Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΥΡΓΙΩΤΩΝ - Πολιτιστικός Αύγουστος 2012

Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ.
Προγραμματισμός εκδηλώσεων Αυγούστου 2012
Αγαπητά μέλη και φίλοι του Συλλόγου μας,
Σας ενημερώνουμε για τον προγραμματισμό των εκδηλώσεων του Συλλόγου μας που φέτος συμπλήρωσε 80 χρόνια ζωήςστο χωριό μας τον Αύγουστο .
Οι εκδηλώσεις θα ξεκινήσουν με την παραδοσιακή χοροεσπερίδα που διοργανώνει ο Σύλλογος στην πλατεία του χωριού μας στις 11 Αυγούστου.
 Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης θα γίνει  και η βράβευση των εισαχθέντων μαθητών στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας.
Την επόμενη ημέρα, Κυριακή 12 Αυγούστου θα γίνει το καθιερωμένο πλέον αντάμωμα που ο Σύλλογος μας διοργανώνει από κοινού με την Ένωση Συλλόγων περιοχής τέως δήμου Υπάτης,  Αυτή τη φορά το αντάμωμα θα γίνει στις πανέμορφες Λειβαδιές της Οίτης.
Στις 13 Αυγούστου ημέρα Δευτέρα  θα

γίνει ποδοσφαιρικό τουρνουά των κοινοτήτων που συμμετέχουν στην Ενωση Συλλόγων τέως δήμου Υπάτης  στο γήπεδο του Αγίου Αθανασίου.  Καλούμε τους νέους του χωριού μας που παίζουν ποδόσφαιρο να συμμετέχουν στην ομάδα του χωριού και τους υπολοίπους να εμψυχώσουν με την παρουσία τους την ομάδα στα παιχνίδια που θα γίνουν. Οι ενδιαφερόμενοι παίκτες μπορούν να επικοινωνήσουν με τον συγχωριανό  μας Γιάννη  Ρετσινά για τις λεπτομέρειες συμμετοχής στην ομάδα.
Ανήμερα το Δεκαπενταύγουστο μετά το τέλος της θείας λειτουργίας ,με την ευκαιρία της συμπλήρωσης των 80 χρόνων ζωής του ιστορικού μας Συλλόγου,  θα τιμηθούν όλοι οι εν ζωή διατελέσαντες πρόεδροι  του Συλλόγου με τιμητική πλακέτα. Θα μας δοθεί επίσης η ευκαιρία να θυμηθούμε παλιές καλές εποχές, με τους νέους του χωριού μας να χορεύουν παραδοσιακούς χορούς στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας κάτω από το γεροπλάτανο, με όλους εμάς να τους συνοδεύουμε.
Στο διάστημα από τις 16 έως τις 18 Αυγούστου προγραμματίζονται το τιμητικό δείπνο στους ηλικιωμένους του χωριού και  το  πάρτυ νεολαίας. Παράλληλα με όλα  τα παραπάνω σε ημερομηνίες που θα ορισθούν σύντομα, θα διεξαχθούν και τα πρωταθλήματα στα εθνικά σπορ της δηλωτής και του τάβλι στα καφενεία του χωριού μας με απονομή μεταλλίων στους συμμετέχοντες στον τελικό και κυπέλων στους νικητές. 

Για τους όρους συμμετοχής και διεξαγωγής των παιχνιδιών θα ορισθεί  επιτροπή.
Σας ευχόμαστε καλές διακοπές,  ένα ξεκούραστο και ξέγνοιαστο καλοκαίρι και σας περιμένουμε όλους στο όμορφο χωριό μας να ανταμώσουμε όπως κάθε καλοκαίρι. 

Σας καλούμε όλους να πλαισιώσετε και να συμμετέχετε στις εκδηλώσεις του Συλλόγου μας  γιατί αυτό μας δίνει τη δύναμη να συνεχίζουμε.
Διαβάστε περισσότερα...

Η μάχη στα Βασιλικά -Πτυχές της Φθιώτικης Ιστορίας !


Χουρσίτ πασάς, λιθογραφία του Bouvier.
Στη Ρούμελη η Επανάσταση εκδηλώθηκε ταυτόχρονα με την Πελοπόννησο, το Μάρτιο του 1821, και μέσα σε δύο μήνες πέρασαν στα χέρια των Ελλήνων το μεγαλύτερο μέρος της υπαίθρου και οι σημαντικότερες πόλεις.
Όταν ο Χουρσίτ πασάς, που πολιορκούσε τον Αλή πασά στα Γιάννενα, πληροφορήθηκε την εξέγερση της Ανατολικής Στερεάς, έστειλε 8.000 πεζούς και 800 ιππείς με επικεφαλής τον Κιοσέ Μεχμέτ πασά και τον Αλβανό Ομέρ Βρυώνη για να την καταπνίξουν και μετά να εισβάλουν στην Πελοπόννησο και να λύσουν την πολιορκία της Τριπολιτσάς. Με μάχες στην Αλαμάνα (23 Απριλίου 1821) ο Αθανάσιος Διάκος, στο Χάνι της Γραβιάς (8 Μαΐου) ο Οδυσσέας Ανδρούτσος και στα Βρυσάκια της Εύβοιας (15 Ιουλίου) ο Αγγελής Γοβγίνας, προσπάθησαν να ανακόψουν την κάθοδο των Τούρκων στην Πελοπόννησο και κατόρθωσαν να τους καθηλώσουν στη Βοιωτία, όπου περίμεναν ενισχύσεις.
Τον Αύγουστο του 1821 οι Τούρκοι οργάνωσαν νέα, ενισχυμένη εκστρατεία κατά της Πελοποννήσου. Μια δύναμη από 8.000 ενόπλους – οι περισσότεροι έφιπποι – και πλήθος άμαξες φορτωμένες με εφόδια, με επικεφαλής το γνωστό από την εκστρατεία της Χαλκιδικής Μπεϊράν πασά, ως αντιστράτηγο, και τους Μεμίς πασά, Σαχίν Αλή πασά και Χατζή Μπεκίρ πασά, κατέβηκε από τη Λάρισα και στρατοπέδευσε στο Ζητούνι (Λαμία), ενώ μία άλλη από 4.000 άνδρες με επικεφαλής τον Μαχμούτ πα­σά της Δράμας στρατοπέδευσε στον Δομοκό. Σχέδιο των Τούρκων ήταν οι δυνάμεις αυτές, αφού ενωθούν με τις δυνάμεις του Κιοσέτ Μεχμέτ πασά και του Ομέρ Βρυώνη, να προελάσουν στην Πελοπόννησο και να λύσουν την πολιορκία της Τριπολιτσάς.

Ιωάννης Δυοβουνιώτης. Εθνικό Ιστορικό Μουσείο.
Σύμφωνα με τον Φιλήμονα, μέσα Αυγούστου πρώτος ο Γιαννάκης Δυοβουνιώτης πληροφορήθηκε την άφιξη του τουρκικού στρατού στο Ζητούνι και ειδοποίησε τους οπλαρχηγούς της Ανατολικής Στερεάς, οι οποίοι συνήλθαν στο χωριό Εργίνι (στους πρόποδες της Φοντάνας), για να συσκεφθούν πού θα αντιμετωπίσουν τον τουρκικό στρατό κατά την πορεία του από τη Λαμία στη Λιβαδειά. Στη σύσκεψη αλλά και στη μάχη δεν έλαβε μέρος ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, που ήταν μακριά.
Ο Γιάν­νης Γκούρας και ο γιος του γερο-Πανουργιά, ο Νάκος, πρότειναν να οχυρωθούν στη διάβαση της Φοντάνας, αλλά επικράτησε η πρόταση του Δυοβουνιώτη, να στήσουν ενέδρα στη στενωπό του δημό­σιου δρόμου των Βασιλικών, όπου και το ομώνυμο χωριό της Φθιώτιδας, που ήταν τότε ακατοίκητο.
Οι δυνάμεις των Ελλήνων, περίπου 1.600 άνδρες, τοποθετήθηκαν σύμφωνα με το σχέδιο του Δυοβουνιώτη – ο οποίος ορίστηκε και αρχηγός – ως εξής: στο πυκνό δάσος στην είσοδο της διάβασης ο Δυοβουνιώτης, στο εσωτερικό δεξιά ο Αντώνης Κοντοσόπουλος και αριστερά ο Κομνάς Τράκας, ο Κώστας Καλύβας και ο Κώστας Μπίτης και στην έξοδο της διάβασης ο Γκούρας, ο Πανουργιάς και ο γιος του αρχηγού, ο Γιώργος Δυοβουνιώτης – στον οποίο οφείλουμε και περιγραφή της μάχης – ενώ 200 άνδρες υπό τον Παπαντρέα στάλθηκαν στη διάβαση της Φοντάνας.
Στις 22 Αυγούστου ο Μπεϊράν πασάς με δύο πα­σάδες – ο Χατζή Μπεκίρ είχε πεθάνει στη Λαμία- στρατοπέδευσε στην Πλατανιά. Την επομένη έστειλε ένα σώμα από 300 πεζούς στη Φοντάνα και 200 ιππείς στα Βασιλικά για ανίχνευση. Οι ιππείς μη συναντώντας κάποια αντίσταση προχώρησαν στο εσωτερικό της διάβασης και τότε οι κρυμμένοι μέσα στο δάσος Έλληνες τους επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά και τους αποδεκάτισαν. Ανάλογη τύχη είχαν και οι Τούρκοι πεζοί στη Φοντάνα. Την ίδια μέρα έφθασε και ο οπλαρχηγός του Οδυσσέα Γιάννης Ρούκης με όσους άνδρες είχε.


Πόλεμος των Βασιλικών. Πίνακας των Μακρυγιάννη Ιωάννη – Ζωγράφου Παναγιώτη.

Στις 26 Αυγούστου το πρωί ο Μπεϊράν πασάς, αφού άφησε φρουρά στην Πλατανιά για τη φύλαξη των αποσκευών, ξεκίνησε με όλο το στρατό του για να ανοίξει τα στενά. Οι Τούρκοι, μόλις έφθασαν στην είσοδο των στενών, άρχισαν τους κανονιοβολισμούς και ύστερα έπεσαν πάνω στους άνδρες του Κοντοσόπουλου και του Καλύβα, τους οποίους ανάγκασαν να οπισθοχωρήσουν, όπως και τις δυνάμεις του Γκούρα, που είχε προστρέξει σε βοήθεια. Ο Γκούρας και οι άλλοι οπλαρχηγοί οχυρώθηκαν σε ένα ερημοκλήσι και εκεί αντέταξαν άμυνα. Σε λίγο έφθασαν και 250 Λιβαδίτες με αρχηγούς τους Βασί­λη Μπούσγο, Γιάννη Λάππα και Μήτρο Τριανταφυλλίνα, που έδωσαν νέα τροπή στη μάχη.
Με την κραυγή «Έφθασεν ο Οδυσσεύς», ο Γκούρας διέταξε γενική επίθεση, ενώ ο ίδιος μαζί με τον Ρούκη έκαναν κυκλωτικό ελιγμό και βρέθηκαν στα νώτα του εχθρού, ο οποίος, όμως, είχε προσβληθεί και από τους άνδρες του Δυοβουνιώτη, που ενέδρευαν στο δάσος, αλλά και από τις δυνάμεις του Παπαντρέα, που είχαν σπεύσει από τη Φο­ντάνα.
Η μάχη ήταν σφοδρή και, επειδή η τοποθεσία ήταν στενή και δεν μπορούσαν να αναπτυχθούν οι πεζοί ούτε και να δράσει το ιππικό του Μπεϊράν πασά, οι Τούρκοι πανικοβλήθηκαν και βαλλόμενοι από όλες ης πλευρές υπέστησαν βαριές απώλειες. Το μέγεθος της καταστροφής δίνεται από τον Δημήτριο Αινιάν με την ακόλουθη περιγραφή:

«Εις την κοιλάδα των Βασιλικών είχεν ήδη μετακομισθή το μεγαλύτερον μέρος των αμαξών και ό­λα σχεδόν τα φορτηγά, και όταν ωπισθοδρόμουν οι Τούρκοι, ενέπιπτον εις αυτά, και εγίνετο τοσούτος θόρυβος και σύγκρουσις, ώστε ουδ’ οι πολεμούντες δεν εφρόντιζον πλέον περί ενός γενικού σχεδίου υπερασπίσεως, αλλ’ όλοι εστράφησαν εις φυγήν προσπαθούντες ποίος ποίον να προλάβη διά να σωθή ώστε οι Έλληνες ηκολούθουν καταδιώκοντες και φονεύοντες χωρίς αντίστασιν, έως ού ευγήκαν οι Τούρκοι από τα στενά, αφήσαντες εις την εξουσίαν των Ελλήνων όλας τας τροφάς, τα πολεμοφό­δια, τα πυροβόλα και δύο περίπου χιλιάδας φορ­τηγά».

Από τους 8.000 Τούρκους σκοτώθηκαν πάνω από το ένα τρίτο, μεταξύ των οποίων και ο Μεμίς πασάς από τον ίδιο τον Γκούρα και ο γιος του Μπεϊράν πασά, ενώ είναι άγνωστος ο αριθμός αυτών που αιχμαλωτίστηκαν. Οι απώλειες των Ελλήνων ήταν μικρές, περίπου 50 νεκροί και τραυματίες, ενώ τα λάφυρα που αποκόμισαν ήταν άφθονα, ανάμεσα τους και 800 άλογα, 2 κανόνια και 18 σημαίες. Ο Μπεϊράν πασάς αποσύρθηκε πανικόβλητος στη Λαμία και άφησε στο στρατόπεδο του στην Πλατανιά βοδάμαξες, σκηνές και πολεμοφόδια, που πέρασαν στα χέρια των Ελλήνων.


Η μάχη στα Βασιλικά. Ο Οδυσσέας και ο Γκούρας νικούν τους Τούρκους στη Φοντάνα. Πέτερ φον Ες (Peter Von Hess).

Η ήττα στα Βασιλικά σήμανε και το τέλος της σταδιοδρομίας του (κατ’ άλλους αυτοκτόνησε και κατ’ άλλους εκτελέστηκε με διαταγή του σουλτάνου). Η μάχη στα Βασιλικά ήταν η σημαντικότερη που δόθηκε στην Ανατολική Στερεά από την έναρξη του Αγώνα. Συνετρίβη μία πολύ ισχυρή επίλεκτη τουρκική δύναμη. Δεν ενώθηκαν οι δυνάμεις του Μπεϊράν πασά με του Ομέρ Βρυώνη, που αποχώρησαν και οι δύο στη Λαμία, και έτσι κυριάρχησαν στο μεγαλύτερο μέρος της Ανατολικής Στερεάς οι δυνάμεις των επαναστατών. Απομακρύνθηκε επίσης ο κίνδυνος συντριβής της Επανάστασης στην Πελοπόννησο και παράλληλα δόθηκε η δυνατότητα στους Έλληνες να απελευθερώσουν την Τρίπολη.

Αικατερίνη Φλεριανού
Ιστορικός  

Βιβλιογραφία

  • Αινιάν Δημήτριος, «Η εις Βασιλικά μάχη», περ. Βιβλιοθήκη του Λαού (1852), σ. 45-50.
  • Μαζαράκης – Αινιάν Ιωάννης, «Χειρόγραφα Γ. Δυοβουνιώτη. Μάχη Βασιλικών – Εκστρατεία Δράμαλη – Μάχες Αράχοβας και Πέτα», περ. Δελτίον Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας, τ. 27 (1984), σ. 25 – 42.
  • Φιλήμων Ιωάννης, «Δοκίμιον Ιστορικόν της Ελληνικής Επαναστάσεως», Εν Ναυπλία, 1834, τ. Δ’, σ. 126 – 134 και 265 – 273.
  
Πηγή

  • Ελευθεροτυπία, Περιοδικό Ιστορικά, « Οι μεγάλες μάχες του 1821 », τεύχος 278, 24 Μαρτίου 2005.
Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

Επιχείρηση της 7ης ΕΜΑΚ για τον εντοπισμό μυστηριώδους Φιδιού!

Στην περιοχή της Ανατολικής Φθιώτιδας και συγκεκριμένα κοντά στον Αχινό, εντόπισε ο φακός του LamiaReport, τους άνδρες της 7ης ΕΜΑΚ, να ψάχνουν για ένα τεράστιο φίδι, το οποίο κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει τι είδους φίδι μπορεί να είναι.

Η 7η ΕΜΑΚ ειδοποιήθηκε από έναν αγρότη ο οποίος το έχει δει στο κτήμα του κάποιες φορές και έχει κυριολεκτικά τρομάξει. Κάνει λόγο για ένα φίδι πάνω από 4 μέτρα και πολύ χοντρό, με πολύ μεγάλο κεφάλι. Την ίδια περιγραφή έδωσαν τρομαγμένοι αλλοδαποί εργάτες, που το είδαν άλλη φορά σε άλλο σημείο μέσα όμως στο ίδιο τεράστιο ελαιοπερίβολο.
 Η τελευταία φορά που το είδε ο ιδιοκτήτης του κτήματος ήταν χθες λίγο πριν νυχτώσει και κάλεσε σε βοήθεια. Έτσι χθές το πρωί οργανώθηκε επιχείρηση εντοπισμού, η οποία όμως παρά την προσπάθεια που κατέβαλαν οι
άνδρες της 7ης ΕΜΑΚ απέβη άκαρπη, αφού δεν εντοπίστηκε το τεράστιο ερπετό.

Όπως είπαν στο LR άλλοι κάτοικοι παλαιότερα έχουν δει τέτοιο φίδι με ανάλογη περιγραφή, σε πιο ορεινό ελαιοπερίβολο της ίδιας περιοχής.

Οι άνδρες της ΕΜΑΚ θα επιχειρήσουν ξανά να εντοπίσουν το μυστηριώδες ερπετό, ενώ σύστησαν στον ιδιοκτήτη του κτήματος αν δει κάποια ίχνη, να τους ενημερώσει αμέσως.lamiareport.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

Μαθήματα εθελοντισμού -Καθάρισαν το Κεφαλόβρυσο Μεξιατών

Έδωσαν για άλλη μια φορά μάθημα εθελοντισμού...

Ο καύσωνας με τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούσαν το Σάββατο 14 Ιουλίου , δεν εμπόδισε τους εθελοντές να καθαρίσουν το Κεφαλόβρυσο Μεξιατών , υλοποιώντας την απόφαση της Επιτροπής Πολιτιστικών - Νεολαίας - Αθλητισμού του Δήμου Λαμιέων.

 Με την ενεργή παρουσία τους , στον ευπρεπισμό του χώρου βοήθησαν : ο Πρόεδρος της Επιτροπής Θανάσης Αργύρης, οι Δημοτικοί Σύμβουλοι Γεωργία Λυκοτσέτα - Ντζιαβού και Παναγιώτης Στασινός, ο εκπρόσωπος του Πολιτιστικού Συλλόγου Θερμοπυλών , Σπαρταθλητής Τετριμίδας Χρήστος, η Πρόεδρος και μέλη της Τοπικής Κοινότητας Μεξιατών, η Πρόεδρος και μέλη του Συλλόγου Γυναικών Μεξιατών και μέλη της Πρωτοβουλίας Ενεργών Πολιτών Λαμίας.

 Οι κάτοικοι της περιοχής που συμμετείχαν στον καθαρισμό, εξέθεσαν τις ανησυχίες τους για την πορεία των έργων που θα αναμορφώσουν και θα αξιοποιήσουν το Κεφαλόβρυσο , κατέθεσαν τις προτάσεις τους , ενώ μετά το πέρας του καθαρισμού προσφέρθηκαν νοστιμότατα χειροποίητα εδέσματα από τις Κυρίες της Τοπικής Κοινότητας.

Παρόμοια εθελοντική δράση θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 25 Αυγούστου, με τον καθαρισμό του Αρχαιολογικού χώρου και της Ιαματικής Πηγής στην Τοπική Κοινότητα Θερμοπυλών.

.lamiareport.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 7 Ιουλίου 2012

ΟΙΤΗ ΤΟ ΒΟΥΝΟ ΤΩΝ ΘΕΩΝ !! ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΛΕΙΒΑΔΙΕΣ -ΦΩΤΟ

Πρέπει να προσέχουμε, για να έχουμε...
Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες στην περιοχή Λιβαδιές, δυτικά του Γρεβενού (Σημείο Βασίλισσας) 2116 μ. ύψος, και βορειανατολικά της κορυφής «Πύργος 2152 μ. ύψος…
Η Οίτη είναι το πέμπτο ψηλότερο βουνό της Στερεάς Ελλάδας και το εικοστό από τα σαράντα ψηλότερα από 2000 μ. υψόμετρο, πανελλαδικά. Βρίσκεται σε Βόρειο Γεωγραφικό πλάτος μεταξύ 380 56' 48'' και 380 41' 43'' και ανατολικά του Greenwich μεταξύ 220 8' 44'' και 220 29' 26'', η δε έκτασή της ανέρχεται στα 47.266 εκτάρια.
Η κάτοψη της Οίτης παρουσιάζει την μορφή ισοσκελούς τριγώνου, με τη δυτική της πλευρά παράλληλη με τον άξονα βορά-νότου και ταυτίζεται με το ρέμα της Βίστριτσας, το ρέμα της Τριανταφυλλιάς, τον αυχένα Οίτης-Βαρδουσίων και το Μέγα ρέμα. Η βορειοανατολική πλευρά της, οριοθετείται από τον ποταμό Σπερχειό και η νοτιοανατολική πλευρά από τον ποταμό Ασωπό, το ρέμα του Αποστολιά, τον αυχένα Οίτης-Γκιώνας και τέλος
το Ρικόρρεμα.
Στο κέντρο της Οίτης δεσπόζουν οι κορυφές Πύργος (2152 μ.), (η ψηλότερη κορυφή της Οίτης), Τσουμανόλακκα (2120 μ.), Σέμπι (2091 μ.), Αλύκαινα (2058 μ.), Γρεβενό (Σημείο Βασίλισσας) (2116 μ.) και νότια κεντρικά η Καταβόθρα ήΞεροβούνι (1816 μ.).
Ο μεγάλος αριθμός των κορυφών, δημιουργεί εξάλλου μεγάλη ποικιλία τοπίων: ψηλές κορυφές και βραχώδεις εξάρσεις, επίπεδα λιβάδια με ορεινές λίμνες, μικρές κοιλάδες και μεγάλα φαράγγια, πολλά ρέματα και χείμαρροι.
Βασικό χαρακτηριστικό της Οίτης είναι η επικράτηση του φλύσχη στα μεγάλα υψόμετρα, ο οποίος ως πέτρωμα, δημιουργεί απαλότερες γραμμές, εμφανίζει περισσότερα επιφανειακά νερά και δεν είναι τυχαίο που η ίδια φέρει θηλυκό όνομα.
Έτσι η όψη του βουνού αποκτά βορειοελλαδίτικο χαρακτήρα. Ο τεκτονισμός της περιοχής «άπλωσε» το φλύσχη μεταξύ των ασβεστολιθικών κορυφών και δημιούργησε τα ομαλά, λοφώδη οροπέδια .
Η χλωρίδα…
Ο συνολικός αριθμός των καταγεγραμμένων ειδών και υποειδών ανέρχεται σε 1149, αλλά εκτιμάται ότι ξεπερνούν τα 1250, δηλαδή το 1/5 της ελληνικής χλωρίδας φιλοξενείται εδώ. Εξετάζοντας χωρολογικά τη χλωρίδα της Οίτης, τα ευρέως εξαπλούμενα είδη καταλαμβάνουν το 41,86% με 481 είδη και ακολουθούν τα Μεσογειακά με 37,77% και 434 είδη, τα Βαλκανικά με 13,66% και 157 είδη και τέλος τα Ελληνικά ενδημικά με ποσοστό 6,7% και 77 είδη.
Η πανίδα…

Πλούσια είναι η πανίδα της Οίτης. Το έμβλημα του δρυμού είναι το αγριόγιδο, του οποίου ο ακριβής αριθμός είναι άγνωστος, μια και δεν έχουν γίνει επίσημες καταγραφές. Το ζαρκάδι, το αγριογούρουνο, ο λύκος, η αγριόγατα, η βίδρα αλλά και η επανεμφάνιση τελευταία της αρκούδας στην περιοχή, συνθέτουν τα κυριότερα
θηλαστικά του δρυμού.
Από τα θηλαστικά που έχουν καταγραφεί ή αναφερθεί στην περιοχή, σύμφωνα με το κόκκινο βιβλίο, δεκαεννέα (19) είδη χαρακτηρίζονται ως κινδυνεύοντα, εννέα (9) είδη ως τρωτά και ένα είδος (ο δενδρομυωξός Dryomys nitedula) ως σπάνιο.
Την πτηνοπανίδα συνθέτουν τα αρπακτικά, όρνιο, ασπροπάρης, φιδαετός, χρυσαετός, πετρίτης (τα δυο τελευταία έχουν μόνιμη παρουσία στην περιοχή). Από την ορνιθοπανίδα χαρακτηριστική είναι η παρουσία της σταχτοτσικλιτάρας (σπάνιο είδος για τη χώρα μας) και έξι (6) είδη
δρυοκολαπτών, ενώ οι αναφορές περιλαμβάνουν περισσότερα από εικοσιτέσσερα είδη. Αίσθηση επίσης προκαλεί η συχνή παρουσία της γερακότσιχλας στα ψηλά λιβάδια.
Από τα πουλιά της ευρύτερης περιοχής της Οίτης, σύμφωνα με την Οδηγία για τα πτηνά έχουν καταγραφεί δυο (2) είδη ως κινδυνεύοντα, οκτώ (8) είδη ως τρωτά και επτά (7) είδη ως σπάνια.
Έχουν καταγραφεί περί τα επτά (7) είδη ερπετών (έχουν καταγραφεί τρία είδη σαύρας), τέσσερα (4) είδη αμφιβίων, πέντε (5) είδη ιχθυοπανίδας.
Στις μόνιμες λιμνούλες των Λιβαδιών, αλλά και σε όλα τα εποχικά νερά της ανώτερης ζώνης της Οίτης, αναπαράγεται ο Αλπικός Τρίτωνας (Triturus alpestris).
Πηγή:
Καρέτσος Γεώργιος
Ευθυμίου Γεώργιος
Μερτζάνης Αριστείδης
Φωτογραφίες: Δημήτρης Ανάγνου
Πανοραμικές φωτογραφίες: Κώστας Καλτσάς.
 http://www.360cities.net/image/oiti-livadies2#199.38,-44.50,70.0

http://www.360cities.net/image/oiti-katafygio#668.49,-20.38,70.0

http://www.360cities.net/image/mt-oiti-greece#738.00,38.18,110.0

Η προστασία του Εθνικού Δρυμού είναι καθήκον όλων μας…

Όχι φωτιές… Όχι άναρχες κατασκηνώσεις και κόντρες με 4Χ4 Τζιπ.. Ναι στο περπάτημα , ναι στην ησυχία του δάσους… Ας αφήσουμε την φύση να μας μεταφέρει τους δικούς της ήχους στα αυτιά μας… καλό καλοκαίρι… στην πόλη, καλή άνοιξη στα βουνά!
Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 2 Ιουλίου 2012

Τρέχουν και δεν φτάνουν σήμερα οι πυροσβέστες σε όλη τη Φθιώτιδα...

Μάχη με τις φλόγες δίνουν στην περιοχή της Λάρυμνας επίγειες και εναέριες πυροσβεστικές δυνάμεις, για να ελέγξουν την πυρκαγιά που εκδηλώθηκε σε δασική έκταση, στις 12:50΄ το μεσημέρι.

Στο σημείο έχουν σπεύσει περισσότερα από 15 οχήματα με 35 πυροσβέστες, 2 τμήματα πεζοπόρων, ενώ στη μάχη έχουν ριχθεί 4 αεροσκάφη και 1 ελικόπτερο.

Νωρίτερα εκδηλώθηκαν ακόμη δυο πυρκαγιές στη Φθιώτιδα, που τέθηκαν υπό έλεγχο. 
Η πρώτη ήταν στην περιοχή του Φρατζόμυλου κοντά στη Λαμία και η δεύτερη στη Μάκρη της δυτικής Φθιώτιδας.
Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 1 Ιουλίου 2012

ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ ΤΗΣ ΣΠΕΡΧΕΙΑΔΑΣ

Του Βασίλη Κενέλλου από το βιβλίο του:«Ο Γουλινάς & τα χωριά του»
Παζάρι στις πόλεις και τα χωριά της Ρούμελης είναι η ετήσια εμπορική αγορά που γίνεται σε ορισμένο τόπο και χρόνο και γεννήθηκε από την ανάγκη συγκέντρωσης κοι­νού και αγαθών σε συγκεκριμένο και ευρύτερο και γνωστό χώρο.
Η λέξη παζάρι προέρχεται από το τουρκικό Pazar και σημαίνει τόπος δημόσιας αγοράς αλλά και διαπραγμά­τευση σχετικά με την τιμή του εμπορεύματος ή τους όρους συμφωνίας κ.λ.π.
 Για τη Σπερχειάδα και τα χωριά της το παζάρι ήταν - και παραμένει ακόμα - μια από τις σπουδαιότερες δραστηριότητες της κοινωνικής και οικονομικής ζωής ολόκληρης της περιοχής.
Έχει τις ρίζες του στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, μας πληροφορεί η Κωνστάντια Καλέντζου στο βιβλίο της «Μεσοποταμία-Χαλίλη Φθιώτιδας».
 Εκείνα τα δύσκολα χρόνια το παζάρι γινόταν στην τοποθεσία «Αλλαγή» ή «Αλλαή» που σήμερα ονομάζεται «Διπόταμο» και που βρίσκεται στη συμβολή δυο μικρών ποταμών, του Γαρδικώτη και του Σμοκοβίτη, που μαζί με άλλα μικρότερα ρέματα σχηματίζουν τον Ίναχο (Βίστριζα).
«... Εκεί υπάρχει ένα πλάτωμα» γράφει η Κωνστάντια Καλέντζου, «ένα επίπεδο μέρος, επιφάνειας αρκετών στρεμμάτων,όπου τώρα έχουν τα ξεχειμαδιά τους, τα χειμερινά δηλαδή μαντριά τους, οι κτηνοτρόφοι της Κοινότητας Μαρμάρων. Σ' αυτό το μέρος γινόταν το παζάρι, η Αλλαή.
Οι ορεινοί έφερναν τα προϊόντα τους και οι καμπίσιοι επίσης τα δικά τους και τα αντάλλασαν. Αυτό γινόταν σε τακτά χρονικά διαστήματα. Φυσικά, μαζί με την ανταλλαγή των προϊόντων, στο μέρος εκείνο γινόταν και άλλων ειδών συναλλαγές και συνα­ντήσεις. Γίνονταν συνοικέσια, νυφοπάζαρα. Άλλαζαν σκέψεις και μηνύματα πολιτικής φύσεως.Μετέφεραν τα μυστικά τους οι σκλάβοι Έλληνες και δυνάμωναν ψυχικά ακου­μπώντας ο ένας στη βασανισμένη πλάτη του άλλου...»
 Μετά την Απελευθέρωση η Σπερχειάδα (Αγά τότε) εξελίχθηκε σταδιακά σε διοικη­τικό και εμπορικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής, το παζάρι μεταφέρθηκε εκεί και άρ­χισε να καθιερώνεται ως αξιόλογος θεσμός στην τοπική οικονομία.
Γινόταν κάθε Αύγουστο και περιλάμβανε εμποροπανήγυρη και ζωοπανήγυρη. Την πρώτη γραπτή μαρτυρία τη βρήκαμε στην εφημερίδα της Λαμίας «Φωνή του Λαού» του Αυγούστου του 1867:
 «... Πανήγυρις τελείται εις την πρωτεύουσα του Δή­μου Σπερχειάδος το χωρίον Αγά την 20ή τρέχοντος. Διαρκεί από 3-5 ημέρες. Μεταφέ­ρονται προς πώληση παντός είδους: ζώα, τυρός, βούτυρο, υφάσματα βαμβακερά και μάλλινα, δέρματα κατεργασμένα».
Στις αρχές του 20ού αιώνα το παζάρι της Σπερχειάδας ήταν από τα πιο γνωστά της Ρούμελης, μας πληροφορεί ο λαογράφος Δημήτρης Λουκόπουλος3 στα «Γεωργικά της Ρούμελης», σελ. 5. Καθιερώθηκε επίσημα το 1925 με το β.δ. της 17-8 (ΦΕΚ 253/Α' της 15-9-1925).·
Το 1926 η ημερομηνία τέλεσης του μεταφέρθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου και το 1929 στις 20 Οκτωβρίου. Η ημερομηνία αυτή οριστικοποιήθηκε με το β.δ 218 του 1969 (ΦΕΚ 59/Α' της 7-4-1969) και παραμένει η ίδια μέχρι σήμερα. Το παζάρι μέχρι το 1925 γινό­ταν στην τοποθεσία «Παλιοπάζαρο» και από τότε η εμποροπανήγυρη μεταφέρθηκε στην κεντρική λεωφόρο της κωμόπολης, όπου παραμένει μέχρι και σήμερα.
Η ζωοπανήγυρη συνέχισε να πραγματοποιείται μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 70, κάθε 20 Αυγούστου, στην περιοχή μεταξύ των Σφαγείων και της Αγίας Παρασκευ­ής. Μικρό ζωοπάζαρο γινόταν στην ίδια περιοχή και στις 20 Οκτωβρίου. Για τους κατοίκους των ορεινών, κυρίως, χωριών μας το παζάρι του παλιού καιρού ήταν η ευκαιρία να πουλήσουν τα προϊόντα τους (κάστανα, καρύδια, κτηνοτροφικά εί­δη κ.λ.π.) και να κάνουν τις απαραίτητες προμήθειες για τον επερχόμενο χειμώνα, κυ­ρίως σε βιοτεχνικά είδη.
 Ήταν όμως και μια ευκαιρία, για μικρούς και μεγάλους, για ψυ­χαγωγία και διασκέδαση, με τα διάφορα θεάματα, τη λαϊκή μουσική, το καλό κρασί και το νόστιμο μεζέ των ταβερνείων. Το παζάρι της Σπερχειάδας συνεχίζει τη φήμη του πανελλαδικά, αφού και στις μέ­ρες μας έμποροι από πολλές γωνιές της πατρίδας μας καταφθάνουν και πουλούν τα εμπορεύματα τους. Μόνο που τα πράγματα έχουν αλλάξει πλέον ριζικά.
Οι κάτοικοι των χωριών μας έχουν λιγοστέψει δραματικά, οι προσβάσεις στην αγο­ρά είναι τώρα άμεσες και εύκολες, οι ανάγκες και οι συνθήκες προμήθειας καταναλωτι­κών αγαθών πολύ διαφορετικές. Θα έλεγε κανείς ότι το παζάρι ζει περισσότερο ως έθι­μο παρά ως εμπορική δραστηριότητα.
Μονοήμερη εμποροπανήγυρη, αλλά και ζωοπανήγυρη, γίνεται στη Σπερχειάδα και κάθε Μεγάλη Παρασκευή. Είναι το «πασχαλιάτικο» παζάρι, αφού οι κάτοικοι της κωμόπολης και της ευρύτερης περιοχής κάνουν τα απαραίτητα ψώνια και προμηθεύονται τον οβελία της Λα­μπρής.
1. Τεγόπουλου-Φυτράκη «Ελληνικό Λεξικό», Ε' έκδοση, 1992. 2. Κωνστάντιας Καλέντζου-Τερλιάμη: Μεσοποταμία (Χαλίλη) Φθιώτιδας, Λαμία 1995, σελ. 193 3. Δημήτρη Λουκόπουλου: «Γεωργικά της Ρούμελης», Αθήνα 1983, σελ. 5. 4. Παναγιώτη Τσιώνη: «Ο Νομός Φθιώτιδας», Αθήνα 1983, σελ. 397.
Διαβάστε περισσότερα...