμάτιο του ξενοδοχείου,  αντικρίζεις τη χιονισμένη οροσειρά των Βαρδουσίων να σε καλημερίζει. Εδώ, με το κρύο σχεδόν να σου κόβει την ανάσα στα ανηφορικά λίθινα καλντερίμια, μπορείς να κάνεις ένα βήμα και να δεις τον εαυτό σου ή ακόμα και να ανέβεις στην πλαγιά και να ουρλιάξεις δυνατά από ευχαρίστηση πάνω από τα χιονισμένα βουνά, προσπαθώντας να νικήσεις τον αέρα που σφυρίζει. Κανείς δε θα σε ακούσει.





Λιδωρίκι
Καθισμένοι στο καφενείο της πλατείας, με τον χιονισμένο γεροπλάτανο να δεσπόζει στο κέντρο της, δεν μπορούμε παρά να πάρουμε εντατικά μαθήματα ιστορίας για αυτή την ανεπίσημη πρωτεύουσα των κορυφογραμμών από τους γέρους με τα ροζιασμένα χέρια: για τα καπεταναίους και τους κλεφταρματωλούς που βρήκαν καταφύγιο εδώ στα χρόνια της τουρκοκρατίας, για την πρόχειρη φυλακή στη θέση Βαρούσι, όπου έκλεισαν τον Αθανάσιο Διάκο, για την πυρπόληση του  χωριού από τους ναζιστές στις 29 Αυγούστου 1944, για τα χιλιάδες γιδοπρόβατα που βόσκουν στα λιβάδια της Γκιώνας και παράγουν την περίφημη φέτα Λιδωρικίου, γνωστή στα πέρατα του κόσμου.


Το ιστορικό κεφαλοχώρι της κοιλάδας βρίσκεται στους πρόποδες της δυτικής πλευράς της οροσειράς της Γκιώνας σε υψόμετρο 560 μέτρων και αγναντεύει τη λίμνη του Μόρνου, τα Βαρδούσια και τις κορυφές της Γκιώνας. Μερικά χιλιόμετρα από το Λιδωρίκι, στο Μόρνο ποταμό, βρίσκεται το φράγμα που έχει δημιουργηθεί για την ύδρευση της Αθήνας και ακριβώς κάτω από το χωριό διέρχεται η μεγαλύτερη σήραγγα της Ελλάδας (μήκους 16,5 χλμ.), που διατρυπά τον όγκο της Γκιώνας και βγαίνει πάνω από το φρούριο της Άμφισσας.


Κροκύλειο 

Λιγοστοί κάτοικοι θα σε υποδεχτούν εδώ, στον τόπο καταγωγής του στρατηγού Ιωάννη Μακρυγιάννη, σκαρφαλωμένο στα 850 μέτρα υψόμετρο. Οι περισσότεροι έφυγαν για την Αμερική το 1950. Θα σου πουν να δεις το ρολόι που κοσμεί το καμπαναριό της πέτρινης εκκλησίας του Αϊ Γιώργη. Είναι γαλλικής κατασκευής του 1859 και αγοράστηκε το 1908 από έρανο που έκαναν μεταξύ τους όσοι δούλευαν εκείνο τον καιρό στο Λαύριο. Λένε, πως το 1909 το ρολόι έφτασε με καράβι μέχρι την Ερατεινή και από εκεί μεταφέρθηκε από τους χωριανούς ως το χωριό στα χέρια.

 

Θα πιεις κρυστάλλινο νερό από τις πέντε μεγάλες βρύσες-σήμα κατατεθέν του χωριού και για πρώτη φορά θα νιώσεις πώς είναι να ξεδιψάς. Και λίγο πριν σου βάλουν στην τσάντα ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί από το δικό τους για να πίνεις στην υγεία τους μόλις επιστρέψεις στη μεγάλη πόλη, θα σου δώσουν ραντεβού για το μεγάλο πανηγύρι του Αϊ Λιός στις 20 Ιουλίου και τον Αύγουστο για τα “Μακρυγιάννεια”. 




Το Κροκύλειο Η κυρία Φρόσω ρίχνει στη μεγάλη κατσαρόλα τα χόρτα από το βουνό, βάζει τα κρεμμυδάκια δίπλα στο αγριογούρουνο για να το κάνει στιφάδο και κόβει πατάτες για να τις σερβίρει ζεστές με τα κεφτεδάκια. Συνοδέψτε με ζυμωτό ψωμί και δικό τους κόκκινο κρασί (Κροκύλειο, τηλ.: 22660 41500).

Αθανάσιος Διάκος
Οι ντόπιοι επιμένουν να αποκαλούν το χωριό τους Άνω Μουσουνίτσα. Το όνομά του άλλαξε επίσημα το 1959 προς τιμήν του ήρωα της επανάστασης, του οποίου ο πατέρας λέγεται πως καταγόταν από το χωριό. Εδώ, στα σχεδόν στα 1100 μέτρα υψόμετρο στις ανατολικές πλαγιές των Βαρδουσίων στην καρδιά της Ρούμελης, το τελετουργικό απαιτεί θερμαντικό κρασί και τσίπουρο και βόλτα στο Μουσείο Αθανασίου Διάκου, που λειτουργεί από το 2009. Αφετηρία και τέρμα κάθε διαδρομής η πλακόστρωτη πλατεία. Όλα εδώ: η Εκκλησία, ο Αθανάσιος Διάκος, τραπεζάκια έξω το καλοκαίρι, παρέες μικρών και μεγάλων, φαγητό, καφές, τρεχούμενο νερό, ντόπιο παγωτό από πρόβειο γάλα και αυτή η απερίγραπτη δροσιά το κατακαλόκαιρο. Εδώ σου γεννιέται αβίαστα μια περίεργη αίσθηση χαράς και ευγνωμοσύνης προς τον Δημιουργό.





 
Μαυρολιθάρι
Στέκεσαι στην πλατεία και αυτό το φυσικό μπαλκόνι-παρατηρητήριο στα 1150 μέτρα αγναντεύεις όλη την περιοχή: τα Βαρδούσια, τη Γκιώνα και στο βάθος το Μόρνο. Από πάνω σου, φορτωμένος με παχύ χιόνι ο πελώριος πλάτανος που ατενίζει τη θέα που μόλις ανακάλυψες για πάνω από 300 χρόνια. Όμορφα παραδοσιακά σπιτάκια, πέτρινα σοκάκια, η μυρωδιά από τα καμμένα κούτσουρα στα τζάκια και οι λιγότεροι από 600 κάτοικοι, συντελούν στην γοητεία του κουκλίστικου αυτού χωριού. Μερακλίδικος ελληνικός και γλυκά του κουταλιού συμπληρώνουν απαραίτητα το σκηνικό.

Εδώ, τα βράδια δίπλα στο αναμμένο τζάκι, οι ντόπιοι θα σου πουν για τον ηθοποιό Γιώργο Φούντα που γεννήθηκε εδώ, στο χωριό της μητέρας του και θα σου μάθουν όλα τα μυστικά των μανιταριών. Είναι αυτές οι μικρές στιγμές ευδαιμονίας.



Καστριώτισσα
Νομίζουμε πως θα αγγίξουμε τα σύννεφα. Σε υψόμετρο 1160 μέτρων, η Καστριώτισσα είναι το υψηλότερο χωριό της Φωκίδας. Εδώ θα δούμε την αρχαιότερη εκκλησία της περιοχής αφιερωμένη στην "Κοίμηση της Θεοτόκου", χτισμένη προ δύο αιώνων περίπου με περίφημες αγιογραφίες, το γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου στην κορυφή του ομώνυμου λόφου, αγναντεύοντας τον εντυπωσιακό ορίζοντα, την περιοχή της Αγίας Παρασκευής με το ομώνυμο εκκλησάκι, περιτριγυρισμένο και σκεπασμένο από αιωνόβιες βελανιδιές αλλά και το σπήλαιο Βελχάκι με τις καταπληκτικές εσωτερικές λιμνούλες. Οι πιο δραστήριοι θα ακολουθήσουν τα πολλά γραφικά μονοπάτια για περιπάτους στο παρακείμενο ποτάμι και στους πρόποδες της Οίτης.









arttravel.gr
Διαβάστε περισσότερα...