Δηλώσεις περιβόλι. Και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ. Από την μια
η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου μονοσήμαντη και συγκεκριμένη και
από την άλλη οι μπουρδολογίες του δημάρχου. Κλασσική περίπτωση παραβίασης των
εντολών του κυρίαρχου οργάνου. Κ α τ α νοητό το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται
ο δήμαρχος Υπάτης. Δεδομένου ότι οι σύμμαχοί του φυλλορροούν, κατανοώντας
πως δεν έχουν λόγο να τον ακολουθήσουν στην πτωτική του πορεία.
Όμως η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Υπάτης (με τις ευλογίες του Καραβάνα) για συνένωση με τον δήμο Λαμίας, άρχισε να επενεργεί αντίθετα, στις προβλέψεις του εμπνευστή της.
Μιας και στον κορμό του δήμου άρχισε να διαχέεται ένα κλίμα δυσφορίας για την αυτόβουλη κατάργηση της αυτοδυναμίας του.
Επιχειρώντας εξισορρόπηση ο Δ. Καραβάνας, προέβη σε μιαν –ακόμα- εντυπωσιακή αναδίπλωση. Δηλώνοντας πως, ως μέλος του δικτύου «μαρτυρικών δήμων», συνεχίζει τον αγώνα για την αυτόνομη παρουσία του στο φθιωτικό στερέωμα. Κατανοώντας βέβαια
την αντίφαση, να προσχωρεί οικεία βουλήσει στην Λαμία, μεσούσης της πάλης της παραμονής του δήμου Υπάτης ως έχει –στην μετά «Καλλικράτη» εποχή-, προσπαθεί
να πείσει πως δεν υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα. Παίζοντας σε διπλό ταμπλώ, σ’ ένα ιδιότυπο πολιτικό «τζόκερ», ευελπιστεί στην ευτυχή πραγμάτωση του «κι αν σου
κάτσει». Μόνο που είναι γνωστό τι παθαίνει όποιος πατά σε δυο βάρκες.
Αν και, εν προκειμένω, η πρακτική εφαρμογή της προφανούς ποινής δεν τον απασχολεί.
Καθότι «ο βρεγμένος την βροχή,δεν την φοβάται»
Εφημ. ΣΕΝΤΡΑ
Διαβάστε περισσότερα...
Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010
Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010
Νεκρός 40χρονος επιχειρηματίας σε τροχαίο στο Καστρί
Ο θάνατος παραμόνευε χθες τα ξημερώματα κοντά στο χωριό Καστρί στο δρόμο Λαμίας - Καρπενησίου.
Ο 40χρονος επιχειρηματίας Θανάσης Μπλάνης πατέρας δύο παιδιών είχε φύγει
λίγο πριν τις 4 το πρωί από την Μακρακώμη όπου το τελευταίο διάστημα διατηρούσε πρατήριο υγρών καυσίμων και κατευθύνονταν προς τη Λαμία.
Κάτω από ανεξήγητες συνθήκες το αυτοκίνητο που οδηγούσε κυριολεκτικά έκανε μια περιστροφή επιτόπου μέσα στο δρόμο, απογειώθηκε και σφηνώθηκε πάνω σε
ένα δένδρο. Λίγο αργότερα αστυνομικοί και πυροσβέστες που βρέθηκαν εκεί δεν μπορούσαν να πιστέψουν στα μάτια τους για το πώς πραγματικά εξελίχθηκε το συγκεκριμένο δυστύχημα. Το πρωί στη Λαμία ο θρήνος περίσσεψε. Φίλοι και γνωστοί δεν μπορούσαν να πιστέψουν στα μάτια τους γι' αυτό το οποίο είχε συμβεί.
ΣΕΝΤΡΑ Διαβάστε περισσότερα...
Ο 40χρονος επιχειρηματίας Θανάσης Μπλάνης πατέρας δύο παιδιών είχε φύγει
λίγο πριν τις 4 το πρωί από την Μακρακώμη όπου το τελευταίο διάστημα διατηρούσε πρατήριο υγρών καυσίμων και κατευθύνονταν προς τη Λαμία.
Κάτω από ανεξήγητες συνθήκες το αυτοκίνητο που οδηγούσε κυριολεκτικά έκανε μια περιστροφή επιτόπου μέσα στο δρόμο, απογειώθηκε και σφηνώθηκε πάνω σε
ένα δένδρο. Λίγο αργότερα αστυνομικοί και πυροσβέστες που βρέθηκαν εκεί δεν μπορούσαν να πιστέψουν στα μάτια τους για το πώς πραγματικά εξελίχθηκε το συγκεκριμένο δυστύχημα. Το πρωί στη Λαμία ο θρήνος περίσσεψε. Φίλοι και γνωστοί δεν μπορούσαν να πιστέψουν στα μάτια τους γι' αυτό το οποίο είχε συμβεί.
ΣΕΝΤΡΑ Διαβάστε περισσότερα...
Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010
Άρχισαν τα …όργανα του Καλλικράτη - Δημ. Καραβάνας, πάμε …..πακέτο Λαμία
"Αν εσείς θέλετε Λαμία εγώ δεν έχω αντίρρηση ,πάμε πακέτο όλος ο Δήμος στη Λαμία..." με αυτό το σκεπτικό ο δήμαρχος Υπάτης Δημήτρης Καραβάνας συναίνεσε στη χθεσινή έκτακτη συνεδρίαση του Δημ.Συμβουλιου του να ληφθει ομόφωνη μάλιστα απόφαση υπέρ της συνένωσης του Δήμου Υπάτης με το Δήμο Λαμίας
Πανηγυρικά και σχεδόν ομόφωνα έγιναν απο τα μέλη του δημοτικού συμβούλιου Λαμίας τα αιτήματα των κατοίκων των δημοτικών διαμερισμάτων Μεξιατών και Λουτρών Υπάτης να ενταχτούν στο Δήμο Λαμιέων. Στη διάρκεια της χθεσινής πολύωρης συνεδρίασης το Δ.Σ. χαρακτήρισε ευπρόσδεκτους τους κατοίκους των δυο αυτών δημοτικών διαμερισμάτων χωρίς να αποκλείουν και το ενδεχόμενο ένταξης στη Λαμία ακόμη και συνολικά του Δήμου Υπάτης. Επιφυλάξεις εκφράστηκαν για πολιτικούς λόγους απο τους εκπροσώπους των συνδυασμών της ελάσσονος μειοψηφίας κ.Κυριακακη και Μπασδεκη ο πρώτος με επιφύλαξη και ο δεύτερος με λευκή ψήφο
Lamia FM Διαβάστε περισσότερα...
"ΚΑΛΩΣΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΛΑΜΙΕΩΝ" Κάτοικοι Μεξιατών και Λουτρών Υπάτης από το Δημοτικό Συμβούλιο Λαμίας
Πανηγυρικά και σχεδόν ομόφωνα έγιναν απο τα μέλη του δημοτικού συμβούλιου Λαμίας τα αιτήματα των κατοίκων των δημοτικών διαμερισμάτων Μεξιατών και Λουτρών Υπάτης να ενταχτούν στο Δήμο Λαμιέων. Στη διάρκεια της χθεσινής πολύωρης συνεδρίασης το Δ.Σ. χαρακτήρισε ευπρόσδεκτους τους κατοίκους των δυο αυτών δημοτικών διαμερισμάτων χωρίς να αποκλείουν και το ενδεχόμενο ένταξης στη Λαμία ακόμη και συνολικά του Δήμου Υπάτης. Επιφυλάξεις εκφράστηκαν για πολιτικούς λόγους απο τους εκπροσώπους των συνδυασμών της ελάσσονος μειοψηφίας κ.Κυριακακη και Μπασδεκη ο πρώτος με επιφύλαξη και ο δεύτερος με λευκή ψήφο
Lamia FM Διαβάστε περισσότερα...
ΑΦΙΕΡΩΜΑ -Η Ληστοκρατία στην Φθιώτιδα (7)
Συνέχεια ....Παρά την αμνήστευση όμως των ονομαστών ληστάρχων η κατάσταση στην Φθιώτιδα παραμένει ίδια και χειρότερη
Το 1845, μέσα σε δέκα μέρες, στη Φθιώτιδα διαπράχτηκαν:
Φόνος στο χωριό Σπαρτιά, φόνος αγροφύλακα στα αμπέλια της Λαμίας, φόνος ποιμένα και αρπαγή 15 προβάτων στη Σαραμουσακλή (Ροδίτσα) Λαμίας, ληστεία στο χωριό Κάψι Τυμφρηστού, ληστές πήραν 6 πρόβατα και αφαίρεσαν τα όπλα από τους βοσκούς στη Μαστάνη (;), άλλοι ληστές άρπαξαν 20 πρόβατα του Δ. Κεμπρέκου στο Μπεκί (Σταυρό) Λαμίας.
Τα γεγονότα του 1847 και 1848 χαρακτηρίζονται από τις μεγάλες αποστασίες και ανταρσίες που αναστάτωσαν όλη τη χώρα και κυρίως την παραμεθόρια Φθιώτιδα.
Ο Ιωάννης Φαρμάκης, ο Γιάννης Μακρυγιάννης και ο φρούραρχος της Ναυπάκτου Α. Βοζαΐτης σηκώνουν τη σημαία της νέας ανταρσίας και απαιτούν την εφαρμογή του συντάγματος και την εκκαθάριση της βασιλικής αυλής.
Κατά των αποστατών η Κυβέρνηση έστειλε τον Ιωάννη Μαμούρη με στρατό, για να καταστείλει την ανταρσία.
Το νέο αυτό κίνημα στη Δυτική Ελλάδα απέτυχε χάρη στην κινητοποίηση των κυβερνητικών δυνάμεων και από τους πρωτεργάτες του ο Ιωάννης Φαρμάκης πιάστηκε αιχμάλωτος, ο Γιάννης Μακρυγιάννης και ο Α. Βοζαΐτης φυλακίστηκαν και οι άλλοι κατέφυγαν στο Τουρκικό έδαφος.
Στις 25 Μαρτίου 1848 αμνηστεύτηκαν οι αντάρτες αξιωματικοί που ήταν στο Τουρκικό Παπακώστας Τζαμάλας, Γιάννης Βελέντζας, Ευάγγελος Κοντογιάννης, ο λήσταρχος Δημήτριος Ταρκαζίκης, ο Αθανάσιος Μπαλατσός και ο Ιωάννης Φαρμάκης, εκτός από το Θοδωράκη Γρίβα, τον ταγματάρχη Α. Βοζαΐτη και το Νικόλαο Κριεζώτη.
Τα πράγματα όμως δυσκολεύουν πολύ κατά το 1848, γιατί αναστατώνεται από τις ανταρσίες ολόκληρη σχεδόν η Ελλάδα.
Στις 24 Απριλίου 1848 ο Γ. Περρωτής καταλαμβάνει την Καλαμάτα με 700 άντρες, στις 26 ο Αριστείδης Ρέντης και Γ. Λύκος ή Χελιώτης ξεσηκώνουν την Κορινθία.
Ο Παπακώστας Τζαμάλας και ο Γιάννης Βελέντζας με 300 άντρες βρίσκονται στα ελληνικά σύνορα στο Παλιομονάστηρο της Ζαμπατιώτισσας, όπου περιμένουν να έρθει και ο Ευάγγελος Κοντογιάννης με άλλους 600 άντρες, με σκοπό να κατευθυνθούν προς τη Λαμία και ενδεχομένως κάπου αλλού. Οι κάτοικοι της Λαμίας θορυβήθηκαν από τις δυσάρεστες αυτές ειδήσεις και το βράδυ δεν έκλεισαν μάτι από την αγωνία τους.
Τον Απρίλιο του 1848 οι επαναστάτες που ήταν συγκεντρωμένοι στην παραμεθόριο εισβάλλον στη Φθιώτιδα.
Συγκεκριμένα στις 9 του μήνα από το σημείο Δερβέν Φούρκα άρχισαν να μπαίνουν στο ελληνικό έδαφος.
Η Φθιώτιδα αναστατώνεται και η πόλη της Λαμίας βρίσκεται σε
ασφυκτικό πολιορκητικό κλοιό, διότι ο αντισυνταγματάρχης Κ. Ι. Βελέντζας κατέλαβε τη Σαραμουσακλή (Ροδίτσα), ο ταγματάρχης Β. Βαλατσός τη Μεγάλη Βρύση και το Φαρδύ, ο ταγματάρχης Ευάγγελος Κοντογιάννης το Λιανοκλάδι και ο αντισυνταγματάρχης Παπακώστας Τζαμάλας κινείται προς το Μαυρολιθάρι, Χρισό, Δελφούς, Αράχοβα και Άμφισσα.
Στις 17 Απριλίου 1848 ο αντισυνταγματάρχης Κ. Ι. Βελέντζας
επιτίθεται εναντίον της Λαμίας, αλλά απέτυχε να την καταλάβει, γιατί
την υπεράσπιζαν οι Κυβερνητικές δυνάμεις με τον υποστράτηγο Ιωάννη Μαμούρη, τον οποίο έσπευσε να βοηθήσει από τη Θήβα ο ταγματάρχης Γαρδικιώτης Γρίβας.
Η κατάσταση ήταν καλύτερη για τον Ευάγ.Κοντογιάννη που δρούσε ανενόχλητος στην περιοχή της Υπάτης, φτάνοντας ως τη Σουβάλα (Πολύδροσο) και Αγόριανη (Επτάλοφο) Παρνασσίδας, ενώ ο Παπακώστας Τζαμάλας από το Μαυρολιθάρι κατεβαίνει και
κυριεύει την Άμφισσα.
Μετά την αποτυχία των επαναστατών να καταλάβουν τη Λαμία, στις 2 Μαΐου, αποσύρονται από τα χωριά Σαραμουσακλή, Ομέρμπεη (Ανθήλη) και Αλαμάνα και υπό τον Παπακώστα και τους ληστάρχους Καταρραχιά και Καλαμάτα με 800 άντρες κατευθύνονται προς την Υπάτη.
Αυτοί όμως, αντί να μπούν στην πόλη της Υπάτης, οχυρώθηκαν στο Παλιοχώρι και ξάφνιασαν το Γαρδικιώτη Γρίβα που τους ακολουθούσε και του προκάλεσαν πολλές απώλειες.
Ύστερα από τη μάχη στο Παλιοχώρι οι στασιαστές μπήκαν στην Υπάτη και οχυρώθηκαν σ’ αυτή μαζί με τον Κοντογιάννη που πολιορκούσε το μικρό στρατιωτικό σώμα που ήταν οχυρωμένο στο στρατώνα της πόλης.
Ο υποστράτηγος Ιωάννης Μαμούρης, αφού οι αντάρτες εγκατέλειψαν τις θέσεις του γύρω από τη Λαμία, επιτίθεται εναντίον τους στην Υπάτη και αυτοί τη νύχτα, στις 8 προς 9 Μαΐου, εγκατέλειψαν την πόλη, αφού προηγουμένως είχαν κάψει πολλά σπίτια, κατευθυνόμενοι προς την γραμμή των συνόρων .
Η Υπάτη κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων μεταξύ των επαναστατών και των Κυβερνητικών δυνάμεων έπαθε πραγματική καταστροφή.
Το ένα τρίτο της πόλης καταστράφηκε από τους επαναστάτες και τα δύο τρίτα από τους ατάκτους του υποστρατήγου Ιωάννη Μαμούρη, μεταξύ των οποίων και η βιβλιοθήκη του Δημητρίου Αινιάνος με τα πολύτιμα χειρόγραφά της.
Όταν ο Δημήτριος Αινιάν επέστρεψε στην Υπάτη έβαλε τα κλάμματα, όταν είδε καταστραμμένη την περιουσία του.
Οι επαναστάτες καταδιωκόμενοι από τις Κυβερνητικές δυνάμεις κατέφυγαν στο Τουρκικό έδαφος με 450 έως 600 άντρες.
Ο Παπακώστας και ο Βαλατσός πήγαν στη μονή Ρεντίνας, ο Βελέντζας και Κοντογιάννης κατέφυγαν στην Καΐτσα (Μακρυρράχη) και ο Καταρραχιάς και Θεοχάρης πιάστηκαν αιχμάτωτοι και κλείστηκαν στο φρούριο της Λαμίας.
Οι νεκροί και τραυματίες και από τις δύο μεριές ξεπέρασαν τους 300, η Υπάτη αποτεφρώθηκε και οι επαρχίες της Λαμίας και της Υπάτης υπέστησαν τόσες καταστροφές,που δεν μπορεσαν να συνέλθουν ούτε ύστερα από τρία χρόνια.
Στους επαναστάτες του 1848 δόθηκε αμνηστεία εκτός από τους αρχηγούς: Παπακώστα Τζαμάλα, Ιωάννη Βελέντζα, Νικόλαο Κοντογιάννη, Ευάγγελο Βαλατσό και τους αρχιληστές Δημήτριο Ταρκαζίκη και Γεώργιο Καταρραχιά75.
Τελικά το 1850 δόθηκε αμνηστεία και στον Παπακώστα Τζαμάλα, στον Ευάγγελο Βαλατσό και στο Νικόλαο Κοντογιάννη.
Κατά πολλούς στις 16 και κατ’ άλλους στις 17 Σεπτεμβρίου 1852 το
παραμεθόριο χωριό της Γλύφας στη Φθιώτιδα γνώρισε την καταστροφή και τη βαρβαρότητα των ληστοσυμμοριών των αρχιληστών Αναστασίου Καλαμάτα, Γεωργίου Κυριάκου, Σωτήρη Σκαμπάρδονη και Κελεπούρη.
Οι αρχιληστές αυτοί μαζί με άλλους ληστές που ανέρχονταν συνολικά στους 2782 και κατ’ άλλους στους 3283 μπήκαν στο χωριό, παρουσιαζόμενοι ως μεταβατικό απόσπασμα, γιατί προπορεύονταν τρεις ληστές ντυμένοι χωροφύλακες και άλλοι πέντε ακολουθούσαν φέροντας στα φέσια τους το ελληνικό στέμμα.
Οι κάτοικοι όμως του χωριού (ήταν πενήντα οικογένειες) μόλις τους
αντιλήφθηκαν, άλλοι εγκατέλειψαν το χωριό και άλλοι οχυρώθηκαν στα σπίτια τους και άρχισαν να πυροβολούν τους ληστές, σκοτώνοντας ένα ληστή και τραυματίζοντας το λήσταρχο Κελεπούρη και κάποιον άλλο ληστή. Τους σώθηκαν όμως τα πολεμοφόδια και οι ληστές βρήκαν την ευκαιρία και πλησιάζοντας στα σπίτια άρχισαν να βάζουν φωτιά σ’ αυτά.
Οι κάτοικοι απειλούμενοι από τις σφαίρες και από τη φωτιά των ληστών πηδούσαν έξω από τα παράθυρα των σπιτιών τους και βρίσκονταν στη διάκριση των επιτιθεμένων.
Ο απολογισμός ήταν φοβερός. Πολλοί οι νεκροί και οι Τραυματίες στο χωριό..... Συνεχίζεται Διαβάστε περισσότερα...
Το 1845, μέσα σε δέκα μέρες, στη Φθιώτιδα διαπράχτηκαν:
Φόνος στο χωριό Σπαρτιά, φόνος αγροφύλακα στα αμπέλια της Λαμίας, φόνος ποιμένα και αρπαγή 15 προβάτων στη Σαραμουσακλή (Ροδίτσα) Λαμίας, ληστεία στο χωριό Κάψι Τυμφρηστού, ληστές πήραν 6 πρόβατα και αφαίρεσαν τα όπλα από τους βοσκούς στη Μαστάνη (;), άλλοι ληστές άρπαξαν 20 πρόβατα του Δ. Κεμπρέκου στο Μπεκί (Σταυρό) Λαμίας.
Τα γεγονότα του 1847 και 1848 χαρακτηρίζονται από τις μεγάλες αποστασίες και ανταρσίες που αναστάτωσαν όλη τη χώρα και κυρίως την παραμεθόρια Φθιώτιδα.
Ο Ιωάννης Φαρμάκης, ο Γιάννης Μακρυγιάννης και ο φρούραρχος της Ναυπάκτου Α. Βοζαΐτης σηκώνουν τη σημαία της νέας ανταρσίας και απαιτούν την εφαρμογή του συντάγματος και την εκκαθάριση της βασιλικής αυλής.
Κατά των αποστατών η Κυβέρνηση έστειλε τον Ιωάννη Μαμούρη με στρατό, για να καταστείλει την ανταρσία.
Το νέο αυτό κίνημα στη Δυτική Ελλάδα απέτυχε χάρη στην κινητοποίηση των κυβερνητικών δυνάμεων και από τους πρωτεργάτες του ο Ιωάννης Φαρμάκης πιάστηκε αιχμάλωτος, ο Γιάννης Μακρυγιάννης και ο Α. Βοζαΐτης φυλακίστηκαν και οι άλλοι κατέφυγαν στο Τουρκικό έδαφος.
Στις 25 Μαρτίου 1848 αμνηστεύτηκαν οι αντάρτες αξιωματικοί που ήταν στο Τουρκικό Παπακώστας Τζαμάλας, Γιάννης Βελέντζας, Ευάγγελος Κοντογιάννης, ο λήσταρχος Δημήτριος Ταρκαζίκης, ο Αθανάσιος Μπαλατσός και ο Ιωάννης Φαρμάκης, εκτός από το Θοδωράκη Γρίβα, τον ταγματάρχη Α. Βοζαΐτη και το Νικόλαο Κριεζώτη.
Τα πράγματα όμως δυσκολεύουν πολύ κατά το 1848, γιατί αναστατώνεται από τις ανταρσίες ολόκληρη σχεδόν η Ελλάδα.
Στις 24 Απριλίου 1848 ο Γ. Περρωτής καταλαμβάνει την Καλαμάτα με 700 άντρες, στις 26 ο Αριστείδης Ρέντης και Γ. Λύκος ή Χελιώτης ξεσηκώνουν την Κορινθία.
Ο Παπακώστας Τζαμάλας και ο Γιάννης Βελέντζας με 300 άντρες βρίσκονται στα ελληνικά σύνορα στο Παλιομονάστηρο της Ζαμπατιώτισσας, όπου περιμένουν να έρθει και ο Ευάγγελος Κοντογιάννης με άλλους 600 άντρες, με σκοπό να κατευθυνθούν προς τη Λαμία και ενδεχομένως κάπου αλλού. Οι κάτοικοι της Λαμίας θορυβήθηκαν από τις δυσάρεστες αυτές ειδήσεις και το βράδυ δεν έκλεισαν μάτι από την αγωνία τους.
Τον Απρίλιο του 1848 οι επαναστάτες που ήταν συγκεντρωμένοι στην παραμεθόριο εισβάλλον στη Φθιώτιδα.
Συγκεκριμένα στις 9 του μήνα από το σημείο Δερβέν Φούρκα άρχισαν να μπαίνουν στο ελληνικό έδαφος.
Η Φθιώτιδα αναστατώνεται και η πόλη της Λαμίας βρίσκεται σε
ασφυκτικό πολιορκητικό κλοιό, διότι ο αντισυνταγματάρχης Κ. Ι. Βελέντζας κατέλαβε τη Σαραμουσακλή (Ροδίτσα), ο ταγματάρχης Β. Βαλατσός τη Μεγάλη Βρύση και το Φαρδύ, ο ταγματάρχης Ευάγγελος Κοντογιάννης το Λιανοκλάδι και ο αντισυνταγματάρχης Παπακώστας Τζαμάλας κινείται προς το Μαυρολιθάρι, Χρισό, Δελφούς, Αράχοβα και Άμφισσα.
Στις 17 Απριλίου 1848 ο αντισυνταγματάρχης Κ. Ι. Βελέντζας
επιτίθεται εναντίον της Λαμίας, αλλά απέτυχε να την καταλάβει, γιατί
την υπεράσπιζαν οι Κυβερνητικές δυνάμεις με τον υποστράτηγο Ιωάννη Μαμούρη, τον οποίο έσπευσε να βοηθήσει από τη Θήβα ο ταγματάρχης Γαρδικιώτης Γρίβας.
Η κατάσταση ήταν καλύτερη για τον Ευάγ.Κοντογιάννη που δρούσε ανενόχλητος στην περιοχή της Υπάτης, φτάνοντας ως τη Σουβάλα (Πολύδροσο) και Αγόριανη (Επτάλοφο) Παρνασσίδας, ενώ ο Παπακώστας Τζαμάλας από το Μαυρολιθάρι κατεβαίνει και
κυριεύει την Άμφισσα.
Μετά την αποτυχία των επαναστατών να καταλάβουν τη Λαμία, στις 2 Μαΐου, αποσύρονται από τα χωριά Σαραμουσακλή, Ομέρμπεη (Ανθήλη) και Αλαμάνα και υπό τον Παπακώστα και τους ληστάρχους Καταρραχιά και Καλαμάτα με 800 άντρες κατευθύνονται προς την Υπάτη.
Αυτοί όμως, αντί να μπούν στην πόλη της Υπάτης, οχυρώθηκαν στο Παλιοχώρι και ξάφνιασαν το Γαρδικιώτη Γρίβα που τους ακολουθούσε και του προκάλεσαν πολλές απώλειες.
Ύστερα από τη μάχη στο Παλιοχώρι οι στασιαστές μπήκαν στην Υπάτη και οχυρώθηκαν σ’ αυτή μαζί με τον Κοντογιάννη που πολιορκούσε το μικρό στρατιωτικό σώμα που ήταν οχυρωμένο στο στρατώνα της πόλης.
Ο υποστράτηγος Ιωάννης Μαμούρης, αφού οι αντάρτες εγκατέλειψαν τις θέσεις του γύρω από τη Λαμία, επιτίθεται εναντίον τους στην Υπάτη και αυτοί τη νύχτα, στις 8 προς 9 Μαΐου, εγκατέλειψαν την πόλη, αφού προηγουμένως είχαν κάψει πολλά σπίτια, κατευθυνόμενοι προς την γραμμή των συνόρων .
Η Υπάτη κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων μεταξύ των επαναστατών και των Κυβερνητικών δυνάμεων έπαθε πραγματική καταστροφή.
Το ένα τρίτο της πόλης καταστράφηκε από τους επαναστάτες και τα δύο τρίτα από τους ατάκτους του υποστρατήγου Ιωάννη Μαμούρη, μεταξύ των οποίων και η βιβλιοθήκη του Δημητρίου Αινιάνος με τα πολύτιμα χειρόγραφά της.
Όταν ο Δημήτριος Αινιάν επέστρεψε στην Υπάτη έβαλε τα κλάμματα, όταν είδε καταστραμμένη την περιουσία του.
Οι επαναστάτες καταδιωκόμενοι από τις Κυβερνητικές δυνάμεις κατέφυγαν στο Τουρκικό έδαφος με 450 έως 600 άντρες.
Ο Παπακώστας και ο Βαλατσός πήγαν στη μονή Ρεντίνας, ο Βελέντζας και Κοντογιάννης κατέφυγαν στην Καΐτσα (Μακρυρράχη) και ο Καταρραχιάς και Θεοχάρης πιάστηκαν αιχμάτωτοι και κλείστηκαν στο φρούριο της Λαμίας.
Οι νεκροί και τραυματίες και από τις δύο μεριές ξεπέρασαν τους 300, η Υπάτη αποτεφρώθηκε και οι επαρχίες της Λαμίας και της Υπάτης υπέστησαν τόσες καταστροφές,που δεν μπορεσαν να συνέλθουν ούτε ύστερα από τρία χρόνια.
Στους επαναστάτες του 1848 δόθηκε αμνηστεία εκτός από τους αρχηγούς: Παπακώστα Τζαμάλα, Ιωάννη Βελέντζα, Νικόλαο Κοντογιάννη, Ευάγγελο Βαλατσό και τους αρχιληστές Δημήτριο Ταρκαζίκη και Γεώργιο Καταρραχιά75.
Τελικά το 1850 δόθηκε αμνηστεία και στον Παπακώστα Τζαμάλα, στον Ευάγγελο Βαλατσό και στο Νικόλαο Κοντογιάννη.
Κατά πολλούς στις 16 και κατ’ άλλους στις 17 Σεπτεμβρίου 1852 το
παραμεθόριο χωριό της Γλύφας στη Φθιώτιδα γνώρισε την καταστροφή και τη βαρβαρότητα των ληστοσυμμοριών των αρχιληστών Αναστασίου Καλαμάτα, Γεωργίου Κυριάκου, Σωτήρη Σκαμπάρδονη και Κελεπούρη.
Οι αρχιληστές αυτοί μαζί με άλλους ληστές που ανέρχονταν συνολικά στους 2782 και κατ’ άλλους στους 3283 μπήκαν στο χωριό, παρουσιαζόμενοι ως μεταβατικό απόσπασμα, γιατί προπορεύονταν τρεις ληστές ντυμένοι χωροφύλακες και άλλοι πέντε ακολουθούσαν φέροντας στα φέσια τους το ελληνικό στέμμα.
Οι κάτοικοι όμως του χωριού (ήταν πενήντα οικογένειες) μόλις τους
αντιλήφθηκαν, άλλοι εγκατέλειψαν το χωριό και άλλοι οχυρώθηκαν στα σπίτια τους και άρχισαν να πυροβολούν τους ληστές, σκοτώνοντας ένα ληστή και τραυματίζοντας το λήσταρχο Κελεπούρη και κάποιον άλλο ληστή. Τους σώθηκαν όμως τα πολεμοφόδια και οι ληστές βρήκαν την ευκαιρία και πλησιάζοντας στα σπίτια άρχισαν να βάζουν φωτιά σ’ αυτά.
Οι κάτοικοι απειλούμενοι από τις σφαίρες και από τη φωτιά των ληστών πηδούσαν έξω από τα παράθυρα των σπιτιών τους και βρίσκονταν στη διάκριση των επιτιθεμένων.
Ο απολογισμός ήταν φοβερός. Πολλοί οι νεκροί και οι Τραυματίες στο χωριό..... Συνεχίζεται Διαβάστε περισσότερα...
Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010
Νέα έκτακτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Υπάτης για Καλλικράτη
Από τον Πρόεδρο του Δ. Σ. Υπάτης προγραμματίστηκε έκτακτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Υπάτης για την Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010 στις 6.00 μ.μ για συζήτηση και λήψη αποφάσεων στα παρακάτω θέματα:
ΘΕΜΑ 1ο: Συνέχιση της από 18-2-2010 διακοπείσας συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου.
Εισηγητής: κ. Αλέξανδρος Λαϊνάς, Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου.
ΘΕΜΑ 2ο: Κατάθεση πρότασης - ψηφίσματος δημοτών του Τ.Δ. Μεξιατών για έκδοση απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου.
Εισηγητής: Εκπρόσωπος ομάδας δημοτών Τ.Δ. Μεξιατών.
ΘΕΜΑ 3ο: Συζήτηση και λήψη απόφασης σχετικά με τη νέα διοικητική μεταρρύθμιση
«ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ».
Εισηγητής: κ. Δημήτριος Καραβάνας, Δήμαρχος Διαβάστε περισσότερα...
ΘΕΜΑ 1ο: Συνέχιση της από 18-2-2010 διακοπείσας συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου.
Εισηγητής: κ. Αλέξανδρος Λαϊνάς, Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου.
ΘΕΜΑ 2ο: Κατάθεση πρότασης - ψηφίσματος δημοτών του Τ.Δ. Μεξιατών για έκδοση απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου.
Εισηγητής: Εκπρόσωπος ομάδας δημοτών Τ.Δ. Μεξιατών.
ΘΕΜΑ 3ο: Συζήτηση και λήψη απόφασης σχετικά με τη νέα διοικητική μεταρρύθμιση
«ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ».
Εισηγητής: κ. Δημήτριος Καραβάνας, Δήμαρχος Διαβάστε περισσότερα...
Ψάρεψαν …καρχαρία στον Άγιο Σεραφείμ του Μώλου
Δεν πίστευε στα μάτια του ο ψαράς Γιώργος Βέλλιος όταν αντίκρισε στα δίχτυα του στον Άγιο Σεραφείμ του Μώλου ένα τεράστιο καρχαριοειδές μήκους 4 μέτρων και βάρους 250 κιλών τουλάχιστον. Είναι η πρώτη φορά που ψαρεύεται καρχαριοειδές στην περιοχή και φυσικά τράβηξε τα βλέμματα κατοίκων και επισκεπτών που έσπευσαν στην περιοχή να δούν από κοντά το …θαλασσινό τέρας.
Ειδικοί δηλώνουν πως δεν είναι σπάνιο φαινόμενο καρχαριοειδή να εμφανίζονται στον Μαλιακό κόλπο διότι συνήθως ακολουθούν μεγάλα πλοία για ανεύρεση τροφής και αρκετές φορές εγκλωβίζονται στα νερά της περιοχής Διαβάστε περισσότερα...
Ειδικοί δηλώνουν πως δεν είναι σπάνιο φαινόμενο καρχαριοειδή να εμφανίζονται στον Μαλιακό κόλπο διότι συνήθως ακολουθούν μεγάλα πλοία για ανεύρεση τροφής και αρκετές φορές εγκλωβίζονται στα νερά της περιοχής Διαβάστε περισσότερα...
Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010
Από την Αμμο-ομίχλη στο …χιόνι
Τα τερτίπια του καιρού δεν έχουν τέλος από την Αμμο-ομίχλη από την Αφρική που κάλυψε χθές και την περιοχή μας με αποτέλεσμα η θολή ατμόσφαιρα να δυσκολεύει την ορατότητα . Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι δεν είναι σπάνιο φαινόμενο και κάθε χρόνο έχουμε, τέτοιου είδους συστήματα, από Φεβρουάριο έως αρχές Μαΐου. Ειδικά αυτή την περίοδο οι συνθήκες, οι γεωγραφικές και της κυκλοφορίας της ατμόσφαιρας είναι πιο ευνοϊκές. Ωστόσο το τοπίο ήρθε να το καθαρίσει ο βοριάς με πτώση της θερμοκρασίας και ασθενή χιονόπτωση που επικράτησε σήμερα το πρωί στις πλαγιές της Οίτης και των Βαρδουσίων .Υπομονή ή άνοιξη είναι προ των πυλών με όσα γυρίσματα να κάνει ο καιρός
Διαβάστε περισσότερα...
Του …Κουτρούλη το πανηγύρι στο Δημοτικό συμβούλιο Υπάτης
Κωμικοτραγικές καταστάσεις σημάδεψαν το Δημοτικό Συμβούλιο Υπάτης της Πέμπτης το οποίο θύμιζε περισσότερο δικαστήριο παλιάς ελληνικής ταινίας, παρά αιρετό θεσμοθετημένο όργανο. Φωνές και πανικός και διακοπές επί διακοπών σημάδεψαν μια συνεδρίαση που μύριζε μπαρούτι από τη σύγκλησή της. Σίγουρα στο συγκεκριμένο Δ.Σ. δεν κέρδισε ο διάλογος αφού σε καμία περίπτωση το θέμα που συζητήθηκε δεν βρήκε λύση. Ενδεικτικό των προαναφερομένων είναι ότι χρειάστηκαν 45 ολόκληρα λεπτά για να ξεκινήσει αφού υπήρχαν διαφωνίες ακόμη και ως προς την διαδικασία.
Σύσσωμη η αντιπολίτευση και συγκεκριμένα οι κ.κ. Αναγνωστόπουλος, Κολοκύθας, Ξηρομερίτης και Κυρτσοκώστας τόνισαν ότι το θέμα του δημοψηφίσματος έπρεπε να συζητηθεί σε έκτακτη συνεδρίαση όπως είχαν αιτηθεί, πριν αυτό διενεργηθεί, κατηγορώντας τον κ. Καραβάνα ότι δεν στήριξε σαν Δήμαρχος την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για διεξαγωγή δημοψηφίσματος.
Από πλευράς Συντονιστικής Επιτροπής των κατοίκων του Δ.Δ. Μεξιατών κατατέθηκαν μια σειρά από έγγραφα με το χρονικό στο οποίο προσάπτεται από μεριάς τους «μαγείρεμα» ακύρωσης της ομόφωνης απόφασης του Δ.Σ. για την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, μεταξύ Δημάρχου Υπάτης και Περιφέρειας, κάνοντας λόγο για «μηχανισμό ολόκληρο». Συγκεκριμένα το μέλος της Επιτροπής, Γιώργος Παλαμιώτης, καταλόγισε στον Δήμαρχο, Δημήτρη Καραβάνα, ότι δεν ήθελε εξ αρχής το δημοψήφισμα και γι’ αυτό «παρακάλεσε» την Περιφερειάρχη, Κατερίνα Διαμαντοπούλου, να το ακυρώσει.
Μάλιστα τόνισε ότι αποτελεί μοναδικότητα στα χρονικά της Αυτοδιοίκησης «ένας Δήμαρχος να αντιμάχεται ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. και να μην σέβεται ούτε καν το όργανο το οποίο υποτίθεται ότι υπηρετεί». Πριν προλάβει πάντως να τελειώσει τα όσα εξιστορούσε η συνεδρίαση διακόπηκε εν μέσω έντασης, μετά και την έκρηξη του Δημάρχου απ’ τα όσα λέχθηκαν.
Παράλληλα ο κ. Παλαμιώτης κατέθεσε, προς ψήφιση στο σώμα εκ μέρους της κίνησης πολιτών, ψήφισμα με το οποίο καταγγέλλονταν η Γ.Γ. της Περιφέρειας για «ωμή παρέμβαση στη λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης». Το λόγο από την Συντονιστική επιτροπή πήρε και το μέλος Θανάσης Παπαθανασίου ο οποίος τόνισε ότι η θέση της Περιφέρειας αποτελεί σημαντικό πολιτικό ζήτημα, κι αυτό γιατί «διάλεξε από το Νόμο το παραθυράκι». Ταυτόχρονα επισήμανε στον κ. Καραβάνα ότι θα έπρεπε να μιλά ο ίδιος για την Περιφερειάρχη στα Μέσα, και όχι το μέλος της Συντονιστικής επιτροπής.
Μετά τη μισάωρη διακοπή ο Δήμαρχος ξεκαθάρισε ότι δεν είναι δεμένος σε καμιά καρέκλα, δεν είναι άνεργος, και στόχος του είναι να στηρίξει την καθημερινότητα και την τοπική κοινωνία ώστε να αναπτύξει την όποια στασιμότητα. «Δεν διεκδικούμε το αλάθητο», ανέφερε, τονίζοντας ταυτόχρονα ότι η Δημοτική Αρχή κινείται με διαφάνεια προς όλες τις κατευθύνσεις. «Δεν πέρασε ποτέ απ’ το μυαλό μου να ανακόψω το σκεπτικό των δημοτών για κάτι που ήδη έχουν διαφορετική άποψη από κάποιους άλλους σε ένα Δ.Δ.», συνέχισε αναφερόμενος στο ζήτημα του δημοψηφίσματος, λέγοντας ότι γι’ αυτό το λόγο έδωσε το «παρών» στις λαϊκές συνελεύσεις, αλλά πρότεινε κιόλας την διεξαγωγή του μια βδομάδα νωρίτερα απ’ ό,τι διενεργήθηκε. «Εμείς δεν μπήκαμε στη διαδικασία να έρθουμε σε κόντρα με το χωριό», τόνισε αλλά πριν προλάβει να εκφράσει την άποψή του για το διά ταύτα με την Περιφερειάρχη, η συνεδρίαση διακόπηκε οριστικά εν μέσω πανικού.
Από Παρατηρητή φθιώτιδας Διαβάστε περισσότερα...
Σύσσωμη η αντιπολίτευση και συγκεκριμένα οι κ.κ. Αναγνωστόπουλος, Κολοκύθας, Ξηρομερίτης και Κυρτσοκώστας τόνισαν ότι το θέμα του δημοψηφίσματος έπρεπε να συζητηθεί σε έκτακτη συνεδρίαση όπως είχαν αιτηθεί, πριν αυτό διενεργηθεί, κατηγορώντας τον κ. Καραβάνα ότι δεν στήριξε σαν Δήμαρχος την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για διεξαγωγή δημοψηφίσματος.
Από πλευράς Συντονιστικής Επιτροπής των κατοίκων του Δ.Δ. Μεξιατών κατατέθηκαν μια σειρά από έγγραφα με το χρονικό στο οποίο προσάπτεται από μεριάς τους «μαγείρεμα» ακύρωσης της ομόφωνης απόφασης του Δ.Σ. για την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, μεταξύ Δημάρχου Υπάτης και Περιφέρειας, κάνοντας λόγο για «μηχανισμό ολόκληρο». Συγκεκριμένα το μέλος της Επιτροπής, Γιώργος Παλαμιώτης, καταλόγισε στον Δήμαρχο, Δημήτρη Καραβάνα, ότι δεν ήθελε εξ αρχής το δημοψήφισμα και γι’ αυτό «παρακάλεσε» την Περιφερειάρχη, Κατερίνα Διαμαντοπούλου, να το ακυρώσει.
Μάλιστα τόνισε ότι αποτελεί μοναδικότητα στα χρονικά της Αυτοδιοίκησης «ένας Δήμαρχος να αντιμάχεται ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. και να μην σέβεται ούτε καν το όργανο το οποίο υποτίθεται ότι υπηρετεί». Πριν προλάβει πάντως να τελειώσει τα όσα εξιστορούσε η συνεδρίαση διακόπηκε εν μέσω έντασης, μετά και την έκρηξη του Δημάρχου απ’ τα όσα λέχθηκαν.
Παράλληλα ο κ. Παλαμιώτης κατέθεσε, προς ψήφιση στο σώμα εκ μέρους της κίνησης πολιτών, ψήφισμα με το οποίο καταγγέλλονταν η Γ.Γ. της Περιφέρειας για «ωμή παρέμβαση στη λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης». Το λόγο από την Συντονιστική επιτροπή πήρε και το μέλος Θανάσης Παπαθανασίου ο οποίος τόνισε ότι η θέση της Περιφέρειας αποτελεί σημαντικό πολιτικό ζήτημα, κι αυτό γιατί «διάλεξε από το Νόμο το παραθυράκι». Ταυτόχρονα επισήμανε στον κ. Καραβάνα ότι θα έπρεπε να μιλά ο ίδιος για την Περιφερειάρχη στα Μέσα, και όχι το μέλος της Συντονιστικής επιτροπής.
Μετά τη μισάωρη διακοπή ο Δήμαρχος ξεκαθάρισε ότι δεν είναι δεμένος σε καμιά καρέκλα, δεν είναι άνεργος, και στόχος του είναι να στηρίξει την καθημερινότητα και την τοπική κοινωνία ώστε να αναπτύξει την όποια στασιμότητα. «Δεν διεκδικούμε το αλάθητο», ανέφερε, τονίζοντας ταυτόχρονα ότι η Δημοτική Αρχή κινείται με διαφάνεια προς όλες τις κατευθύνσεις. «Δεν πέρασε ποτέ απ’ το μυαλό μου να ανακόψω το σκεπτικό των δημοτών για κάτι που ήδη έχουν διαφορετική άποψη από κάποιους άλλους σε ένα Δ.Δ.», συνέχισε αναφερόμενος στο ζήτημα του δημοψηφίσματος, λέγοντας ότι γι’ αυτό το λόγο έδωσε το «παρών» στις λαϊκές συνελεύσεις, αλλά πρότεινε κιόλας την διεξαγωγή του μια βδομάδα νωρίτερα απ’ ό,τι διενεργήθηκε. «Εμείς δεν μπήκαμε στη διαδικασία να έρθουμε σε κόντρα με το χωριό», τόνισε αλλά πριν προλάβει να εκφράσει την άποψή του για το διά ταύτα με την Περιφερειάρχη, η συνεδρίαση διακόπηκε οριστικά εν μέσω πανικού.
Από Παρατηρητή φθιώτιδας Διαβάστε περισσότερα...
Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010
Το Νέο ΔΣ του Συλλόγου Πυργιωτών Υπάτης
Ο ποιο ιστορικός Σύλλογος της Υπάτης ( Σύλλογος Πυργιωτών ) στις 8/2/2010 έκανε την εκλογοαπολογιστική του συνέλευση και την κοπή της πίτας. Από τις εκλογές και την Συνεδρίαση του ΔΣ που ακολούθησε προέκυψε η νέα διοίκηση του Συλλόγου στην οποία ευχόμεθα κάθε επιτυχία στο δύσκολο έργο που αναλαμβάνει
Αναλυτικά :
Το νεοεκλεγέν Δ.Σ. του Συλλόγου Πυργιωτών, που προέκυψε από τις αρχαιρεσίες της 08/02/2009 και τη συνεδρίαση του Δ.Σ. την 16/02/2009, συγκροτήθηκε σε σώμα ως εξής:
ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΜΑΝΤΖΑΝΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΝ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΠΑΦΙΛΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΑΜΙΑΣ
ΒΗΤΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΕΙΔ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΕΦΟΡΟΣ
ΑΝΔΡΕΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ ΜΕΛΟΣ
ΤΣΙΝΙΑΟΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΕΛΟΣ
ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ ΣΠΥΡΟΣ ΜΕΛΟΣ Διαβάστε περισσότερα...
Αναλυτικά :
Το νεοεκλεγέν Δ.Σ. του Συλλόγου Πυργιωτών, που προέκυψε από τις αρχαιρεσίες της 08/02/2009 και τη συνεδρίαση του Δ.Σ. την 16/02/2009, συγκροτήθηκε σε σώμα ως εξής:
ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΜΑΝΤΖΑΝΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΝ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΠΑΦΙΛΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΑΜΙΑΣ
ΒΗΤΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΕΙΔ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΕΦΟΡΟΣ
ΑΝΔΡΕΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ ΜΕΛΟΣ
ΤΣΙΝΙΑΟΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΕΛΟΣ
ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ ΣΠΥΡΟΣ ΜΕΛΟΣ Διαβάστε περισσότερα...
ΑΦΙΕΡΩΜΑ -Η Ληστοκρατία στην Φθιώτιδα (6)
Συνέχεια ......Μεγάλες ληστείες στην Φθιώτιδα
Το χειμώνα του 1834 και την άνοιξη του 1835 η ληστεία πήρε ανησυχητικές διαστάσεις. Ολόκληρη η περιοχή της Στερεάς Ελλάδας από τις εκβολές του Σπερχειού ως τις εκβολές του Αχελώου ποταμού βρίσκονται στην κυριαρχία και τον πλήρη έλεγχο των
ληστών που καίνε και ρημάζουν τις αγροτικές περιουσίες.
Στις 17 Απριλίου 1835 ληστές από τα μεθόρια μπήκαν στο Ελληνικό έδαφος και λέγεται ότι πήραν 15.000 δραχμές από το γαιοκτήμονα Σκουμπουρδή στον Αχινό.
Στις 22 Ιουνίου του ίδιου έτους η Στυλίδα βρίσκεται στο έλεος και στην καταδιωκτική μανία των ληστών.
Το απόγευμα, πριν δύσει ακόμα ο ήλιος, και ενώ οι κάτοικοι δεν είχαν γυρίσει από τα χωράφια τους , 70 ληστές υπό τον αρχιληστή Σπύρο Μαλισσόβα ορμούν μέσα στην πόλη, ενώ οι κάτοικοι άλλοι κάθονταν στα καφενεία και άλλοι έκαναν περίπατο στην παραλία, και αρχίζουν το τουφεκίδι. Οι κάτοικοι έντρομοι τρέχουν να γλιτώσουν από τα πυρά των ληστών.
Οι ληστές αφού σκότωσαν έναν κάτοικο και τραυμάτισαν άλλους εννέα, επιδόθηκαν στη λαφυραγωγία των κατοίκων. φόρτωσαν τη λεία τους σε τέσσερα άλογα και ανενόχλητοι τράβηξαν για το Τούρκικο έδαφος.
Οι ζημιές των κατοίκων ανέρχονταν σε 25.000 δραχμές σύμφωνα με τις αναφορές των κατοίκων.
Στις αρχές του 1836 η κατάσταση αντί να βελτιωθεί γίνόταν
χειρότερη. Οι ληστές έφτασαν ως το σημείο να πολιορκήσουν και το
Μεσολόγγι!
Η Φθιώτιδα αναστατώνεται πάλι. Μια ληστοσυμμορία αποτε-
λούμενη από 40 ληστές πιάνει τα στενά των Θερμοπυλών και ληστεύει τους διερχομένους από εκεί.
Την άνοιξη του 1836 οι ληστές ζητούν λύτρα από τα χωριά της Υπάτης και έκαψαν το χωριό Καρυά.
Ο συνταγματάρχης Χριστόδουλος Χατζηπέτρος με τους άντρες του και ο Δήμαρχος Υπάτης με 150 κατοίκους του δήμου καταδιώκουν τους ληστές και τους πέρασαν πέρα από το Σπερχειό στο χωριό Παλιούρι. Στο Παλιούρι όμως οι καταδιωκόμενοι ληστές βρήκαν μια συμμορία 40 ληστών με την οποία ενώθηκαν και ακολούθησε σφοδρή μάχη.
Στην μάχη αυτή κινδύνευσε ο Δήμαρχος Υπάτης και ο Χριστόδουλος Χατζηπέτρος, οι οποίοι γλίτωσαν όμως χάρη στην αυτοθυσία του αξιωματικού Δημητρίου Ζήση που έπεσε νεκρός (στη μάχη), ενώ αυτοί το έβαλαν στα πόδια για να σωθούν.
Τα πρώτα διοικητικά μέτρα κατά της ληστείας
Στο τέλος του 1836 έχουμε τον πρώτο νόμο περί της ληστείας, που
μεταξύ των άλλων περιλαμβάνει και την ευθύνη των δήμων στην περιφέρεια των οποίων γίνονται ληστείες.
Στο Ι άρθρο του νόμου αναφέρεται: «Πας δήμος είναι υπεύθυνος ως προς τας πολιτικάς αποδόσεις και αποζημιώσεις ένεκα πάσης ληστείας πραττομένης εντός της περιφερείας αυτού.
Συνυπεύθυνοι λογίζονται κατά τούτο και οι εν τη περιφερεία
αυτού κατά την εποχήν της ληστείας διατελούντες μη δημόται αγροφύλακες, βοσκοί ποιμένων ή άλλων ζώων, εργάται εις τα δάση και όσοι έχουσι ξενοδοχεία παρά τας δημοσίας οδούς».
Παρά τα διοικητικά και στρατιωτικά μέτρα που ελήφθησαν η ληστεία
όχι μόνο δε μειώθηκε, αλλά αντίθετα αυξανόταν.
Την άνοιξη του 1838 η ληστεία οργιάζει στη Φθιώτιδα. Στις 12 Μαρτίου του 1838 ο ταγματάρχης Ιωάννης Κλίμακας περιφερόμενος στη μεθόριο στα Βουνά της Γούρας,στη θέση Τρία Ποτάμια συνάντησε τον αρχιληστή Γεώργιο Καταρραχιά με 30 ληστές. Βοηθούμενος και από τον ταγματάρχη Δήμο Λιούλιο επιτέθηκε κατά των ληστών, καταδιώκοντάς τους ως τα σύνορα.
Αυτοί μπήκαν στο Τουρκικό ΄ρδαφος και εγκατέλειψαν πολλά γιδοπρόβατα και μερικά άλογα.
Έτσι ο μεν Ιωάννης Κλίμακας πήρε διακόσια πενήντα γίδια, ο
δε Δήμος Λιούλος εκατόν πενήντα πρόβατα και μερικά άλογα.
Οι ληστές όμως, αφού ανασυγκροτήθηκαν, στις 15 Μαρτίου, γύρω στους 150 υπό τους αρχιληστές Κουτουβά, Καταρραχιά και τα Τσαπόπουλα, εμφανίστηκαν πάλι στην ίδια περιοχή στο ερειπωμένο χωριό Δρύστελα στη μεθόριο και έγιναν αντιληπτοί και καταδιώχτηκαν πάλι από τον Ιωάννη Κλίμακα και Δήμο Λιούλιο με 120 στρατιώτες. Οι ληστές καταδιωκόμενοι κατέφυγαν σε μία εκκλησία και οχυρώθηκαν σ’ αυτή, όπου και πολιορκήθηκαν από τη μεταβατική δύναμη. Οι πολιορκούμενοι ληστές κάνουν αντεπίθεση και προσπαθούν να διασπάσουν τον κλοιό των μεταβατικών, αλλά αποκρούστηκαν με βαρειές απώλειες: έξι νεκροί και δέκα
πέντε τραυματίες από το μέρος των ληστών και τραυματίες μόνο δύο από τους μεταβατικούς στρατιώτες.
Τη νύχτα οι ληστές, εκμεταλλευόμενοι το σκοτάδι, εγκατέλειψαν την εκκλησία, αφήνοντας τους σκοτωμένους ληστές, μερικά πρόβατα, τρουβάδες, κάπες και διάφορα άλλα αντικείμενα.
Την ίδια εποχή έχουμε πολλά κρούσματα ληστειών και στη Δυτική
Φθιώτιδα. Φόνους και ληστείες έχουμε στα χωριά Φτέρη, Καμπιά, Πλατύστομο, Καλύβια Λαμίας, Τσούκα, Αρχάνι και Μουσταφάμπεη (Ηράκλεια) από το λήσταρχο Καλαμάτα και άλλους ληστές που είχαν μπεί από το Τουρκικό στο Ελληνικό έδαφος .
Ιδιαίτερα η περιοχή της Υπάτης υποφέρει από τα πλήγματα των ληστών.
Περιγράφοντας μία εφημερίδα της εποχής τα δεινοπαθήματα των κατοίκων, γράφει:
«Πού φονεύουν οι λησταί; εις την επαρχίαν της Υπάτης,
πού λεηλατούν; εις την ιδίαν,
πού βασανίζουν; πάλιν εις αυτήν,
πού οι άνθρωποι έντρομοι περιμένουν να ακούσουν καθεκάστην νέα δυστυχήματα; εις την επαρχίαν της Υπάτης.
που τέλος πάντων η τιμή, η ιδιοκτησία και η ζωή φιλησύχων πολιτών απεκατέστη το έρμαιον των κακούργων; εις την επαρχίαν της Υπάτης».
Το Υπουργείο Εσωτερικών με το αριθμ. 14/26 Μαΐου 1838 έγγραφό του παύει προσωρινά τους Δημάρχους Υπάτης, Σπερχιέων, Παραχελωιτών και Ομιλαίων
Η επαρχία της Φθιώτιδας δεν υποφέρει μόνο από τις ληστοσυμμορίες
που μπαινοβγαίνουν από την τουρκική παραμεθόριο, αλλά καταδυναστεύεται και από τα μεταβατικά αποσπάσματα που έχουν ως αποστολή τη διαφύλαξη των κατοίκων από τις ληστοσυμμορίες.
Με βασιλικό δ/γμα στις 30 Οκτωβρίου 1844 αμνηστεύονται οι αρχιληστές: Γ. Καραρραχιάς, Γ. Χαμχούγιας, Αναστάσιος Καλαμάτας, Γιάννης Γιαταγάνας, Δημ. Κορκόντζελος, Κων/νος Καραμελάκης, Ευάγγελος Κοψαλής, Χρίστος Χιλιανόπουλος ή Κλιάφας και Γ. Μαλισσόβας. ....Συνεχίζεται Διαβάστε περισσότερα...
Το χειμώνα του 1834 και την άνοιξη του 1835 η ληστεία πήρε ανησυχητικές διαστάσεις. Ολόκληρη η περιοχή της Στερεάς Ελλάδας από τις εκβολές του Σπερχειού ως τις εκβολές του Αχελώου ποταμού βρίσκονται στην κυριαρχία και τον πλήρη έλεγχο των
ληστών που καίνε και ρημάζουν τις αγροτικές περιουσίες.
Στις 17 Απριλίου 1835 ληστές από τα μεθόρια μπήκαν στο Ελληνικό έδαφος και λέγεται ότι πήραν 15.000 δραχμές από το γαιοκτήμονα Σκουμπουρδή στον Αχινό.
Στις 22 Ιουνίου του ίδιου έτους η Στυλίδα βρίσκεται στο έλεος και στην καταδιωκτική μανία των ληστών.
Το απόγευμα, πριν δύσει ακόμα ο ήλιος, και ενώ οι κάτοικοι δεν είχαν γυρίσει από τα χωράφια τους , 70 ληστές υπό τον αρχιληστή Σπύρο Μαλισσόβα ορμούν μέσα στην πόλη, ενώ οι κάτοικοι άλλοι κάθονταν στα καφενεία και άλλοι έκαναν περίπατο στην παραλία, και αρχίζουν το τουφεκίδι. Οι κάτοικοι έντρομοι τρέχουν να γλιτώσουν από τα πυρά των ληστών.
Οι ληστές αφού σκότωσαν έναν κάτοικο και τραυμάτισαν άλλους εννέα, επιδόθηκαν στη λαφυραγωγία των κατοίκων. φόρτωσαν τη λεία τους σε τέσσερα άλογα και ανενόχλητοι τράβηξαν για το Τούρκικο έδαφος.
Οι ζημιές των κατοίκων ανέρχονταν σε 25.000 δραχμές σύμφωνα με τις αναφορές των κατοίκων.
Στις αρχές του 1836 η κατάσταση αντί να βελτιωθεί γίνόταν
χειρότερη. Οι ληστές έφτασαν ως το σημείο να πολιορκήσουν και το
Μεσολόγγι!
Η Φθιώτιδα αναστατώνεται πάλι. Μια ληστοσυμμορία αποτε-
λούμενη από 40 ληστές πιάνει τα στενά των Θερμοπυλών και ληστεύει τους διερχομένους από εκεί.
Την άνοιξη του 1836 οι ληστές ζητούν λύτρα από τα χωριά της Υπάτης και έκαψαν το χωριό Καρυά.
Ο συνταγματάρχης Χριστόδουλος Χατζηπέτρος με τους άντρες του και ο Δήμαρχος Υπάτης με 150 κατοίκους του δήμου καταδιώκουν τους ληστές και τους πέρασαν πέρα από το Σπερχειό στο χωριό Παλιούρι. Στο Παλιούρι όμως οι καταδιωκόμενοι ληστές βρήκαν μια συμμορία 40 ληστών με την οποία ενώθηκαν και ακολούθησε σφοδρή μάχη.
Στην μάχη αυτή κινδύνευσε ο Δήμαρχος Υπάτης και ο Χριστόδουλος Χατζηπέτρος, οι οποίοι γλίτωσαν όμως χάρη στην αυτοθυσία του αξιωματικού Δημητρίου Ζήση που έπεσε νεκρός (στη μάχη), ενώ αυτοί το έβαλαν στα πόδια για να σωθούν.
Τα πρώτα διοικητικά μέτρα κατά της ληστείας
Στο τέλος του 1836 έχουμε τον πρώτο νόμο περί της ληστείας, που
μεταξύ των άλλων περιλαμβάνει και την ευθύνη των δήμων στην περιφέρεια των οποίων γίνονται ληστείες.
Στο Ι άρθρο του νόμου αναφέρεται: «Πας δήμος είναι υπεύθυνος ως προς τας πολιτικάς αποδόσεις και αποζημιώσεις ένεκα πάσης ληστείας πραττομένης εντός της περιφερείας αυτού.
Συνυπεύθυνοι λογίζονται κατά τούτο και οι εν τη περιφερεία
αυτού κατά την εποχήν της ληστείας διατελούντες μη δημόται αγροφύλακες, βοσκοί ποιμένων ή άλλων ζώων, εργάται εις τα δάση και όσοι έχουσι ξενοδοχεία παρά τας δημοσίας οδούς».
Παρά τα διοικητικά και στρατιωτικά μέτρα που ελήφθησαν η ληστεία
όχι μόνο δε μειώθηκε, αλλά αντίθετα αυξανόταν.
Την άνοιξη του 1838 η ληστεία οργιάζει στη Φθιώτιδα. Στις 12 Μαρτίου του 1838 ο ταγματάρχης Ιωάννης Κλίμακας περιφερόμενος στη μεθόριο στα Βουνά της Γούρας,στη θέση Τρία Ποτάμια συνάντησε τον αρχιληστή Γεώργιο Καταρραχιά με 30 ληστές. Βοηθούμενος και από τον ταγματάρχη Δήμο Λιούλιο επιτέθηκε κατά των ληστών, καταδιώκοντάς τους ως τα σύνορα.
Αυτοί μπήκαν στο Τουρκικό ΄ρδαφος και εγκατέλειψαν πολλά γιδοπρόβατα και μερικά άλογα.
Έτσι ο μεν Ιωάννης Κλίμακας πήρε διακόσια πενήντα γίδια, ο
δε Δήμος Λιούλος εκατόν πενήντα πρόβατα και μερικά άλογα.
Οι ληστές όμως, αφού ανασυγκροτήθηκαν, στις 15 Μαρτίου, γύρω στους 150 υπό τους αρχιληστές Κουτουβά, Καταρραχιά και τα Τσαπόπουλα, εμφανίστηκαν πάλι στην ίδια περιοχή στο ερειπωμένο χωριό Δρύστελα στη μεθόριο και έγιναν αντιληπτοί και καταδιώχτηκαν πάλι από τον Ιωάννη Κλίμακα και Δήμο Λιούλιο με 120 στρατιώτες. Οι ληστές καταδιωκόμενοι κατέφυγαν σε μία εκκλησία και οχυρώθηκαν σ’ αυτή, όπου και πολιορκήθηκαν από τη μεταβατική δύναμη. Οι πολιορκούμενοι ληστές κάνουν αντεπίθεση και προσπαθούν να διασπάσουν τον κλοιό των μεταβατικών, αλλά αποκρούστηκαν με βαρειές απώλειες: έξι νεκροί και δέκα
πέντε τραυματίες από το μέρος των ληστών και τραυματίες μόνο δύο από τους μεταβατικούς στρατιώτες.
Τη νύχτα οι ληστές, εκμεταλλευόμενοι το σκοτάδι, εγκατέλειψαν την εκκλησία, αφήνοντας τους σκοτωμένους ληστές, μερικά πρόβατα, τρουβάδες, κάπες και διάφορα άλλα αντικείμενα.
Την ίδια εποχή έχουμε πολλά κρούσματα ληστειών και στη Δυτική
Φθιώτιδα. Φόνους και ληστείες έχουμε στα χωριά Φτέρη, Καμπιά, Πλατύστομο, Καλύβια Λαμίας, Τσούκα, Αρχάνι και Μουσταφάμπεη (Ηράκλεια) από το λήσταρχο Καλαμάτα και άλλους ληστές που είχαν μπεί από το Τουρκικό στο Ελληνικό έδαφος .
Ιδιαίτερα η περιοχή της Υπάτης υποφέρει από τα πλήγματα των ληστών.
Περιγράφοντας μία εφημερίδα της εποχής τα δεινοπαθήματα των κατοίκων, γράφει:
«Πού φονεύουν οι λησταί; εις την επαρχίαν της Υπάτης,
πού λεηλατούν; εις την ιδίαν,
πού βασανίζουν; πάλιν εις αυτήν,
πού οι άνθρωποι έντρομοι περιμένουν να ακούσουν καθεκάστην νέα δυστυχήματα; εις την επαρχίαν της Υπάτης.
που τέλος πάντων η τιμή, η ιδιοκτησία και η ζωή φιλησύχων πολιτών απεκατέστη το έρμαιον των κακούργων; εις την επαρχίαν της Υπάτης».
Το Υπουργείο Εσωτερικών με το αριθμ. 14/26 Μαΐου 1838 έγγραφό του παύει προσωρινά τους Δημάρχους Υπάτης, Σπερχιέων, Παραχελωιτών και Ομιλαίων
Η επαρχία της Φθιώτιδας δεν υποφέρει μόνο από τις ληστοσυμμορίες
που μπαινοβγαίνουν από την τουρκική παραμεθόριο, αλλά καταδυναστεύεται και από τα μεταβατικά αποσπάσματα που έχουν ως αποστολή τη διαφύλαξη των κατοίκων από τις ληστοσυμμορίες.
Με βασιλικό δ/γμα στις 30 Οκτωβρίου 1844 αμνηστεύονται οι αρχιληστές: Γ. Καραρραχιάς, Γ. Χαμχούγιας, Αναστάσιος Καλαμάτας, Γιάννης Γιαταγάνας, Δημ. Κορκόντζελος, Κων/νος Καραμελάκης, Ευάγγελος Κοψαλής, Χρίστος Χιλιανόπουλος ή Κλιάφας και Γ. Μαλισσόβας. ....Συνεχίζεται Διαβάστε περισσότερα...
Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010
ΑΦΙΕΡΩΜΑ -Η Ληστοκρατία στην Φθιώτιδα (5)
Συνέχεια ....Η επαρχία της Φθιώτιδας δεν ήταν απλώς μία από τις παραμεθόριες επαρχίες, αλλά η επαρχία που είχε εκτεταμένα σύνορα μεταξύ των δύο επικρατειών, που άρχιζαν από τον Παγασητικό Κόλπο στο χωριό Μιντσέλα (Αμαλιάπουλη) και έφταναν ως του Ζαχαράκη, μια απόσταση πάνω από 150 χιλιόμετρα, και ήταν δύσκολη η φρούρηση των συνόρων λόγω του ορεινού και δασώδους εδάφους της που απαιτούνταν πολλές χιλιάδες στρατιωτών, τις οποίες δεν μπορούσε να διαθέσει η μικρή τότε Ελλάδα.
Αλλά δεν ήταν μόνο η εκτεταμένη και η ορεινή δασώδης οροθετική γραμμή της Φθιώτιδας που δυσκόλευαν την καταπολέμηση της ληστείας, ήταν και το ληστρικό καθεστώς που επικρατούσε στην παραμεθόριο.
Οι ληστές που κινούνταν κατά μήκος της τουρκικής μεθορίου εισέρχονταν στο Ελληνικό και διέπρατταν διάφορες ληστίες. Καταδιωκόμενοι από τα ελληνικά μεταβατικά αποσπάσματα κατέφευγαν στο Τουρκικό, όπου στην κυριολεξία είχαν το άσυλό τους. Οι Τουρκαλβανοί δερβεναγάδες όχι μόνο δεν τους καταδίωκαν, αλλά αντίθετα τους περιέθαλπαν και, πολλές φορές, τους κατέτασσαν στα στρατιωτικά τους σώματα, μοιράζοντας μαζί τους τη λεία τους. Λόγω των ληστρικών επιδρομών η επαρχία της Φθιώτιδας ήταν πάντοτε σχεδόν ανάστατη, υποφέροντας τόσο από τους ληστές όσο και από τη συμπεριφορά των μεταβατικών αποσπασμάτων, που κατατυραννούσαν και ζημίωναν τους κατοίκους με τα καταλύματα και την τροφοδοσία τους. Μετά από όσα αναφέραμε παραπάνω, μπορούμε να επισημάνουμε τα αίτια που οδήγησαν πολλούς ανθρώπους στη ληστεία με όλα τα αρνητικά αποτελέσματά της. Σαν κύριο αίτιο θεωρούμε τον ακούσιο ή εκούσιο αποκλεισμό των αγωνιστών του 1821 από το σχηματισμό του τακτικού στρατού με τη δημιουργία των ταγμάτων πρώτα από τον Ι.Καποδίστρια το 1830 και κατόπιν από την Αντιβασιλεία το 1833.
Όσοι αποκλείστηκαν, πήραν το δρόμο για τα γνωστά τους κλέφτικα λημέρια και άρχισαν τις ληστείες, για να επιβιώσουν. Στην έξαρση και στη διαιώνιση του ληστρικού φαινομένου που καταδυνάστευε τη χώρα, έρχονται, με την πάροδο του χρόνου, να προστεθούν και άλλα δευτερογενή αίτια: Η ακαταλληλότητα και η αδυναμία φρούρησης των ελληνοτουρκικών
συνόρων λόγω της βατότητας και της δασώδους οροθετικής γραμμής, που απαιτούσε πολλές στρατιωτικές δυνάμεις (10000 με 15000 άντρες), τις οποίες αδυνατούσε να διαθέσει το μικρό και νεοσύστατο ελληνικό Κράτος. Η αδυναμία φρούρησης της μεθορίου από την Ελλάδα είχε ως
αποτέλεσμα την είσοδο και την έξοδο των ληστοσυμμοριών από το Τουρκικό στο Ελληνικό και το αντίθετο, με αποτέλεσμα να διαιωνίζεται η ληστεία.
Κατά την είσοδο ή την έξοδο των ληστοσυμμοριών στις δύο γειτονικές Επικράτειες οι ληστές υποθάλπονταν τόσο στο Τουρκικό από τους Τουρκαλβανούς ή Τούρκους δερβεναγάδες, είτε με την ανοχή της τουρκικής Κυβέρνησης για να εξασθενίζει την Ελλάδα, είτε με την προστασία των δερβεναγάδων με τους οποίους διαμοίραζαν οι διάφορες λυστοσυμμορίες τα λάφυρά τους, όσο όμως και στο Ελληνικό όχι μόνο από τους βλαχοποιμένες και τους κατοίκους της υπαίθρου που εξαναγκάζονταν να τους υποθάλπουν, αλλά και από τους «τρανούς» που τους προστάτευαν
δια ίδιο όφελος και για να εκδικηθούν τους αντιπάλους τους. Οι τεταμένες σχέσεις με την Τουρκία και τα διάφορα επαναστατικά κινήματα των αλυτρώτων αδελφών μας στην Ήπειρο, τη Θεσσαλία και τη Μακεδονία εξέτρεφαν τη ληστεία, γιατί πολλοί ληστές λαμβάνοντας μέρος στα επαναστατικά αυτά κινήματα έπαιρναν χάρη και αμνηστεύονταν για την προσφορά τους. Η μη εφαρμογή των νόμων και η μεροληπτική εφαρμογή τους υπέρ των ισχυρών και η αυστηρότητά τους έναντι των φτωχών και των αδυνάτων, οδηγούσε πολλούς στο κλαρί και στη διεκδίκηση του δίκιου τους από τους ίδιους και όχι από τη δικαιοσύνη. Οι ληστές, κατά κανόνα, τιμωρούσαν και ζητούσαν λύτρα από τους πλούσιους, τους δανειστές και τους καταπιεστές του λαού, δηλαδή από τους έχοντες, και όχι από το φτωχό λαό. Τιμωρούσαν φτωχούς ανθρώπους μόνον σε περιπτώσεις αντεκδίκησης και προδοσίας. Έτσι η εικόνα του ληστή εξιδανικεύεται στη συνείδηση του λαού και ο ληστής ηρωοποιείται και αποτελεί πρότυπο προς μίμηση για τα ζωηρά και ανήσυχα άτομα.
Ο ληστής λοιπόν έχει κάτι από την αίγλη των κλεφτών του 1821 και ο λαός τους θαυμάζει και τους εξυμνεί με τα ληστρικά τραγούδια, που έχουν την ίδια τεχνοτροπία και την ίδια μουσική απόδοση με τους άμεσους προγόνους τους τα κλέφτικα τραγούδια. Αυτή τη δόξα ζήλεψαν πολλοί ληστές και αρχιληστές και πήραν το δρόμο του ληστρικού βίου.
Στη συνείδηση του λαού οι ληστές δεν ήταν μόνο ήρωες αλλά και, κατά κάποιο τρόπο, και κοινωνικοί συμπαραστάτες. ενίσχυαν ορφανά, προικοδοτούσαν φτωχά κορίτσια, έχτιζαν εκκλησίες και ανακαίνιζαν μοναστήρια, πράξεις που εξευγένιζαν τις ληστοπραξίες και τα εγκλήματά τους και τύγχαναν της επιδοκιμασίας του λαού, και γι’ αυτό τους απέκρυπτε, τους τροφοδοτούσε και τους φύλαγε από τα μεταβατικά αποσπάσματα.
Μεγάλες ληστείες στην Φθιώτιδα.....Συνεχίζεται Διαβάστε περισσότερα...
Αλλά δεν ήταν μόνο η εκτεταμένη και η ορεινή δασώδης οροθετική γραμμή της Φθιώτιδας που δυσκόλευαν την καταπολέμηση της ληστείας, ήταν και το ληστρικό καθεστώς που επικρατούσε στην παραμεθόριο.
Οι ληστές που κινούνταν κατά μήκος της τουρκικής μεθορίου εισέρχονταν στο Ελληνικό και διέπρατταν διάφορες ληστίες. Καταδιωκόμενοι από τα ελληνικά μεταβατικά αποσπάσματα κατέφευγαν στο Τουρκικό, όπου στην κυριολεξία είχαν το άσυλό τους. Οι Τουρκαλβανοί δερβεναγάδες όχι μόνο δεν τους καταδίωκαν, αλλά αντίθετα τους περιέθαλπαν και, πολλές φορές, τους κατέτασσαν στα στρατιωτικά τους σώματα, μοιράζοντας μαζί τους τη λεία τους. Λόγω των ληστρικών επιδρομών η επαρχία της Φθιώτιδας ήταν πάντοτε σχεδόν ανάστατη, υποφέροντας τόσο από τους ληστές όσο και από τη συμπεριφορά των μεταβατικών αποσπασμάτων, που κατατυραννούσαν και ζημίωναν τους κατοίκους με τα καταλύματα και την τροφοδοσία τους. Μετά από όσα αναφέραμε παραπάνω, μπορούμε να επισημάνουμε τα αίτια που οδήγησαν πολλούς ανθρώπους στη ληστεία με όλα τα αρνητικά αποτελέσματά της. Σαν κύριο αίτιο θεωρούμε τον ακούσιο ή εκούσιο αποκλεισμό των αγωνιστών του 1821 από το σχηματισμό του τακτικού στρατού με τη δημιουργία των ταγμάτων πρώτα από τον Ι.Καποδίστρια το 1830 και κατόπιν από την Αντιβασιλεία το 1833.
Όσοι αποκλείστηκαν, πήραν το δρόμο για τα γνωστά τους κλέφτικα λημέρια και άρχισαν τις ληστείες, για να επιβιώσουν. Στην έξαρση και στη διαιώνιση του ληστρικού φαινομένου που καταδυνάστευε τη χώρα, έρχονται, με την πάροδο του χρόνου, να προστεθούν και άλλα δευτερογενή αίτια: Η ακαταλληλότητα και η αδυναμία φρούρησης των ελληνοτουρκικών
συνόρων λόγω της βατότητας και της δασώδους οροθετικής γραμμής, που απαιτούσε πολλές στρατιωτικές δυνάμεις (10000 με 15000 άντρες), τις οποίες αδυνατούσε να διαθέσει το μικρό και νεοσύστατο ελληνικό Κράτος. Η αδυναμία φρούρησης της μεθορίου από την Ελλάδα είχε ως
αποτέλεσμα την είσοδο και την έξοδο των ληστοσυμμοριών από το Τουρκικό στο Ελληνικό και το αντίθετο, με αποτέλεσμα να διαιωνίζεται η ληστεία.
Κατά την είσοδο ή την έξοδο των ληστοσυμμοριών στις δύο γειτονικές Επικράτειες οι ληστές υποθάλπονταν τόσο στο Τουρκικό από τους Τουρκαλβανούς ή Τούρκους δερβεναγάδες, είτε με την ανοχή της τουρκικής Κυβέρνησης για να εξασθενίζει την Ελλάδα, είτε με την προστασία των δερβεναγάδων με τους οποίους διαμοίραζαν οι διάφορες λυστοσυμμορίες τα λάφυρά τους, όσο όμως και στο Ελληνικό όχι μόνο από τους βλαχοποιμένες και τους κατοίκους της υπαίθρου που εξαναγκάζονταν να τους υποθάλπουν, αλλά και από τους «τρανούς» που τους προστάτευαν
δια ίδιο όφελος και για να εκδικηθούν τους αντιπάλους τους. Οι τεταμένες σχέσεις με την Τουρκία και τα διάφορα επαναστατικά κινήματα των αλυτρώτων αδελφών μας στην Ήπειρο, τη Θεσσαλία και τη Μακεδονία εξέτρεφαν τη ληστεία, γιατί πολλοί ληστές λαμβάνοντας μέρος στα επαναστατικά αυτά κινήματα έπαιρναν χάρη και αμνηστεύονταν για την προσφορά τους. Η μη εφαρμογή των νόμων και η μεροληπτική εφαρμογή τους υπέρ των ισχυρών και η αυστηρότητά τους έναντι των φτωχών και των αδυνάτων, οδηγούσε πολλούς στο κλαρί και στη διεκδίκηση του δίκιου τους από τους ίδιους και όχι από τη δικαιοσύνη. Οι ληστές, κατά κανόνα, τιμωρούσαν και ζητούσαν λύτρα από τους πλούσιους, τους δανειστές και τους καταπιεστές του λαού, δηλαδή από τους έχοντες, και όχι από το φτωχό λαό. Τιμωρούσαν φτωχούς ανθρώπους μόνον σε περιπτώσεις αντεκδίκησης και προδοσίας. Έτσι η εικόνα του ληστή εξιδανικεύεται στη συνείδηση του λαού και ο ληστής ηρωοποιείται και αποτελεί πρότυπο προς μίμηση για τα ζωηρά και ανήσυχα άτομα.
Ο ληστής λοιπόν έχει κάτι από την αίγλη των κλεφτών του 1821 και ο λαός τους θαυμάζει και τους εξυμνεί με τα ληστρικά τραγούδια, που έχουν την ίδια τεχνοτροπία και την ίδια μουσική απόδοση με τους άμεσους προγόνους τους τα κλέφτικα τραγούδια. Αυτή τη δόξα ζήλεψαν πολλοί ληστές και αρχιληστές και πήραν το δρόμο του ληστρικού βίου.
Στη συνείδηση του λαού οι ληστές δεν ήταν μόνο ήρωες αλλά και, κατά κάποιο τρόπο, και κοινωνικοί συμπαραστάτες. ενίσχυαν ορφανά, προικοδοτούσαν φτωχά κορίτσια, έχτιζαν εκκλησίες και ανακαίνιζαν μοναστήρια, πράξεις που εξευγένιζαν τις ληστοπραξίες και τα εγκλήματά τους και τύγχαναν της επιδοκιμασίας του λαού, και γι’ αυτό τους απέκρυπτε, τους τροφοδοτούσε και τους φύλαγε από τα μεταβατικά αποσπάσματα.
Μεγάλες ληστείες στην Φθιώτιδα.....Συνεχίζεται Διαβάστε περισσότερα...
Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010
Έκτακτη συνεδρίαση του Δημοτικού συμβουλίου Υπάτης με θέμα τον …Καλλικράτη
Με επείγουσα πρόσκληση που απευθύνει ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Υπάτης καλεί σε έκτακτη συνεδρίαση τους δημοτικούς συμβούλους καθώς και τους Προέδρους των Τοπικών Συμβουλίων του Δήμου Υπάτης την Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου στις 7.00 μ.μ στο Δημαρχείο για συζήτηση σε ένα και μοναδικό θέμα:ΘΕΜΑ: Συζήτηση για τη νέα διοικητική μεταρρύθμιση «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ».
Εισηγητής: κ. Δημήτριος Καραβάνας, Δήμαρχος.
• Συμβουλή σε φίλους αρθρογράφους εντύπων της περιοχής του Δήμου Υπάτης
• Παρέδρους που συχνά πυκνά αναφέρεται σε δημοσιεύσεις σας δεν διαθέτει ο Δήμος Υπάτης . Ο Δήμος διαθέτει Τοπικά Συμβούλια των οποίων οι επικεφαλής βάσει του ΚΔΚ ονομάζονται Πρόεδροι Τ/Σ
• Παρέδρους διαθέτουν μόνο οι Καποδιστριακές Κοινότητες που σύντομα με τον Καλλικράτη καταργούνται Διαβάστε περισσότερα...
Αγρότες ευρύτερης περιοχής Σπερχειού – Καταστραφήκαμε
Για μια ακόμα φορά ο Σπερχειός εκτός από ποτάμι πλούτου για τους αγρότες των περιοχών από όπου διέρχεται ,έγινε ποτάμι καταστροφής
Ο Σπερχειός για μια ακόμα φορά υπερχείλισε με αποτέλεσμα χιλιάδες στρέμματα καλλιεργειών να μετατραπούν σε λίμνες ενώ οι παραγωγοί κάνουν έκκληση για βοήθεια από την πολιτεία, αφού μέχρι τώρα δεν έχουν αποζημιωθεί καμία φορά.
Στο μεταξύ η νομαρχία Φθιώτιδας αποκατέστησε τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν από την υπερχείλιση του Σπερχειού στην γέφυρα του Φρατζόμυλου μετά την υποχώρηση της στάθμης του νερού. Ο Νομάρχης Φθιώτιδας, Θανάσης Χειμάρας, με σχετική δήλωσή του ξεκαθαρίζει ότι η Νομαρχία παρεμβαίνει παρότι δεν είναι στην αρμοδιότητά της. «Όλες οι συντηρήσεις των μεγάλων έργων ανήκουν στην Κεντρική Κυβέρνηση όπως είναι οι εθνικοί δρόμοι, οι δευτερεύοντες εθνικοί άξονες και τα μεγάλα ποτάμια, όπως ο Σπερχειός κ.λ.π. Όμως η κάθε Κυβέρνηση μπορεί σύμφωνα με το Σύνταγμα, άρθρο 102, να παραχωρήσει δικές της ευθύνες και αρμοδιότητες στην τοπική αυτοδιοίκηση, υπό την προϋπόθεση αυτές οι αρμοδιότητες να συνοδεύονται από τους ανάλογους οικονομικούς πόρους. Διαβάστε περισσότερα...
Ο Σπερχειός για μια ακόμα φορά υπερχείλισε με αποτέλεσμα χιλιάδες στρέμματα καλλιεργειών να μετατραπούν σε λίμνες ενώ οι παραγωγοί κάνουν έκκληση για βοήθεια από την πολιτεία, αφού μέχρι τώρα δεν έχουν αποζημιωθεί καμία φορά.
Στο μεταξύ η νομαρχία Φθιώτιδας αποκατέστησε τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν από την υπερχείλιση του Σπερχειού στην γέφυρα του Φρατζόμυλου μετά την υποχώρηση της στάθμης του νερού. Ο Νομάρχης Φθιώτιδας, Θανάσης Χειμάρας, με σχετική δήλωσή του ξεκαθαρίζει ότι η Νομαρχία παρεμβαίνει παρότι δεν είναι στην αρμοδιότητά της. «Όλες οι συντηρήσεις των μεγάλων έργων ανήκουν στην Κεντρική Κυβέρνηση όπως είναι οι εθνικοί δρόμοι, οι δευτερεύοντες εθνικοί άξονες και τα μεγάλα ποτάμια, όπως ο Σπερχειός κ.λ.π. Όμως η κάθε Κυβέρνηση μπορεί σύμφωνα με το Σύνταγμα, άρθρο 102, να παραχωρήσει δικές της ευθύνες και αρμοδιότητες στην τοπική αυτοδιοίκηση, υπό την προϋπόθεση αυτές οι αρμοδιότητες να συνοδεύονται από τους ανάλογους οικονομικούς πόρους. Διαβάστε περισσότερα...
Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010
Ένοπλη ληστεία στην ΑΤΕ Λαμίας
Περισσότερα από 110.000 ευρώ ήταν η λεία της θρασύτατης ληστείας που έγινε στις 10:30 το πρωί στην ΑΤΕ στη Λαμία.Οι τέσσερις ληστές με δύο μηχανές μεγάλου κυβισμού σταμάτησαν έξω από το κεντρικό κατάστημα της ΑΤΕ στη Λαμία. Φορώντας κράνη και μέσα από αυτά κουκούλες μπήκαν μέσα στο υποκατάστημα φωνάζοντας ληστεία και έχοντας προτεταμένα τα όπλα τους. Ο ένας απ' αυτούς πήγε κατευθείαν στο διευθυντή, οι άλλοι δύο μπήκαν στα ταμεία και πήραν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους. Σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες και τους υπαλλήλους μιλούσαν ελληνικά και έδειχναν ιδιαίτερα σκληροί και αποφασισμένοι. Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν ένας από τους πελάτες της τράπεζας έκανε κίνηση προς το κινητό του τηλέφωνο, ο ένας από τους ληστές το κλώτσησε. Ωστόσο την ώρα που οι ληστές έπαιρναν χρήματα από τα ταμεία, ένας από τους πελάτες που είχε αντιληφθεί τι ακριβώς γινόταν μέσα στην τράπεζα, τηλεφώνησε στην αστυνομία ενώ παράλληλα οι υπάλληλοι πρόλαβαν να ενεργοποιήσουν και το συναγερμό.
Οι ληστές έμοιαζαν ιδιαίτερα βιαστικοί παίρνοντας ότι χρήματα έβρισκαν πάνω στα ταμεία. Ο ένας από τους τρεις ταμίες έδειξε ιδιαίτερα ψύχραιμος και ένα μεγάλο "πακέτο" χρημάτων που ξεπερνούσε τις 200.000 € το έριξε μέσα στο καλάθι των σκουπιδιών χωρίς αυτό να γίνει αντιληπτό από τους ληστές.Με γρήγορες κινήσεις και οι τέσσερις ληστές απομακρύνθηκαν από την τράπεζα, επιβιβάστηκαν στις μηχανές μεγάλου κυβισμού και εξαφανίσθηκαν μέσα από στενούς δρόμους της Λαμίας. Η αστυνομία που συγχρόνως είχε στήσει ανθρωποκυνηγητό, λίγη ώρα αργότερα μπόρεσε να εντοπίσει εγκαταλελειμμένες τις δύο μηχανές στην περιοχή του Κάστρου της Λαμίας ενώ οι αστυνομικοί ώς αργά το μεσημέρι είχαν κυκλωμένη μια ολόκληρη την περιοχή κάνοντας ελέγχους στα αυτοκίνητα που κινούνταν στην ευρύτερη περιοχή.Αξίζει να σημειωθεί ότι στο κεντρικό κατάστημα της ΑΤΕ τη στιγμή της ληστείας βρίσκονταν μέσα σ΄ αυτό περισσότεροι από 40 υπάλληλοι και πελάτες. Διαβάστε περισσότερα...
Οι ληστές έμοιαζαν ιδιαίτερα βιαστικοί παίρνοντας ότι χρήματα έβρισκαν πάνω στα ταμεία. Ο ένας από τους τρεις ταμίες έδειξε ιδιαίτερα ψύχραιμος και ένα μεγάλο "πακέτο" χρημάτων που ξεπερνούσε τις 200.000 € το έριξε μέσα στο καλάθι των σκουπιδιών χωρίς αυτό να γίνει αντιληπτό από τους ληστές.Με γρήγορες κινήσεις και οι τέσσερις ληστές απομακρύνθηκαν από την τράπεζα, επιβιβάστηκαν στις μηχανές μεγάλου κυβισμού και εξαφανίσθηκαν μέσα από στενούς δρόμους της Λαμίας. Η αστυνομία που συγχρόνως είχε στήσει ανθρωποκυνηγητό, λίγη ώρα αργότερα μπόρεσε να εντοπίσει εγκαταλελειμμένες τις δύο μηχανές στην περιοχή του Κάστρου της Λαμίας ενώ οι αστυνομικοί ώς αργά το μεσημέρι είχαν κυκλωμένη μια ολόκληρη την περιοχή κάνοντας ελέγχους στα αυτοκίνητα που κινούνταν στην ευρύτερη περιοχή.Αξίζει να σημειωθεί ότι στο κεντρικό κατάστημα της ΑΤΕ τη στιγμή της ληστείας βρίσκονταν μέσα σ΄ αυτό περισσότεροι από 40 υπάλληλοι και πελάτες. Διαβάστε περισσότερα...
Βροντερό ναι στην απόσχιση στις Μεξιάτες έβγαλε το δημοψήφισμα
Με μαζική συμμετοχή σημαδεύτηκε το δημοψήφισμα που διενεργήθηκε στις Μεξιάτες την Κυριακή. Στις κάλπες προσήλθαν 490 πολίτες που βροντοφώναξαν για την προσάρτηση του Τοπικού Διαμερίσματος στο Δήμο Λαμιέων. Για να συγκριθεί το μέγεθος της προσέλευσης αξίζει να σημειωθεί ότι στις ευρωεκλογές 2009 προσήλθαν στις κάλπες των Μεξιατών 555 πολίτες, ενώ στις εθνικές εκλογές του ίδιου έτους 660 και στις προηγούμενες 686. Τα αναλυτικά αποτελέσματα έχουν ως εξής: Γραμμένοι 808, ψήφισαν 490, άκυρα – λευκά 5, έγκυρα 485. Ναι στην προσάρτηση του Δ.Δ. Μεξιατών στο Δήμο Λαμιέων 448 ψήφοι, ποσοστό 92.37%, όχι στην προσάρτηση 37 ψήφοι, 7.63%.
Η συντονιστική επιτροπή με ανακοίνωσή της ευχαριστεί τους κατοίκους του χωριού που ξεπέρασαν τα όποια διλλήματα και προσήλθαν στις κάλπες και τονίζει ότι το επόμενο διάστημα θα κλιμακώσει την προσπάθειά της για να πετύχει το στόχο της κόντρα στα όποια σενάρια, όπως αναφέρει, απ’ όπου κι αν αυτά προέρχονται Διαβάστε περισσότερα...
Η συντονιστική επιτροπή με ανακοίνωσή της ευχαριστεί τους κατοίκους του χωριού που ξεπέρασαν τα όποια διλλήματα και προσήλθαν στις κάλπες και τονίζει ότι το επόμενο διάστημα θα κλιμακώσει την προσπάθειά της για να πετύχει το στόχο της κόντρα στα όποια σενάρια, όπως αναφέρει, απ’ όπου κι αν αυτά προέρχονται Διαβάστε περισσότερα...
Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010
Συντονιστική επιτροπή Μεξιατών …εναντίον Δημάρχου Υπάτης και Περιφέρειας
Με δύο ανακοινώσεις που εξέδωσε χθές η Συντονιστική επιτροπή Μεξιατών για την απόσχιση από τον Δήμο Υπάτης μέσω δημοψηφίσματος κατηγορούν τον δήμαρχο Υπάτης Δημ. Καραβάνα και την Περιφέρεια για συμπαιγνία, οι ανακοινώσεις έχουν ως εξής :
Μόνο πανικό και τρόμο προδίδει η ανακοίνωση που δόθηκε στη δημοσιότητα από την Περιφέρεια ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τη νομιμότητα της πράξης της για την ακύρωση του δημοψηφίσματος. Γράφει λοιπόν, μεταξύ άλλων, η Περιφέρεια πως: «Σύμφωνα με το άρθρο 216 παρ. 7 του Ν. 3463/2006 «Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων» τα θέματα που αφορούν τον έλεγχο νομιμότητας της διενέργειας τοπικού δημοψηφίσματος από τον Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας, καθώς και η προκήρυξη και η διαδικασία διεξαγωγής του, ρυθμίζονται με προεδρικό διάταγμα. Από την έναρξη ισχύος του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων (8-6-2006) μέχρι σήμερα το ανωτέρω αναφερόμενο Προεδρικό Διάταγμα δεν έχει εκδοθεί. Συνεπώς η Γενική Γραμματέας Περιφέρειας κατ’ επιταγή του άρθρου 149 παρ. 1 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων ακύρωσε ως παράνομη την με αριθμό 9/2010 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Υπάτης, που αφορά διενέργεια τοπικού δημοψηφίσματος».
Είναι κατανοητό πως η Περιφέρεια Στερεάς αναζητεί τρόπους για να δικαιολογήσει την σκοπιμότητά της. Μας λέει λοιπόν η Περιφέρεια ότι η τοπική δημοκρατία δεν υπάρχει. Υπεραμύνεται της θέσης ότι δεν έχουν δυνατότητα έκφρασης οι πολίτες. Αγνοεί τη διαφορά μεταξύ των διοικητικών πράξεων που παράγουν ή όχι έννομα αποτελέσματα. Αγνοεί βασικά στοιχεία της διοικητικής διαδικασίας, την οποία γνώριζαν τα διευθυντικά στελέχη που έβαλαν την συγκεκριμένη απόφαση στο αρχείο καθιστώντας νόμιμο το δημοψήφισμα. Είναι φανερό ότι ψάχνει δικαιολογίες, εκ των υστέρων, χωρίς να ενδιαφέρεται φυσικά για την πολιτική αντανάκλαση των όσων σήμερα καταθέτει. Αυτές οι απόψεις προκύπτει ότι ήταν γνωστές και στις υπηρεσίες της Περιφέρειας και σε αυτές του Υπουργείου, πολύ πριν τις ανακαλύψουν οι «προφεσσόρες» της υπέρβασης νομιμότητας.
Οφείλει να απαντήσει η Περιφέρεια στα παρακάτω ερωτήματα:
*Από το 2008 έχουν γίνει δεκάδες δημοψηφίσματα σε όλη τη χώρα με τη σφραγίδα και υπογραφή διαφόρων Περιφερειών…. Αυτά είναι παράνομα; Γιατί δεν ακυρώθηκαν οι αποφάσεις των δημοτικών συμβουλίων;
*Γιατί κρύβει η κα περιφερειάρχης ότι η απόφαση είχε θεωρηθεί νόμιμη και είχε μπει στο αρχείο και υποχρέωσε την τελευταία μέρα της προθεσμίας την υπηρεσιακή δομή να ανακαλέσει την υπογραφή της έτσι ώστε να την ακυρώσει κατά τις προβλέψεις του κώδικα;
*Τι άλλαξε μέσα σε λίγες μέρες για να έχει η Περιφέρεια διαφορετική κρίση στο ίδιο θέμα;
*Υπάρχει κάποιο έγγραφο του Υπουργείου που να δίδει αυτή την απάντηση ή αντίθετα υπάρχει ερώτημα της Περιφέρειας εδώ και μήνες στο Υπουργείο χωρίς να έχει ληφθεί απάντηση;
*Γιατί η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας έβαλε στο αρχείο και θεώρησε νόμιμη την 15/10 απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Δαφνουσίων που ελήφθη στις 15/1/2010 με την οποία προκηρύσσει δημοψήφισμα για την Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010;
Τέτοιου είδους ανακοινώσεις εκθέτουν ανεπανόρθωτα την Περιφέρεια Στερεάς νύουν τη σκοπιμότητα και την δολιότητα στις πράξεις της και αποδεικνύουν ότι πρόκειται για κατευθυνόμενες και υπαγορευμένες κινήσεις.
Αναγκαστήκαμε να φτάσουμε μέχρι τον εισαγγελέα της Λαμίας, δύο φορές, για να δούμε τι γράφουν τα έγγραφα της Περιφέρειας και των υπηρεσιών της. Μέχρι το μεσημέρι με παρελκυστική τακτική και με άρνηση τελικά οι υπηρεσίες της Περιφέρειας απέφευγαν να δώσουν αντίγραφα, ώστε να ασκηθούν οι προβλεπόμενες από τον νόμο προσφυγές. Πρόκειται για απόφαση η οποία είναι διάτρητη, σε όλα τα επίπεδα. Αναγκαστήκαμε να ζητήσουμε την αρωγή της δικαιοσύνης. Μετά από εισαγγελική εντολή προς τις υπηρεσίες της Περιφέρειας «να χορηγηθούν τα έγγραφα αυθημερόν» αναγκάστηκαν να χορηγήσουν ορισμένα από τα έγγραφα. Ομολογούν εγγράφως, πλέον, ότι κάποια έγγραφα «βρίσκονται στο γραφείο της Γενικής Γραμματέως Περιφέρειας και δεν μπορεί να σας χορηγηθεί αυτή τη στιγμή», όπως σημειώνεται σε έγγραφο της Περιφέρειας. Με δεύτερη εισαγγελική εντολή απευθυνθήκαμε στο γραφείο της Γενικής Γραμματέως της Περιφέρειας. Μέχρι τις 15.00, που ήταν και το ωράριο λειτουργίας της υπηρεσίας, δεν παραδόθηκε κανένα στοιχείο από αυτά που περιγράφονται στην εισαγγελική εντολή. Από δω και μετά το νομικό μέρος μεταφέρεται στις αίθουσες των δικαστηρίων.
Τι προκύπτει από τα έγγραφα; Προκύπτει αβίαστα ότι οι υπηρεσιακοί παράγοντες έχοντας υπ' όψιν τους το κοινό μέτωπο μεταξύ δημάρχων Υπάτης και Στυλίδας έκριναν ότι το δημοψήφισμα ήταν νόμιμο και έβαλαν τις αποφάσεις στο αρχείο, ώστε να διεξαχθεί. Προκύπτει αβίαστα ότι, ειδικά για το δημοψήφισμα στο ΔΔ Μεξιατων, δεν υπάρχει κανένα έγγραφο του Υπουργείου που να τους λέει διαφορετικά πράγματα. Προκύπτει αβίαστα ότι ακριβώς με τα ίδια δεδομένα (γιατί βεβαίως δεν άλλαξε τίποτα μετά την έγκριση του δημοψηφίσματος) υπήρξε διαφορετική απόφαση.
Το μόνο που μεσολάβησε ήταν η παρουσία του δημάρχου Υπάτης στο γραφείο της Περιφερειάρχη και η μεταξύ τους συζήτηση για το συγκεκριμένο θέμα. Εκεί λοιπόν ο δήμαρχος ζήτησε την ακύρωση της απόφασης του δημοτικού του συμβουλίου. Μια πράξη που θα γραφτεί στην ιστορία της αυτοδιοίκησης. Προκύπτει αβίαστα ότι έγινε παρέμβαση από τη Γενική Γραμματέα της Περιφέρειας στους υπηρεσιακούς παράγοντες μόνο για το συγκεκριμένο δημοψήφισμα, αφού σπεύδει να ανακαλέσει την διοικητική πράξη με την οποία κρίθηκε νόμιμο το δημοψήφισμα μόλις την τελευταία μέρα της προθεσμίας. Προκύπτει αβίαστα ότι η απόφαση δεν ολοκληρώθηκε στις 10-2-2010. Αν είχε υπογραφεί τότε θα την έπαιρνε στα χέρια του ο ίδιος ο δήμαρχος. Αντίθετα πήγε στο δημαρχείο Υπάτης στις 11-2-2010, στις 8.19 το πρωί, από τα γραφεία της Περιφέρειας.
Αντίθετα σε ό,τι αφορά το δημοψήφισμα στο δήμο Δαφνουσίων κρίθηκε νόμιμο και μπήκε στο αρχείο. Προσπάθησαν προχθές να αλλάξουν και εκεί αποφάσεις αλλά μάταια, καθώς δεν υπήρχε τέτοια δυνατότητα γιατί είχε περάσει η προθεσμία. Τι δικαιολογία τώρα θα βρουν, στο ότι κρίνουν διαφορετικά τα ίδια δεδομένα;
Με απλά λόγια η πολιτική της Περιφέρειας είναι επιλεκτική και στοχευμένη μόνο για το δημοψήφισμα στο ΔΔ Μεξιατών. Αυτό τους ενοχλούσε, αυτό ήθελαν να ακυρώσουν. Μάλιστα προκύπτει στο ότι με αυτά τα θέματα ασχολούνται άσχετοι παρατρεχάμενοι, που δεν έχουν κανένα θεσμικό ρόλο. Στις δομές της Περιφέρειας κάνουν τα λιοντάρια, δίνοντας εντολές σε μόνιμους υπαλλήλους. Αλλά όταν αρχίζουν τα δύσκολα βάζουν την ουρά κάτω από τα σκέλια και εξαφανίζονται, αφήνοντας να αναλάβουν τις ευθύνες κάποιοι κλητήρες. Βρεθήκαμε σε δίλημμα αν θα πρέπει να στείλουμε στο αυτόφωρο αυτούς που υπαγορεύουν την υπέρβαση της νομιμότητας ή κάποιους κλητήρες που δεν είχαν άλλες επιλογές για να φύγουν, μιας και οι κατ' εξοχήν αρμόδιοι είτε κρύφτηκαν είτε εξαφανίστηκαν από τα γραφεία τους. Οι μεγαλόσχημοι και οι αρμόδιοι, οι καλοπληρωμένοι και οι προβεβλημένοι εξαφανίστηκαν μπροστά στις δυσκολίες αλλά και τις ευθύνες και άφησαν πίσω τους αυτούς που ψάχνουν το μεροκάματο. Δεν έχουμε καμία διάθεση να σύρουμε στη δικαιοσύνη κάποιους κλητήρες που δεν μπορούσαν να κάνουν κι αλλιώς.
Η εκπροσώπηση της κυβέρνησης στην Περιφέρεια Στερεάς είναι πλέον εκτεθειμένη, τόσο για την προσπάθειά της να κρύψει διοικητικά έγγραφα όσο και για την προσπάθειά της να μην υπακούει ακόμη και σε εισαγγελικές εντολές. Είναι διπλά εκτεθειμένη, γιατί κρύβεται στα δύσκολα και προτιμά τα χλιδάτα τριήμερα, δίνοντας εντολές από το τηλέφωνο να αναλάβουν τις ευθύνες της κάποιοι χαμηλόβαθμοι υπάλληλοι. Το ΠΑΣΟΚ και οι βουλευτές του στη Φθιώτιδα αυτή την κοινωνία σκέπτονται να οικοδομήσουν; Αυτές τις πολιτικές σχέσεις μεταξύ Διοίκησης και Διοικούμενων θέλουν να εγκαταστήσουν; Αυτή είναι η αντιμετώπιση του πολίτη που οραματίζονται; Δεν είναι ώρα για λόγια. Οι πράξεις πλέον αποδεικνύουν τι πιστεύει ο καθένας. Δεν έχουν δικαίωμα να σιωπούν. Η συγκάλυψη σημαίνει ενοχή.
Επειδή λοιπόν και ο δήμαρχος Υπάτης πήρε ενεργό μέρος σε ένα τέτοιο σκηνικό, έχουμε να πούμε τα παρακάτω:
• Ποτέ δεν διέψευσε μέχρι σήμερα ότι το αντικείμενο της συνάντησής του με την Περιφερειάρχη ήταν η ακύρωση απόφασης του δημοτικού συμβουλίου.
• Από τα στοιχεία του φακέλου που έχουμε στα χέρια μας προκύπτει ότι οι δύο δήμαρχοι, η δήμαρχος Στυλίδας και ο δήμαρχος Υπάτης, είχαν κοινό μέτωπο από τις 27 Ιανουαρίου 2010 στην ακύρωση των αποφάσεων των δημοτικών τους συμβουλίων. Αυτά προκύπτουν από τα έγγραφα.
• Ποτέ δεν υπερασπίστηκε την ομόφωνη απόφαση του δημοτικού του συμβουλίου. Αλήθεια πώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένας δήμαρχος όταν δεν υπερασπίζεται τις ομόφωνες αποφάσεις των οργάνων της αυτοδιοίκησης;
• Κλήθηκε να συγκαλέσει έκτακτο δημοτικό συμβούλιο αλλά το απέφυγε. Η πράξη του αυτή τον χαρακτηρίζει. Τι θα έλεγε στο δημοτικό συμβούλιο; Ο οποιοσδήποτε είχε έντιμη σχέση με την αλήθεια θα καλούσε το δημοτικό συμβούλιο έκτακτα. Θα προχωρούσε σε καταγγελία της Περιφέρειας, που ακύρωσε αυτή την απόφαση. Με απλά λόγια ο κ. Καραβάνας δεν συγκάλεσε δημοτικό συμβούλιο γιατί δεν θα μπορούσε ποτέ να καταγγείλει την ευεργέτη του Περιφερειάρχη.
• Στους μύθους που αναλύει στα μέσα ενημέρωσης προτείνουμε να διαβάσει καλά τη διοικητική διαδικασία. Ακόμη και ο παλιός κοινοτάρχης ήξερε πως οι αποφάσεις δημοτικών συμβουλίων που δεν ακυρώνονται με απόφαση του ελεγκτικού οργάνου είναι νόμιμες και ισχύουν. Χαρτί θα έπαιρνε από την Περιφέρεια μόνο στην περίπτωση που το ακύρωνε με άλλη απόφαση. Δεν πήρε έγγραφο λοιπόν ο δήμαρχος, αφού η απόφαση ήταν νόμιμη και το δημοψήφισμα θα έπρεπε να γίνει.
• Είναι διπλά εκτεθειμένος ο δήμαρχος ο οποίος ερμηνεύει παράθυρα της νομοθεσίας που συρρικνώνουν το ρόλο της αυτοδιοίκησης, την έννοια της τοπικής δημοκρατίας και τη λαϊκή συμμετοχή. Δεν περιμέναμε να έχει πιστέψει ο κ. Καραβάνας στην αυτοδιοίκηση ούτε βεβαίως να έχει άποψη για την δημοκρατία και την τοπική δημοκρατία και το ρόλο της αυτοδιοίκησης.
Για όλους εμάς η μάχη συνεχίζεται. Εμείς πολιτικά απαντάμε με την διοργάνωση του δημοψηφίσματος. Την Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010 από την ανατολή του ηλίου μέχρι τη δύση θα διεξαχθεί το δημοψήφισμα. Είναι η μοναδική πολιτική μας απάντηση σε όλους αυτούς που ψάχνουν μηχανισμούς για να ακυρώσουν την έκφραση των πολιτών. Είναι πίστη και δημοκρατικό μας δικαίωμα να εκφραστούν οι πολίτες. Παρακάμπτοντας τα οποιαδήποτε προσκόμματα θα βρεθούμε στην πρώτη γραμμή της προσπάθειας για να πετύχουμε το στόχο μας. Ξέρουμε ότι «η μάχη του αυτονόητου» είναι η πιο δύσκολη μάχη. Εμείς δίνουμε αυτή τη μάχη σε όλα τα επίπεδα και καλούμε τους πολίτες συμπαραστάτες και αρωγούς. Τους καλούμε να προσέλθουν στο δημοψήφισμα, να κλείσουν τα αυτιά τους στις απειλές και τις σειρήνες και να εκφράσουν την θέλησή τους. Συνεχίζουμε να δίνουμε τη μάχη μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο της Υπάτης, μέσα και έξω από τα γραφεία της Περιφέρειας αλλά και όλων όσων έχουν πιστέψει ότι θα μπορέσουν να χειραγωγήσουν την βούληση των πολιτών. Νοιώθουμε ότι αυτές οι εξελίξεις θέτουν πλέον θέμα δημοκρατίας και λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών. Καλούμε τα κόμματα και τους βουλευτές να σπάσουν τη σιωπή τους και να εκφραστούν ως υπεύθυνα πολιτικά όντα απέναντι σε όσα εξελίσσονται αυτή την περίοδο. Την Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010 από την ανατολή μέχρι τη δύση του ηλίου δίνουμε απάντηση συμμετέχοντας στο δημοψήφισμα. Όλοι πάμε στην κάλπη
Η Συντονιστική Επιτροπή Διαβάστε περισσότερα...
Μόνο πανικό και τρόμο προδίδει η ανακοίνωση που δόθηκε στη δημοσιότητα από την Περιφέρεια ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τη νομιμότητα της πράξης της για την ακύρωση του δημοψηφίσματος. Γράφει λοιπόν, μεταξύ άλλων, η Περιφέρεια πως: «Σύμφωνα με το άρθρο 216 παρ. 7 του Ν. 3463/2006 «Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων» τα θέματα που αφορούν τον έλεγχο νομιμότητας της διενέργειας τοπικού δημοψηφίσματος από τον Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας, καθώς και η προκήρυξη και η διαδικασία διεξαγωγής του, ρυθμίζονται με προεδρικό διάταγμα. Από την έναρξη ισχύος του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων (8-6-2006) μέχρι σήμερα το ανωτέρω αναφερόμενο Προεδρικό Διάταγμα δεν έχει εκδοθεί. Συνεπώς η Γενική Γραμματέας Περιφέρειας κατ’ επιταγή του άρθρου 149 παρ. 1 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων ακύρωσε ως παράνομη την με αριθμό 9/2010 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Υπάτης, που αφορά διενέργεια τοπικού δημοψηφίσματος».
Είναι κατανοητό πως η Περιφέρεια Στερεάς αναζητεί τρόπους για να δικαιολογήσει την σκοπιμότητά της. Μας λέει λοιπόν η Περιφέρεια ότι η τοπική δημοκρατία δεν υπάρχει. Υπεραμύνεται της θέσης ότι δεν έχουν δυνατότητα έκφρασης οι πολίτες. Αγνοεί τη διαφορά μεταξύ των διοικητικών πράξεων που παράγουν ή όχι έννομα αποτελέσματα. Αγνοεί βασικά στοιχεία της διοικητικής διαδικασίας, την οποία γνώριζαν τα διευθυντικά στελέχη που έβαλαν την συγκεκριμένη απόφαση στο αρχείο καθιστώντας νόμιμο το δημοψήφισμα. Είναι φανερό ότι ψάχνει δικαιολογίες, εκ των υστέρων, χωρίς να ενδιαφέρεται φυσικά για την πολιτική αντανάκλαση των όσων σήμερα καταθέτει. Αυτές οι απόψεις προκύπτει ότι ήταν γνωστές και στις υπηρεσίες της Περιφέρειας και σε αυτές του Υπουργείου, πολύ πριν τις ανακαλύψουν οι «προφεσσόρες» της υπέρβασης νομιμότητας.
Οφείλει να απαντήσει η Περιφέρεια στα παρακάτω ερωτήματα:
*Από το 2008 έχουν γίνει δεκάδες δημοψηφίσματα σε όλη τη χώρα με τη σφραγίδα και υπογραφή διαφόρων Περιφερειών…. Αυτά είναι παράνομα; Γιατί δεν ακυρώθηκαν οι αποφάσεις των δημοτικών συμβουλίων;
*Γιατί κρύβει η κα περιφερειάρχης ότι η απόφαση είχε θεωρηθεί νόμιμη και είχε μπει στο αρχείο και υποχρέωσε την τελευταία μέρα της προθεσμίας την υπηρεσιακή δομή να ανακαλέσει την υπογραφή της έτσι ώστε να την ακυρώσει κατά τις προβλέψεις του κώδικα;
*Τι άλλαξε μέσα σε λίγες μέρες για να έχει η Περιφέρεια διαφορετική κρίση στο ίδιο θέμα;
*Υπάρχει κάποιο έγγραφο του Υπουργείου που να δίδει αυτή την απάντηση ή αντίθετα υπάρχει ερώτημα της Περιφέρειας εδώ και μήνες στο Υπουργείο χωρίς να έχει ληφθεί απάντηση;
*Γιατί η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας έβαλε στο αρχείο και θεώρησε νόμιμη την 15/10 απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Δαφνουσίων που ελήφθη στις 15/1/2010 με την οποία προκηρύσσει δημοψήφισμα για την Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010;
Τέτοιου είδους ανακοινώσεις εκθέτουν ανεπανόρθωτα την Περιφέρεια Στερεάς νύουν τη σκοπιμότητα και την δολιότητα στις πράξεις της και αποδεικνύουν ότι πρόκειται για κατευθυνόμενες και υπαγορευμένες κινήσεις.
Αναγκαστήκαμε να φτάσουμε μέχρι τον εισαγγελέα της Λαμίας, δύο φορές, για να δούμε τι γράφουν τα έγγραφα της Περιφέρειας και των υπηρεσιών της. Μέχρι το μεσημέρι με παρελκυστική τακτική και με άρνηση τελικά οι υπηρεσίες της Περιφέρειας απέφευγαν να δώσουν αντίγραφα, ώστε να ασκηθούν οι προβλεπόμενες από τον νόμο προσφυγές. Πρόκειται για απόφαση η οποία είναι διάτρητη, σε όλα τα επίπεδα. Αναγκαστήκαμε να ζητήσουμε την αρωγή της δικαιοσύνης. Μετά από εισαγγελική εντολή προς τις υπηρεσίες της Περιφέρειας «να χορηγηθούν τα έγγραφα αυθημερόν» αναγκάστηκαν να χορηγήσουν ορισμένα από τα έγγραφα. Ομολογούν εγγράφως, πλέον, ότι κάποια έγγραφα «βρίσκονται στο γραφείο της Γενικής Γραμματέως Περιφέρειας και δεν μπορεί να σας χορηγηθεί αυτή τη στιγμή», όπως σημειώνεται σε έγγραφο της Περιφέρειας. Με δεύτερη εισαγγελική εντολή απευθυνθήκαμε στο γραφείο της Γενικής Γραμματέως της Περιφέρειας. Μέχρι τις 15.00, που ήταν και το ωράριο λειτουργίας της υπηρεσίας, δεν παραδόθηκε κανένα στοιχείο από αυτά που περιγράφονται στην εισαγγελική εντολή. Από δω και μετά το νομικό μέρος μεταφέρεται στις αίθουσες των δικαστηρίων.
Τι προκύπτει από τα έγγραφα; Προκύπτει αβίαστα ότι οι υπηρεσιακοί παράγοντες έχοντας υπ' όψιν τους το κοινό μέτωπο μεταξύ δημάρχων Υπάτης και Στυλίδας έκριναν ότι το δημοψήφισμα ήταν νόμιμο και έβαλαν τις αποφάσεις στο αρχείο, ώστε να διεξαχθεί. Προκύπτει αβίαστα ότι, ειδικά για το δημοψήφισμα στο ΔΔ Μεξιατων, δεν υπάρχει κανένα έγγραφο του Υπουργείου που να τους λέει διαφορετικά πράγματα. Προκύπτει αβίαστα ότι ακριβώς με τα ίδια δεδομένα (γιατί βεβαίως δεν άλλαξε τίποτα μετά την έγκριση του δημοψηφίσματος) υπήρξε διαφορετική απόφαση.
Το μόνο που μεσολάβησε ήταν η παρουσία του δημάρχου Υπάτης στο γραφείο της Περιφερειάρχη και η μεταξύ τους συζήτηση για το συγκεκριμένο θέμα. Εκεί λοιπόν ο δήμαρχος ζήτησε την ακύρωση της απόφασης του δημοτικού του συμβουλίου. Μια πράξη που θα γραφτεί στην ιστορία της αυτοδιοίκησης. Προκύπτει αβίαστα ότι έγινε παρέμβαση από τη Γενική Γραμματέα της Περιφέρειας στους υπηρεσιακούς παράγοντες μόνο για το συγκεκριμένο δημοψήφισμα, αφού σπεύδει να ανακαλέσει την διοικητική πράξη με την οποία κρίθηκε νόμιμο το δημοψήφισμα μόλις την τελευταία μέρα της προθεσμίας. Προκύπτει αβίαστα ότι η απόφαση δεν ολοκληρώθηκε στις 10-2-2010. Αν είχε υπογραφεί τότε θα την έπαιρνε στα χέρια του ο ίδιος ο δήμαρχος. Αντίθετα πήγε στο δημαρχείο Υπάτης στις 11-2-2010, στις 8.19 το πρωί, από τα γραφεία της Περιφέρειας.
Αντίθετα σε ό,τι αφορά το δημοψήφισμα στο δήμο Δαφνουσίων κρίθηκε νόμιμο και μπήκε στο αρχείο. Προσπάθησαν προχθές να αλλάξουν και εκεί αποφάσεις αλλά μάταια, καθώς δεν υπήρχε τέτοια δυνατότητα γιατί είχε περάσει η προθεσμία. Τι δικαιολογία τώρα θα βρουν, στο ότι κρίνουν διαφορετικά τα ίδια δεδομένα;
Με απλά λόγια η πολιτική της Περιφέρειας είναι επιλεκτική και στοχευμένη μόνο για το δημοψήφισμα στο ΔΔ Μεξιατών. Αυτό τους ενοχλούσε, αυτό ήθελαν να ακυρώσουν. Μάλιστα προκύπτει στο ότι με αυτά τα θέματα ασχολούνται άσχετοι παρατρεχάμενοι, που δεν έχουν κανένα θεσμικό ρόλο. Στις δομές της Περιφέρειας κάνουν τα λιοντάρια, δίνοντας εντολές σε μόνιμους υπαλλήλους. Αλλά όταν αρχίζουν τα δύσκολα βάζουν την ουρά κάτω από τα σκέλια και εξαφανίζονται, αφήνοντας να αναλάβουν τις ευθύνες κάποιοι κλητήρες. Βρεθήκαμε σε δίλημμα αν θα πρέπει να στείλουμε στο αυτόφωρο αυτούς που υπαγορεύουν την υπέρβαση της νομιμότητας ή κάποιους κλητήρες που δεν είχαν άλλες επιλογές για να φύγουν, μιας και οι κατ' εξοχήν αρμόδιοι είτε κρύφτηκαν είτε εξαφανίστηκαν από τα γραφεία τους. Οι μεγαλόσχημοι και οι αρμόδιοι, οι καλοπληρωμένοι και οι προβεβλημένοι εξαφανίστηκαν μπροστά στις δυσκολίες αλλά και τις ευθύνες και άφησαν πίσω τους αυτούς που ψάχνουν το μεροκάματο. Δεν έχουμε καμία διάθεση να σύρουμε στη δικαιοσύνη κάποιους κλητήρες που δεν μπορούσαν να κάνουν κι αλλιώς.
Η εκπροσώπηση της κυβέρνησης στην Περιφέρεια Στερεάς είναι πλέον εκτεθειμένη, τόσο για την προσπάθειά της να κρύψει διοικητικά έγγραφα όσο και για την προσπάθειά της να μην υπακούει ακόμη και σε εισαγγελικές εντολές. Είναι διπλά εκτεθειμένη, γιατί κρύβεται στα δύσκολα και προτιμά τα χλιδάτα τριήμερα, δίνοντας εντολές από το τηλέφωνο να αναλάβουν τις ευθύνες της κάποιοι χαμηλόβαθμοι υπάλληλοι. Το ΠΑΣΟΚ και οι βουλευτές του στη Φθιώτιδα αυτή την κοινωνία σκέπτονται να οικοδομήσουν; Αυτές τις πολιτικές σχέσεις μεταξύ Διοίκησης και Διοικούμενων θέλουν να εγκαταστήσουν; Αυτή είναι η αντιμετώπιση του πολίτη που οραματίζονται; Δεν είναι ώρα για λόγια. Οι πράξεις πλέον αποδεικνύουν τι πιστεύει ο καθένας. Δεν έχουν δικαίωμα να σιωπούν. Η συγκάλυψη σημαίνει ενοχή.
Επειδή λοιπόν και ο δήμαρχος Υπάτης πήρε ενεργό μέρος σε ένα τέτοιο σκηνικό, έχουμε να πούμε τα παρακάτω:
• Ποτέ δεν διέψευσε μέχρι σήμερα ότι το αντικείμενο της συνάντησής του με την Περιφερειάρχη ήταν η ακύρωση απόφασης του δημοτικού συμβουλίου.
• Από τα στοιχεία του φακέλου που έχουμε στα χέρια μας προκύπτει ότι οι δύο δήμαρχοι, η δήμαρχος Στυλίδας και ο δήμαρχος Υπάτης, είχαν κοινό μέτωπο από τις 27 Ιανουαρίου 2010 στην ακύρωση των αποφάσεων των δημοτικών τους συμβουλίων. Αυτά προκύπτουν από τα έγγραφα.
• Ποτέ δεν υπερασπίστηκε την ομόφωνη απόφαση του δημοτικού του συμβουλίου. Αλήθεια πώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένας δήμαρχος όταν δεν υπερασπίζεται τις ομόφωνες αποφάσεις των οργάνων της αυτοδιοίκησης;
• Κλήθηκε να συγκαλέσει έκτακτο δημοτικό συμβούλιο αλλά το απέφυγε. Η πράξη του αυτή τον χαρακτηρίζει. Τι θα έλεγε στο δημοτικό συμβούλιο; Ο οποιοσδήποτε είχε έντιμη σχέση με την αλήθεια θα καλούσε το δημοτικό συμβούλιο έκτακτα. Θα προχωρούσε σε καταγγελία της Περιφέρειας, που ακύρωσε αυτή την απόφαση. Με απλά λόγια ο κ. Καραβάνας δεν συγκάλεσε δημοτικό συμβούλιο γιατί δεν θα μπορούσε ποτέ να καταγγείλει την ευεργέτη του Περιφερειάρχη.
• Στους μύθους που αναλύει στα μέσα ενημέρωσης προτείνουμε να διαβάσει καλά τη διοικητική διαδικασία. Ακόμη και ο παλιός κοινοτάρχης ήξερε πως οι αποφάσεις δημοτικών συμβουλίων που δεν ακυρώνονται με απόφαση του ελεγκτικού οργάνου είναι νόμιμες και ισχύουν. Χαρτί θα έπαιρνε από την Περιφέρεια μόνο στην περίπτωση που το ακύρωνε με άλλη απόφαση. Δεν πήρε έγγραφο λοιπόν ο δήμαρχος, αφού η απόφαση ήταν νόμιμη και το δημοψήφισμα θα έπρεπε να γίνει.
• Είναι διπλά εκτεθειμένος ο δήμαρχος ο οποίος ερμηνεύει παράθυρα της νομοθεσίας που συρρικνώνουν το ρόλο της αυτοδιοίκησης, την έννοια της τοπικής δημοκρατίας και τη λαϊκή συμμετοχή. Δεν περιμέναμε να έχει πιστέψει ο κ. Καραβάνας στην αυτοδιοίκηση ούτε βεβαίως να έχει άποψη για την δημοκρατία και την τοπική δημοκρατία και το ρόλο της αυτοδιοίκησης.
Για όλους εμάς η μάχη συνεχίζεται. Εμείς πολιτικά απαντάμε με την διοργάνωση του δημοψηφίσματος. Την Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010 από την ανατολή του ηλίου μέχρι τη δύση θα διεξαχθεί το δημοψήφισμα. Είναι η μοναδική πολιτική μας απάντηση σε όλους αυτούς που ψάχνουν μηχανισμούς για να ακυρώσουν την έκφραση των πολιτών. Είναι πίστη και δημοκρατικό μας δικαίωμα να εκφραστούν οι πολίτες. Παρακάμπτοντας τα οποιαδήποτε προσκόμματα θα βρεθούμε στην πρώτη γραμμή της προσπάθειας για να πετύχουμε το στόχο μας. Ξέρουμε ότι «η μάχη του αυτονόητου» είναι η πιο δύσκολη μάχη. Εμείς δίνουμε αυτή τη μάχη σε όλα τα επίπεδα και καλούμε τους πολίτες συμπαραστάτες και αρωγούς. Τους καλούμε να προσέλθουν στο δημοψήφισμα, να κλείσουν τα αυτιά τους στις απειλές και τις σειρήνες και να εκφράσουν την θέλησή τους. Συνεχίζουμε να δίνουμε τη μάχη μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο της Υπάτης, μέσα και έξω από τα γραφεία της Περιφέρειας αλλά και όλων όσων έχουν πιστέψει ότι θα μπορέσουν να χειραγωγήσουν την βούληση των πολιτών. Νοιώθουμε ότι αυτές οι εξελίξεις θέτουν πλέον θέμα δημοκρατίας και λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών. Καλούμε τα κόμματα και τους βουλευτές να σπάσουν τη σιωπή τους και να εκφραστούν ως υπεύθυνα πολιτικά όντα απέναντι σε όσα εξελίσσονται αυτή την περίοδο. Την Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010 από την ανατολή μέχρι τη δύση του ηλίου δίνουμε απάντηση συμμετέχοντας στο δημοψήφισμα. Όλοι πάμε στην κάλπη
Η Συντονιστική Επιτροπή Διαβάστε περισσότερα...
Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010
Αντάμωμα Συλλόγων στο Μακρυκάμπι της Οίτης Video
Από τις εκδηλώσεις του Καλοκαιριού
Αντάμωμα Συλλόγων στο Μακρυκάμπι της Οίτης
Διαβάστε περισσότερα...
Αντάμωμα Συλλόγων στο Μακρυκάμπι της Οίτης
Διαβάστε περισσότερα...
Περιφέρεια – Δεν εκδόθηκε Προεδρικό διάταγμα για Μεξιάτες
Απάντηση σε όσα της προσάπτονται από τους κατοίκους των Μεξιατών εξέδωσε με ανακοίνωσή της η Περιφέρεια στην οποία αναφέρει: «Σύμφωνα με το άρθρο 216 παρ. 7 του Ν. 3463/2006 «Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων» τα θέματα που αφορούν τον έλεγχο νομιμότητας της διενέργειας τοπικού δημοψηφίσματος από τον Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας, καθώς και η προκήρυξη και η διαδικασία διεξαγωγής του, ρυθμίζονται με προεδρικό διάταγμα. Από την έναρξη ισχύος του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων (8-6-2006)μέχρι σήμερα το ανωτέρω αναφερόμενο Προεδρικό Διάταγμα δεν έχει εκδοθεί. Συνεπώς η Γενική Γραμματέας Περιφέρειας κατ’ επιταγή του άρθρου 149 παρ. 1 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων ακύρωσε ως παράνομη την με αριθμό 9/2010 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Υπάτης, που αφορά διενέργεια τοπικού δημοψηφίσματος».
ΝΟΔΕ ΝΔ Φθιώτιδας: «Ανακαλέστε και συνεσταλθείτε τις ευθύνες σας»
Σχετική ανακοίνωση εξέδωσε και η ΝΟΔΕ ΝΔ Φθιώτιδας στην οποία αναφέρει: «Με αφορμή την ακύρωση από την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, της ομόφωνης απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Υπάτης (που είχε ανταποκριθεί στο αίτημα των κατοίκων του Τ.Δ. Μεξιατών για την διεξαγωγή Δημοψηφίσματος στις 14-2-2010), θεωρούμε, ότι η πράξη αυτή, προσβάλλει βάναυσα την Ανεξαρτησία και την δημοκρατική λειτουργία κυρίαρχων συλλογικών οργάνων και αποτελεί , προσπάθεια φίμωσης την ελεύθερης βούλησης των πολιτών μέσω του Δημοψηφίσματος, σύμφωνα με το πνεύμα του ισχύοντος Κώδικα Δήμων & Κοινοτήτων. Δυστυχώς, «πριν αλέκτωρ λαλήσαι τρις» έπεσαν οι μάσκες και αποκαλύφθηκε το πώς οι εκπρόσωποι της σημερινής Κυβέρνησης αντιλαμβάνονται την δημοκρατική λειτουργία των θεσμών της Αυτοδιοίκησης και την ελεύθερη έκφραση των Τοπικών κοινωνιών, αφού η απόφαση αυτή, αναιρεί όλες τις προεκλογικές και μετεκλογικές εξαγγελίες της σημερινής Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ… για ένα κράτος που σέβεται τους πολίτες και απαιτεί την ενεργή συμμετοχή τους … κυρίως δε σήμερα, που βρίσκεται σε διαβούλευση η εξαγγελία της Κυβέρνησης για το νέο σχέδιο Διοικητικής Μεταρρύθμισης «Καλλικράτης».
Καταγγέλλουμε αυτή την ενέργεια, ακύρωσης, της ομόφωνης απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Υπάτης για την διεξαγωγή Δημοψηφίσματος στο Τ.Δ. Μεξιατών. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στο δημοκρατικό δικαίωμα των πολιτών να εκφραστούν μέσα από την διαδικασία του Δημοψηφίσματος και καλούμε την εκπρόσωπο της Κυβέρνησης, Γεν. Γραμματέα της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας κα Κ.Διαμαντοπούλου, να συναισθανθεί τις σοβαρές πολιτικές ευθύνες που έχει για τον συνολικό χειρισμό του ζητήματος και να ανακαλέσει άμεσα την ακυρωτική απόφαση, δίνοντας την δυνατότητα στους πολίτες να εκφραστούν ελεύθερα και να δώσουν καθοριστική απάντηση για το μέλλον του τόπου τους».
Παρατηρητής Διαβάστε περισσότερα...
ΝΟΔΕ ΝΔ Φθιώτιδας: «Ανακαλέστε και συνεσταλθείτε τις ευθύνες σας»
Σχετική ανακοίνωση εξέδωσε και η ΝΟΔΕ ΝΔ Φθιώτιδας στην οποία αναφέρει: «Με αφορμή την ακύρωση από την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, της ομόφωνης απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Υπάτης (που είχε ανταποκριθεί στο αίτημα των κατοίκων του Τ.Δ. Μεξιατών για την διεξαγωγή Δημοψηφίσματος στις 14-2-2010), θεωρούμε, ότι η πράξη αυτή, προσβάλλει βάναυσα την Ανεξαρτησία και την δημοκρατική λειτουργία κυρίαρχων συλλογικών οργάνων και αποτελεί , προσπάθεια φίμωσης την ελεύθερης βούλησης των πολιτών μέσω του Δημοψηφίσματος, σύμφωνα με το πνεύμα του ισχύοντος Κώδικα Δήμων & Κοινοτήτων. Δυστυχώς, «πριν αλέκτωρ λαλήσαι τρις» έπεσαν οι μάσκες και αποκαλύφθηκε το πώς οι εκπρόσωποι της σημερινής Κυβέρνησης αντιλαμβάνονται την δημοκρατική λειτουργία των θεσμών της Αυτοδιοίκησης και την ελεύθερη έκφραση των Τοπικών κοινωνιών, αφού η απόφαση αυτή, αναιρεί όλες τις προεκλογικές και μετεκλογικές εξαγγελίες της σημερινής Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ… για ένα κράτος που σέβεται τους πολίτες και απαιτεί την ενεργή συμμετοχή τους … κυρίως δε σήμερα, που βρίσκεται σε διαβούλευση η εξαγγελία της Κυβέρνησης για το νέο σχέδιο Διοικητικής Μεταρρύθμισης «Καλλικράτης».
Καταγγέλλουμε αυτή την ενέργεια, ακύρωσης, της ομόφωνης απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Υπάτης για την διεξαγωγή Δημοψηφίσματος στο Τ.Δ. Μεξιατών. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στο δημοκρατικό δικαίωμα των πολιτών να εκφραστούν μέσα από την διαδικασία του Δημοψηφίσματος και καλούμε την εκπρόσωπο της Κυβέρνησης, Γεν. Γραμματέα της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας κα Κ.Διαμαντοπούλου, να συναισθανθεί τις σοβαρές πολιτικές ευθύνες που έχει για τον συνολικό χειρισμό του ζητήματος και να ανακαλέσει άμεσα την ακυρωτική απόφαση, δίνοντας την δυνατότητα στους πολίτες να εκφραστούν ελεύθερα και να δώσουν καθοριστική απάντηση για το μέλλον του τόπου τους».
Παρατηρητής Διαβάστε περισσότερα...
ΑΦΙΕΡΩΜΑ - Η Ληστοκρατία στην Φθιώτιδα (4)
............ΣΥΝΈΧΕΙΑ ......Και καταλήγοντας ο έμπειρος αξιωματικός, γράφει: «Δια της ειρημέ-
νης διατάξεως και ενεργείας της υπηρεσίας πιστεύω εντός βραχέος διαστήματος να εξαλειφθή η στυγερά αύτη μάστιξ της ληστείας εκ της ωραίας επαρχίας της Φθιώτιδος, εάν επί κεφαλής των ουλαμών και των αποσπασμάτων διορισθώσιν άνδρες μη φειδόμενοι κόπων δια τε τας περιπολίας και ενέδρας».
Το σοφό αυτό σχέδιο για την απαλλαγή των παραμεθορίων περιοχών
δεν υιοθετήθηκε από την Κυβέρνηση, κατά τη γνώμη μας, διότι συνεπαγόταν πολλές στρατιωτικές δυνάμεις με μεγάλες δαπάνες που αδυνατούσε να επωμιστεί το Κράτος. Και έτσι το κακό συνεχίστηκε έως το 1881.
Ληστές λαικοί ήρωες
Στη συνείδηση του λαού ο ληστής θεωρείται ήρωας και η ληστεία
ηρωική πράξη. Από τον παλιό κλέφτη των προεπαναστατικών χρόνων ο ληστής πήρε ένα μεγάλο μέρος από την ιεραρχία, τους νόμους, τον τρόπο ζωής, τα πολεμικά διδάγματα, τις παραδόσεις και τα έθιμά του. Έτσι ο Έλληνας δεν μπορεί να ξεχωρίσει τον παλιό από το νέο κλέφτη - ληστή, αν και υπάρχει μια βασικότατη διαφορά μεταξύ τους, διότι ο κλέφτης ο προεπαναστατικός μάχεται για την ελευθερία, ενώ ο μετεπαναστατικός «κλέφτης» μάχεται εναντίον της κοινωνικής αδικίας.
«Το ληστεύειν εθεωρήθη ηρωισμός και μέσον παραγωγής έντιμον»
και γι’ αυτό η στάση του λαού απέναντι στους ληστές ήταν αμφιθυμική,φόβος και τρόμος για τις κακουργίες που διέπρατταν αλλά και θαυμασμός για την προκλητική τους στάση απέναντι στην εξουσία. Η αμφιθυμική αυτή στάση έγερνε περισσότερο προς το θαυμασμό και βρήκε την έκφρασή της στα ληστρικά τραγούδια που συνέθεσε ο ανώνυμος λαός, για να εξυμνήσει τα κατορθώματα, τα παθήματα και το θάνατο των ληστών. Εξάλλου δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι ο λαός που θεωρεί τους ληστές επιγόνους των κλεφτών, δεν τους αποκαλεί ληστές αλλά κλέφτες.
Πώς όμως εξηγείται ο θαυμασμός του λαού προς τους ληστές, ενώ διέπρατταν φοβερά εγκλήματα; Πέρα από το κοινό μίσος που ένιωθαν οι ληστές και ο λαός προς την εξουσία, ο θαυμασμός του λαού προς τους ληστές οφείλεται και στο γεγονός ότι οι ληστές στην Ελλάδα είχαν και ορισμένες «ηθικές αρχές», έναν κώδικα συμπεριφοράς και δικαιοσύνης απαράβατο, αποτελούμενο από τέσσερα άρθρα:
1. Να κυνηγούν και να σκοτώνουν όλους εκείνους που τους κατατρέχουν και επιδιώκουν την εξόντωσή τους.
2. Να κόβουν τις μύτες και τα αυτιά αυτών που τους προδίδουν στην
εξουσία και να τους αφήνουν να ζουν σημειωμένοι, για να τους βλέπει ο κόσμος και να αποφεύγει την προδοσία.
3. Να παίρνουν χρήματα από όσους έχουν, για να ζουν αυτοί και να
βοηθούν και κανέναν φτωχό.
4. Να σκλαβώνουν τους μεγάλους και τους πλουσίους και να ζητούν
εξαγορά, και αν δεν τη λάβουν να αποκεφαλίζουν αυτούς και να στέλνουν τα κεφάλια τους στους συγγενείς τους.
Οι ληστές παρ’ όλη την τραχύτητα και την αγριότητα που τους χαρα-
κτήριζε είχαν και μερικές κοινωνικές ευαισθησίες, που εκδηλώνονται με την ενίσχυση ορφανών, την προικοδότηση ορφανών κοριτσιών, το χτίσιμο εκκλησιών, την ανακαίνιση μοναστηριών, τη βάφτιση παιδιών κ.ά.
Ο τρόπος της στράτευσης που γινόταν με το σύστημα της κλήρωσης των στρατευσίμων από τους καταλόγους που κατάρτιζαν οι Δήμαρχοι και οι νοθείες που γίνονταν κατά την κλήρωση μεταξύ των υποψηφίων στρατιωτών και οι σχετικές μεροληψίες οδήγησαν μερικούς στη ληστεία για να αποφύγουν τη στράτευση.
Ακόμα οικογενειακές διαμάχες, ανθρωποκτονίες, προερχόμενες από
διαμάχες ή και από μέθη, αποφυγή φυλάκισης εξαιτίας της διάπραξης
κάποιου εγκλήματος, η δίψα για την απόκτηση «χρυσίου» και η επιθυμία για την απόκτηση περιουσίας είναι μερικές από τις αιτίες που έκαναν κάποιους, ακόμα και φιλήσυχους, να βγουν στο κλαρί και να κηρύξουν πόλεμο κατά της εξουσίας.
Τέλος η καταφυγή των διωκομένων ληστών από το Ελληνικό στο
Τουρκικό και η υπόθαλψή τους από τους δερβεναγάδες της ελληνοτουρκικής παραμεθορίου, η λήψη καταδιωκτικών μέτρων κατά των ληστών από τις Ελληνικές Κυβερνήσεις και όχι η λήψη κοινωνικών και οικονομικών μέτρων που θα περιόριζαν τη ληστεία και ακόμα οι τεταμένες σχέσεις με την Τουρκία, τα αλυτρωτικά κινήματα των υποδούλων Ελλήνων, η σύγκρουση ενός παραδοσιακού κόσμου με το εθνικό ελληνικό Κράτος,
το οποίο αλλοίωνε τις παραδοσιακές οικονομικές και κοινωνικές δομές και η στήριξη και η τροφοδοσία που έβρισκαν οι ληστές από τους διάφορους βλαχοποιμένες που μετακινούνταν από τους κάμπους στα βουνά και τανάπαλιν, όλα αυτά, συμπληρώνουν τον κατάλογο των αιτιών που οδηγούσαν πολύ κόσμο στη ληστεία.
Ειδικότερα για την επαρχία της Φθιώτιδας, πέρα από τα παραπάνω
αίτια που αναφέραμε για την ύπαρξη και διαιώνιση της ληστείας υπήρχαν και ειδικότερα αίτια που ανατροφοδοτούσαν το πρόβλημα της ληστείας στην περιοχή αυτή, που χαρακτηριζόταν ως η εστία της ληστείας....Συνεχίζεται Διαβάστε περισσότερα...
νης διατάξεως και ενεργείας της υπηρεσίας πιστεύω εντός βραχέος διαστήματος να εξαλειφθή η στυγερά αύτη μάστιξ της ληστείας εκ της ωραίας επαρχίας της Φθιώτιδος, εάν επί κεφαλής των ουλαμών και των αποσπασμάτων διορισθώσιν άνδρες μη φειδόμενοι κόπων δια τε τας περιπολίας και ενέδρας».
Το σοφό αυτό σχέδιο για την απαλλαγή των παραμεθορίων περιοχών
δεν υιοθετήθηκε από την Κυβέρνηση, κατά τη γνώμη μας, διότι συνεπαγόταν πολλές στρατιωτικές δυνάμεις με μεγάλες δαπάνες που αδυνατούσε να επωμιστεί το Κράτος. Και έτσι το κακό συνεχίστηκε έως το 1881.
Ληστές λαικοί ήρωες
Στη συνείδηση του λαού ο ληστής θεωρείται ήρωας και η ληστεία
ηρωική πράξη. Από τον παλιό κλέφτη των προεπαναστατικών χρόνων ο ληστής πήρε ένα μεγάλο μέρος από την ιεραρχία, τους νόμους, τον τρόπο ζωής, τα πολεμικά διδάγματα, τις παραδόσεις και τα έθιμά του. Έτσι ο Έλληνας δεν μπορεί να ξεχωρίσει τον παλιό από το νέο κλέφτη - ληστή, αν και υπάρχει μια βασικότατη διαφορά μεταξύ τους, διότι ο κλέφτης ο προεπαναστατικός μάχεται για την ελευθερία, ενώ ο μετεπαναστατικός «κλέφτης» μάχεται εναντίον της κοινωνικής αδικίας.
«Το ληστεύειν εθεωρήθη ηρωισμός και μέσον παραγωγής έντιμον»
και γι’ αυτό η στάση του λαού απέναντι στους ληστές ήταν αμφιθυμική,φόβος και τρόμος για τις κακουργίες που διέπρατταν αλλά και θαυμασμός για την προκλητική τους στάση απέναντι στην εξουσία. Η αμφιθυμική αυτή στάση έγερνε περισσότερο προς το θαυμασμό και βρήκε την έκφρασή της στα ληστρικά τραγούδια που συνέθεσε ο ανώνυμος λαός, για να εξυμνήσει τα κατορθώματα, τα παθήματα και το θάνατο των ληστών. Εξάλλου δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι ο λαός που θεωρεί τους ληστές επιγόνους των κλεφτών, δεν τους αποκαλεί ληστές αλλά κλέφτες.
Πώς όμως εξηγείται ο θαυμασμός του λαού προς τους ληστές, ενώ διέπρατταν φοβερά εγκλήματα; Πέρα από το κοινό μίσος που ένιωθαν οι ληστές και ο λαός προς την εξουσία, ο θαυμασμός του λαού προς τους ληστές οφείλεται και στο γεγονός ότι οι ληστές στην Ελλάδα είχαν και ορισμένες «ηθικές αρχές», έναν κώδικα συμπεριφοράς και δικαιοσύνης απαράβατο, αποτελούμενο από τέσσερα άρθρα:
1. Να κυνηγούν και να σκοτώνουν όλους εκείνους που τους κατατρέχουν και επιδιώκουν την εξόντωσή τους.
2. Να κόβουν τις μύτες και τα αυτιά αυτών που τους προδίδουν στην
εξουσία και να τους αφήνουν να ζουν σημειωμένοι, για να τους βλέπει ο κόσμος και να αποφεύγει την προδοσία.
3. Να παίρνουν χρήματα από όσους έχουν, για να ζουν αυτοί και να
βοηθούν και κανέναν φτωχό.
4. Να σκλαβώνουν τους μεγάλους και τους πλουσίους και να ζητούν
εξαγορά, και αν δεν τη λάβουν να αποκεφαλίζουν αυτούς και να στέλνουν τα κεφάλια τους στους συγγενείς τους.
Οι ληστές παρ’ όλη την τραχύτητα και την αγριότητα που τους χαρα-
κτήριζε είχαν και μερικές κοινωνικές ευαισθησίες, που εκδηλώνονται με την ενίσχυση ορφανών, την προικοδότηση ορφανών κοριτσιών, το χτίσιμο εκκλησιών, την ανακαίνιση μοναστηριών, τη βάφτιση παιδιών κ.ά.
Ο τρόπος της στράτευσης που γινόταν με το σύστημα της κλήρωσης των στρατευσίμων από τους καταλόγους που κατάρτιζαν οι Δήμαρχοι και οι νοθείες που γίνονταν κατά την κλήρωση μεταξύ των υποψηφίων στρατιωτών και οι σχετικές μεροληψίες οδήγησαν μερικούς στη ληστεία για να αποφύγουν τη στράτευση.
Ακόμα οικογενειακές διαμάχες, ανθρωποκτονίες, προερχόμενες από
διαμάχες ή και από μέθη, αποφυγή φυλάκισης εξαιτίας της διάπραξης
κάποιου εγκλήματος, η δίψα για την απόκτηση «χρυσίου» και η επιθυμία για την απόκτηση περιουσίας είναι μερικές από τις αιτίες που έκαναν κάποιους, ακόμα και φιλήσυχους, να βγουν στο κλαρί και να κηρύξουν πόλεμο κατά της εξουσίας.
Τέλος η καταφυγή των διωκομένων ληστών από το Ελληνικό στο
Τουρκικό και η υπόθαλψή τους από τους δερβεναγάδες της ελληνοτουρκικής παραμεθορίου, η λήψη καταδιωκτικών μέτρων κατά των ληστών από τις Ελληνικές Κυβερνήσεις και όχι η λήψη κοινωνικών και οικονομικών μέτρων που θα περιόριζαν τη ληστεία και ακόμα οι τεταμένες σχέσεις με την Τουρκία, τα αλυτρωτικά κινήματα των υποδούλων Ελλήνων, η σύγκρουση ενός παραδοσιακού κόσμου με το εθνικό ελληνικό Κράτος,
το οποίο αλλοίωνε τις παραδοσιακές οικονομικές και κοινωνικές δομές και η στήριξη και η τροφοδοσία που έβρισκαν οι ληστές από τους διάφορους βλαχοποιμένες που μετακινούνταν από τους κάμπους στα βουνά και τανάπαλιν, όλα αυτά, συμπληρώνουν τον κατάλογο των αιτιών που οδηγούσαν πολύ κόσμο στη ληστεία.
Ειδικότερα για την επαρχία της Φθιώτιδας, πέρα από τα παραπάνω
αίτια που αναφέραμε για την ύπαρξη και διαιώνιση της ληστείας υπήρχαν και ειδικότερα αίτια που ανατροφοδοτούσαν το πρόβλημα της ληστείας στην περιοχή αυτή, που χαρακτηριζόταν ως η εστία της ληστείας....Συνεχίζεται Διαβάστε περισσότερα...
Μεξιάτες... Βυζαντινό παρασκήνιο - Ακύρωσαν το Δημοψήφισμα για απόσχιση
Ευθεία επίθεση κατά της Περιφερειάρχη Κατερίνας Διαμαντοπούλου αλλά και κατά του δημάρχου Υπάτης κ. Καραβάνα κάνει η Συντονιστική Επιτροπή των κατοίκων του χωριού Μεξιάτες για την ακύρωση του δημοψηφίσματος. Αποκαλύπτεται ένα βυζαντινό παρασκήνιο και κατηγορούν δήμαρχο και Περιφερειάρχη ότι συναντήθηκαν την Τετάρτη και ανέτρεψαν προηγούμενη έγκριση της Περιφέρειας για το δημοψήφισμα.
Στο χωριό Μεξιάτες, είχαν συγκεντρωθεί υπογραφές από το 60% των δημοτών και είχαν ζητήσει τη διοργάνωση δημοψηφίσματος. Το δημοτικό συμβούλιο, παρά τις ενστάσεις του δημάρχου, προχώρησε σε ομόφωνη απόφαση και καθορίστηκε δημοψήφισμα για την Κυριακή.
Πριν από μια βδομάδα και η Περιφέρεια ενέκρινε το δημοψήφισμα. Την Τετάρτη οι υπάλληλοι της υπηρεσίας πήραν εντολή από την Περιφερειάρχη να ανακαλέσουν τις υπογραφές τους και μετά η ίδια η Περιφερειάρχης υπέγραψε την ακύρωση του δημοψηφίσματος.
Στην επιστολή καταγγελία καταγράφονται μυθικά πράγματα για το προσκήνιο και το παρασκήνιο της απόφασης που έχει ανεβάσει την ένταση
Lamianews
Διαβάστε περισσότερα...
Στο χωριό Μεξιάτες, είχαν συγκεντρωθεί υπογραφές από το 60% των δημοτών και είχαν ζητήσει τη διοργάνωση δημοψηφίσματος. Το δημοτικό συμβούλιο, παρά τις ενστάσεις του δημάρχου, προχώρησε σε ομόφωνη απόφαση και καθορίστηκε δημοψήφισμα για την Κυριακή.
Πριν από μια βδομάδα και η Περιφέρεια ενέκρινε το δημοψήφισμα. Την Τετάρτη οι υπάλληλοι της υπηρεσίας πήραν εντολή από την Περιφερειάρχη να ανακαλέσουν τις υπογραφές τους και μετά η ίδια η Περιφερειάρχης υπέγραψε την ακύρωση του δημοψηφίσματος.
Στην επιστολή καταγγελία καταγράφονται μυθικά πράγματα για το προσκήνιο και το παρασκήνιο της απόφασης που έχει ανεβάσει την ένταση
Lamianews
Διαβάστε περισσότερα...
Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2010
Δήμος Υπάτης – Οι αποκριάτικες εκδηλώσεις
Παραδοσιακά φαγητά, λαγάνα, κρασί, χορό, γλέντι και εκπλήξεις θα απολαύσουν όσοι προτιμήσουν να περάσουν τις Απόκριες στην Υπάτη και στα άλλα τοπικά διαμερίσματα του Δήμου το τριήμερο της Αποκριάς (Σάββατο 13 Φεβρουαρίου έως Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010) αψηφώντας το δριμύ κρύο και πιθανόν τα χιόνια στα ορεινά διαμερίσματα του δήμου
Το Πρόγραμμα έχει ως εξής:
Διαβάστε περισσότερα...
Το Πρόγραμμα έχει ως εξής:
Διαβάστε περισσότερα...
Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων στο Αστεροσχολείο Υπάτης
Διάλεξη με θέμα: "Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ, ένας αρχαίος ελληνικός αστρονομικός υπολογιστής", συνδιοργανώνουν ο Δήμος Υπάτης, το Κακογιάννειο Αστεροσχολείο Υπάτης και ο Σύλλογος Ερασιτεχνών Αστρονόμων Φθιώτιδας στο Αμφιθέατρο του Αστεροσχολείου Υπάτης, στις 14-2-2010, ώρα 18:00.
Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων βρέθηκε τυχαία, το 1900 μ.Χ, σε ένα αρχαίο ναυάγιο, κοντά στα Αντικύθηρα, από Σύμιους σφουγγαράδες, που είχαν αγκυροβολήσει εκεί, λόγω κακοκαιρίας. Από νομίσματα (της Περγάμου), το ναυάγιο χρονολογείται μεταξύ 85 και 67 π.Χ. Από γραφολογικές μελέτες υπολογίστηκε ότι ο Μηχανισμός είχε κατασκευαστεί, πιο νωρίς, το 150 έως 100 π.Χ., τότε που ο μεγάλος αρχαίος αστρονόμος, Ίππαρχος (190 – 120 π.Χ.), ζούσε στη Ρόδο.
Οι διαστάσεις του ήταν περίπου 30×20×10cm και περιείχε τουλάχιστον 30 συνεργαζόμενα γρανάζια, με τη βοήθεια των οποίων ήταν δυνατόν να υπολογισθεί, με μεγάλη ακρίβεια, η κίνηση του Ήλιου και της Σελήνης, οι φάσεις της Σελήνης και να προβλεφθούν εκλείψεις (ηλιακές ή σεληνιακές). Είχε μια διπλή κυκλική κλίμακα έμπροσθεν και δύο σπειροειδείς κλίμακες όπισθεν. Ο χειριστής μπορούσε να επιλέξει (στην εμπρόσθια κυκλική κλίμακα) μια οποιαδήποτε ημερομηνία χρησιμοποιώντας ένα στρόφαλο (μανιβέλα). Ο στρόφαλος εμπλέκονταν συγχρόνως, με μία σειρά συνεργαζομένων γραναζιών, τα οποία κινούσαν διάφορους δείκτες, οι οποίοι έδειχναν τα αστρονομικά φαινόμενα που αναφέρθηκαν παραπάνω, πάνω στις υπόλοιπες κλίμακες του οργάνου. Περιείχε επίσης ένα εκτεταμένο εγχειρίδιο χρήσης. Οι κύριες λειτουργίες του Μηχανισμού των Αντικυθήρων έχουν αποκρυπτογραφηθεί και πάνω από 2000 γράμματα του εγχειριδίου χρήσεως έχουν διαβαστεί (μετά από 2000 χρόνια!) με τη χρήση εξειδικευμένων καινοτόμων μεθόδων.
Μέχρι σήμερα, δεν έχει βρεθεί κανένας μηχανισμός με γρανάζια πριν την εποχή που κατασκευάστηκε ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων και πέρασαν περισσότεροι από 16 αιώνες για να κατασκευαστεί κάποιος μηχανισμός που να συγκρίνεται με την τεχνολογική πολυπλοκότητά του. Την ίδια μέρα, Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010, ώρα 16:00 θα πραγματοποιηθεί στο αμφιθέατρο του Αστεροσχολείου Υπάτης, η Εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Ερασιτεχνών Αστρονόμων Φθιώτιδας. Διαβάστε περισσότερα...
Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων βρέθηκε τυχαία, το 1900 μ.Χ, σε ένα αρχαίο ναυάγιο, κοντά στα Αντικύθηρα, από Σύμιους σφουγγαράδες, που είχαν αγκυροβολήσει εκεί, λόγω κακοκαιρίας. Από νομίσματα (της Περγάμου), το ναυάγιο χρονολογείται μεταξύ 85 και 67 π.Χ. Από γραφολογικές μελέτες υπολογίστηκε ότι ο Μηχανισμός είχε κατασκευαστεί, πιο νωρίς, το 150 έως 100 π.Χ., τότε που ο μεγάλος αρχαίος αστρονόμος, Ίππαρχος (190 – 120 π.Χ.), ζούσε στη Ρόδο.
Οι διαστάσεις του ήταν περίπου 30×20×10cm και περιείχε τουλάχιστον 30 συνεργαζόμενα γρανάζια, με τη βοήθεια των οποίων ήταν δυνατόν να υπολογισθεί, με μεγάλη ακρίβεια, η κίνηση του Ήλιου και της Σελήνης, οι φάσεις της Σελήνης και να προβλεφθούν εκλείψεις (ηλιακές ή σεληνιακές). Είχε μια διπλή κυκλική κλίμακα έμπροσθεν και δύο σπειροειδείς κλίμακες όπισθεν. Ο χειριστής μπορούσε να επιλέξει (στην εμπρόσθια κυκλική κλίμακα) μια οποιαδήποτε ημερομηνία χρησιμοποιώντας ένα στρόφαλο (μανιβέλα). Ο στρόφαλος εμπλέκονταν συγχρόνως, με μία σειρά συνεργαζομένων γραναζιών, τα οποία κινούσαν διάφορους δείκτες, οι οποίοι έδειχναν τα αστρονομικά φαινόμενα που αναφέρθηκαν παραπάνω, πάνω στις υπόλοιπες κλίμακες του οργάνου. Περιείχε επίσης ένα εκτεταμένο εγχειρίδιο χρήσης. Οι κύριες λειτουργίες του Μηχανισμού των Αντικυθήρων έχουν αποκρυπτογραφηθεί και πάνω από 2000 γράμματα του εγχειριδίου χρήσεως έχουν διαβαστεί (μετά από 2000 χρόνια!) με τη χρήση εξειδικευμένων καινοτόμων μεθόδων.
Μέχρι σήμερα, δεν έχει βρεθεί κανένας μηχανισμός με γρανάζια πριν την εποχή που κατασκευάστηκε ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων και πέρασαν περισσότεροι από 16 αιώνες για να κατασκευαστεί κάποιος μηχανισμός που να συγκρίνεται με την τεχνολογική πολυπλοκότητά του. Την ίδια μέρα, Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010, ώρα 16:00 θα πραγματοποιηθεί στο αμφιθέατρο του Αστεροσχολείου Υπάτης, η Εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Ερασιτεχνών Αστρονόμων Φθιώτιδας. Διαβάστε περισσότερα...
Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010
ΑΦΙΕΡΩΜΑ - Η Ληστοκρατία στην Φθιώτιδα ( 3 )
...Συνέχεια ....
Τα αίτια της ληστείας
Το φαινόμενο της ληστείας στη Φθιώτιδα δεν είναι κατιτί το απομο-
νωμένο και ανεξάρτητο από το γενικό φαινόμενο που παρατηρείται στην Ελλάδα κατά την περίοδο που εξετάζουμε.
Στην πορεία της μελέτης μας έμμεσα, πολλές φορές, αναφερθήκαμε στα αίτια της ληστείας, τώρα όμως θα προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε τα κύρια αίτια της γένεσης αλλά και της διαιώνισης της ληστείας.
Στην αρχή επισημάναμε ότι η κύρια αιτία που δημιουργήθηκε το
ληστρικό πρόβλημα στην Ελλάδα ήταν η διάλυση των ατάκτων στρατευμάτων πρώτα από τον Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια και κατόπιν από την Αντιβασιλεία και η οργάνωση των ταγμάτων. Όσοι αγωνιστές της Ελευθερίας έμειναν έξω από την οργάνωση των ταγμάτων, είτε επειδή αποκλείστηκαν είτε γιατί αρνήθηκαν να καταταγούν, πήραν το δρόμο της φυγής και της αποστασίας και επέστρεψαν πάλι στα παλιά τους κλέφτικα λημέρια τόσο στο Τουρκικό όσο και στο Ελληνικό, στρεφόμενοι εναντίον της εξουσίας του Ελληνικού Κράτους.
Όμως παράλληλα προς το βασικό αυτό αίτιο υπήρχαν και άλλα αίτια και παράγοντες που συντέλεσαν στην έξαρση και στη γιγάντωση της ληστείας από την οποία κινδύνευσε και η ίδια η υπόσταση του νεοσύστατου ελεύθερου Ελληνικού Κράτους.
Ο βουλευτής Σωτήριος Σωτηρόπουλος που συνελήφθη από τους
ληστές στις 28 Ιουλίου 1866 και έμεινε αιχμάλωτός τους 36 μέρες, μας διασώζει τα λόγια και τα παράπονα του ληστή Μήτρου Λαφαζάνη.
Ο Μήτρος Λαφαζάνης μιλώντας προς αυτόν του λέγει:
«Και τι είναι τα ιδικά μας εγκλήματα (…) απέναντι των ιδικών σας. Καθείς από εμάς ή επλήγωσεν ή εφόνευσε κανένα ασυνείδητον άνθρωπον, ο οποίος μας κυνηγούσε και μας κατέτρεχεν αδίκως, ενώ σεις (δηλ. οι μεγάλοι Βουλευτές και Υπουργοί) εκάμετε μίαν επανάστασιν, ερρίψατε από τον θρόνον του ένα Βασιλιά, εσκοτώσατε τόσους ανθρώπους, εδυστυχήσατε τόσας οικογενείας και εφονεύσατε το έθνος με μεγάλα χρέη, τα οποία δεν θα ημπορέση να πληρώση ποτέ.» Και όμως σεις κάθεσθε ως καλοί νοικοκυραίοι και απολαμβάνετε όλα τα αγαθά, ημείς καταδιώχθημεν ως άγρια θηρία και τα μεταβατικά αποσπάσματα έφαγον τα πρόβατά μας, κατέστρεψαν τα σπίτια μας, ατίμησαν τας αδελφάς μας και μας έφεραν εις την ανάγκην να γένωμεν λησταί και να τρέχωμεν εις τα βουνά, για να γλυτώσωμεν από την λαιμητόμον και να απεθάνωμεν ως άνδρες: δεν μας λέγεις δια ποίον λόγον οι καπελάδεςοι πολιτικοί δεν καταδιώκονται, μήπως τάχα τους αμνήστευσεν εκείνους κανείς;…
Εις τας επαρχίας έγιναν πολλά κακά από τους τρανούς και όμως κανείς δεν τους κυνηγάει, πολλοί δε από αυτούς είναι Βουλευταί αι φυλακαί και η λαιμητόμος είναι μόνον δια τους φτωχούς
και τους μικρούς, δια τούτο και ημείς όσον καιρό ζήσομεν, έχομεν σκοπόν να τους κυνηγούμεν τους πολιτικούς».
Στα λόγια του ληστή Μήτρου Λαφαζάνη έρχονται να προστεθούν και οι παρατηρήσεις του Π. Κορωναίου, του αρχηγού των καταδιωτικών αποσπασμάτων στη Δυτική Στερεά, το 1869:
«Είπον και επαναλαμβάνω ότι εις χείρας της εξουσίας κείται η εμπέδωσις της πλήρους τάξεως εάν θέλη και ηξεύρη να κάμη χρήσιν των εις τας χείρας της μέσων (…) τουτέστιν η διοίκησις να μην φατριάζη, τα δικαστήρια να ανήκωσιν εις την δικαιοσύνην και μόνον, τα όργανα της εκτελέσεως να είναι επιτήδεια και το δυνατόν τέλεια (…), η δικαιοσύνη αντί να απονέμη το δίκαιον, απονέμει την αδικίαν και την ανισότητα, διότι όλα τα βάρη εμπίπτουν εις την τελευταίαν τάξιν του λαού και διότι η δεσπόζουσα φατρία πιέζει παντοιοτρόπως την άλλην. Ως και τα εγκλήματα τα υπ’ αυτών πραττόμενα, αποδίδει εις την άλλην. Ο ισχυρός της ημέρας όλα τα διαπράττει ατιμωρητί, ο δε ανίσχυρος όλον αναγκάζεται να υπομένη.» Η απληστία αυτή ωθεί τους κατοίκους εις το τελευταίον άρκον το της αυτοδικίας και της εκδικήσεως κατά της κοινωνίας, ήτις τοσούτον αδικεί… Η αδυναμία της εξουσίας παρέχει νέα αίτια εις την αύξησιν του κακού. Κακοποιημένοι τινές και μη ευρίσκοντες υπεράσπισιν και ικανοποίησιν υπό της εξουσίας δια της ενεργείας, τον Νόμον (…) καταφεύγουν εις την αυτοδικίαν και ούτω, κακοποιούντες και ούτοι και φοβούμενοι τας συνεπείας επιδίδονται εις τον ληστρικόν βίον… Η ατιμωρησία κατέστησε, δυνάμεθα να είπωμεν, τους πλείστους ληστάς».
Ο αξιωματικός Δ. Κ. Αντωνόπουλος, που διετέλεσε αρχηγός του Επιτελείου της Ανατολικής Ελλάδας κατά το 1867, πρότεινε το εξής σχέδιο για την καταπολέμηση της ληστείας, το οποίο εφαρμοζόμενο στη Φθιώτιδα θα μπορούσε να αποτελέσει το πρότυπο και για τις άλλες παραμεθόριες επαρχίες: Να καταληφθή η παραμεθόρια γραμμή από περισσότερο στρατό, που θα κατανέμεται σε στρατωνίσκους και θα απέχουν μεταξύ τους μία ώρα περίπου και θα επανδρώνεται ο καθένας από 60 άντρες.
Από τη δύναμη των 60 αντρών του κάθε στρατωνίσκου το 1/6 θα περιπολεί και θα ενεδρεύει αριστερά και το άλλο 1/6 δεξιά του γειτονικού στρατωνίσκου θα περιπολεί και θα ενεδρεύει και ούτω καθ’ εξής. Έτσι κατ’αυτό τον τρόπο διασταυρωνόμενοι οι περίπολοι και οι ενέδρες θα σχηματισθεί μία αλυσίδα, ένα δίχτυ ασφαλείας, που θα αποθαρρύνει τους ληστές και δε θα εισέρχονται στο Ελληνικό, αλλά και θα ενθαρρύνει τους κατοίκους να καταδιώκουν οι ίδιοι τους ληστές.
Προτείνει επίσης να σχηματισθεί μια δεύτερη γραμμή ανάσχεσης της ληστείας στο ύψος της Βαρυμπώπης (Μακρακώμης), Λαμίας και Γαρδικίου (Πελασγίας), η οποία θα αποτελείται από 20 σταθμούς και 24 τουλάχιστο άντρες ο κάθε σταθμός, που θα περιπολούν και θα ενεδρεύουν και θα προστρέχουν μόλις ακούσουν τουφεκισμούς ή έχουν πληροφορίες για ληστές. Τέλος προτείνει και τρίτη γραμμή ανάσχεσης (αφού βέβαια καλυφθούν οι διαβάσεις του Σπερχειού) στο ύψος της Υπάτης, Αγά (Σπερχειάδας) και Μαυρίλου με 20 σταθμούς και 15 έως 20 άντρες ο κάθε σταθμός. Τα τάγματα θα εδρεύουν στην Υπάτη, στη Λαμία και στη Στυλίδα....Συνεχίζεται
Διαβάστε περισσότερα...
Γνωρίστε το ..Σύμπαν από το Αστεροσχολείο της Υπάτης
Στην Υπάτη άρχισε να λειτουργεί από το 2009 ένα νέο μικρό πλανητάριο, το Αστεροσχολείο. Πρόκειται για ένα εργαστήριο προβολής θεμάτων αστρονομίας, καθώς και χώρο διεξαγωγής εκδηλώσεων σχετικών με την αστρονομία, που σκοπό έχει να δώσει το ερέθισμα στους επισκέπτες του να ασχοληθούν με τη μαγεία της εικόνας του έναστρου ουρανού και να γνωρίσουν το σύμπαν.
Την ιδέα για τη δημιουργία του Αστεροσκοπείου είχαν οι εκπαιδευτικοί κ.κ. Γιώργος Σφήκας και Κία Τζιώτζη της Β/θμιας Εκπ/σης Φθιώτιδας, συνεργάτες του Εργαστηριακού Κέντρου Φυσικών Επιστημών (ΕΚΦΕ) Φθιώτιδας, και υλοποιήθηκε με την πρωτοβουλία της Δ/νσης Β/θμιας Εκπ/σης Φθιώτιδας και τη συνεργασία του Δήμου Υπάτης και της Περιφερειακής Δ/νσης Α/θμιας και Β/θμιας Εκπ/σης Στερεάς Ελλάδας.
Το Αστεροσχολείο στεγάζεται σε κτήριο που παραχωρήθηκε από το Δήμο της πόλης και αποτελεί έδρα του Συλλόγου Ερασιτεχνών Αστρονόμων Φθιώτιδας (ΣΕΑΦ) που ιδρύθηκε το 2007. Εκτός από το Δήμο, την προσπάθεια στήριξε οικονομικά και το ζεύγος Σταύρου και Ειρήνης Κακογιάννη που κατάγεται από την Υπάτη και δώρισε στο Αστεροσχολείο 200.000€ για εξοπλισμό και υποδομές του κτηρίου.
Το νέο αυτό μικρό Πλανητάριο μπορούν να επισκεφθούν μαθητές από Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια της ευρύτερης περιφέρειας για να παρακολουθήσουν επιμορφωτικά προγράμματα σχετικά με το σύμπαν και την αστρονομία αλλά και κάθε ενδιαφερόμενος, μικρός ή μεγάλος που θέλει να γνωρίσει από κοντά το μυστήριο του σύμπαντος και τις ομορφιές του!
Η έναρξη λειτουργίας του Αστεροσχολείου συνέπεσε με τον εορτασμό από τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση (IAU), του 2009 ως Παγκόσμιου Έτους Αστρονομίας (International Year of Astronomy-IYA). Το Παγκόσμιο Έτος Αστρονομίας 2009 σηματοδοτεί την 400η επέτειο της 1ης αστρονομικής παρατήρησης με τηλεσκόπιο που έγινε από το Γαλιλέο (Galileo Galilei).
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του ΣΕΑΦ: www.seaf.gr στο σύνδεσμο asterosxoleio. Διαβάστε περισσότερα...
Την ιδέα για τη δημιουργία του Αστεροσκοπείου είχαν οι εκπαιδευτικοί κ.κ. Γιώργος Σφήκας και Κία Τζιώτζη της Β/θμιας Εκπ/σης Φθιώτιδας, συνεργάτες του Εργαστηριακού Κέντρου Φυσικών Επιστημών (ΕΚΦΕ) Φθιώτιδας, και υλοποιήθηκε με την πρωτοβουλία της Δ/νσης Β/θμιας Εκπ/σης Φθιώτιδας και τη συνεργασία του Δήμου Υπάτης και της Περιφερειακής Δ/νσης Α/θμιας και Β/θμιας Εκπ/σης Στερεάς Ελλάδας.
Το Αστεροσχολείο στεγάζεται σε κτήριο που παραχωρήθηκε από το Δήμο της πόλης και αποτελεί έδρα του Συλλόγου Ερασιτεχνών Αστρονόμων Φθιώτιδας (ΣΕΑΦ) που ιδρύθηκε το 2007. Εκτός από το Δήμο, την προσπάθεια στήριξε οικονομικά και το ζεύγος Σταύρου και Ειρήνης Κακογιάννη που κατάγεται από την Υπάτη και δώρισε στο Αστεροσχολείο 200.000€ για εξοπλισμό και υποδομές του κτηρίου.
Το νέο αυτό μικρό Πλανητάριο μπορούν να επισκεφθούν μαθητές από Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια της ευρύτερης περιφέρειας για να παρακολουθήσουν επιμορφωτικά προγράμματα σχετικά με το σύμπαν και την αστρονομία αλλά και κάθε ενδιαφερόμενος, μικρός ή μεγάλος που θέλει να γνωρίσει από κοντά το μυστήριο του σύμπαντος και τις ομορφιές του!
Η έναρξη λειτουργίας του Αστεροσχολείου συνέπεσε με τον εορτασμό από τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση (IAU), του 2009 ως Παγκόσμιου Έτους Αστρονομίας (International Year of Astronomy-IYA). Το Παγκόσμιο Έτος Αστρονομίας 2009 σηματοδοτεί την 400η επέτειο της 1ης αστρονομικής παρατήρησης με τηλεσκόπιο που έγινε από το Γαλιλέο (Galileo Galilei).
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του ΣΕΑΦ: www.seaf.gr στο σύνδεσμο asterosxoleio. Διαβάστε περισσότερα...
Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010
ΑΦΙΕΡΩΜΑ - Η Ληστοκρατία στην Φθιώτιδα ( 2 )
Συνέχεια ........Η Ληστοκρατία στην Φθιώτιδα ( 2 )
Αναλυτικά
Σαν να μην έφταναν τα άλλα προβλήματα που αντιμετώπιζε το μικρό νεοσύστατο Νεοελληνικό Κράτος το 1833, ήρθε να προστεθεί από τις αρχές του βίου του και το πρόβλημα της ληστείας, που λυμαινόταν όλη την Ελλάδα και κυρίως τις παραμεθόριες επαρχίες μία από τις οποίες ήταν και η επαρχία της τότε ακριτικής Φθιώτιδας. Η ληστεία κατά την ιστορική περίοδο (1833 – 1881) γνώρισε φάσεις έξαρσης και ύφεσης και απείλησε την ενότητα αλλά και την ίδια την ύπαρξη του Ελληνικού Κράτους.
Σαν κορυφαία γεγονότα της εποχής αυτής με μεγάλη απήχηση, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, ήταν τα παρακάτω:
Η απαγωγή του Γάλλου λοχαγού Μπερτό ή Βρεττό από τη συμμορία
του αρχιληστή Χρήστου Νταβέλη στις 23 Σεπτεμβρίου 1855 – κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού Πολέμου (1854 – 1856) – καθώς ανέβαινε στο δρόμο από τον Πειραιά στην Αθήνα. Τελικά αφέθηκε ελεύθερος, αφού η Ελληνική Κυβέρνηση εξαναγκάστηκε να πληρώσει 30.000 δραχμές λύτρα για την απελευθέρωσή του.
Η κατάληψη, και η ληστεία του σπιτιού του και η αιχμαλωσία της κόρης του Παρασκευής, του δωδεκαχρονου γιού του και του γιατρού γαμπρού του Π. Καλογερόπουλου του βουλευτή Εύβοιας Νικολάου Βουδούρη. Οι ενωμένες συμμορίες του Βασίλη Καλαμπαλίκη, Λουκά Μπελιούλα ή Κακαράπη, Γιάννη Πάλλα, Φουντούκη, Θανάση Χορταριά, Μπούρχα, Νικολάου Τσόπα ή Ρουπακιά, Μήτρου Λυκουρέση και Δήμου Καραδήμου αποβιβάστηκαν με βάρκες από τις ακτές της Βοιωτίας στη Χαλκίδα στις 28Νοεμβρίου 1855 και απήγαγαν τα παραπάνω άτομα, τα οποία απελευθερώθηκαν, αφού καταβλήθηκε στις ληστοσυμμορίες ως λύτρα το ποσό
των 40.000 δραχμών και δόθηκε η υπόσχεση του βουλευτή Βουδούρη ότι θα ενεργούσε για την αμνήστευσή τους.
Το Νοέμβριο του 1865 οι ληστές απήγαγαν τρεις Άγγλους περιηγητές
στην Ακαρνανία.Τον Αύγουστο του 1866 οι ληστές απήγαγαν το βουλευτή Τριφυλλίας Σωτήριο Σωτηρόπουλο και τον κράτησαν αιχμάλωτο τριάντα έξι μέρες.
Το 1870 οι αρχιληστές Χρήστος και Τάκος Αρβανιτάκης με τη
συμμορία τους απήγαγαν τους ξένους περιηγητές που πήγαν να επισκεφθούν το πεδίο της μάχης του Μαραθώνα και τους σκότωσαν στις 9 Απριλίου στο Δήλεσι (Δήλιον) της Βοιωτίας, ένα φοβερό γεγονός με τρομερή απήχηση στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.
Το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους ληστές μπήκαν στη Λιβαδειά και
απήγαγαν από το σπίτι του το βουλευτή Φίλωνα.
Η ληστοκρατία στην Φθιώτιδα
Εδώ θα αναφερθούμε στις ληστοσυμμορίες που έδρασαν στην επαρχία της Φθιώτιδας που ήταν τότε παραμεθόρια επαρχία και δεινοπαθούσε από τις ληστρικές επιδρομές και λαφυραγωγίες. Απλώς αναφέραμε ορισμένα ληστρικά γεγονότα με γενικότερη απήχηση, για να μπούμε στο ληστρικό κλίμα της εποχής.
Όταν μιλάμε για επαρχία της Φθιώτιδας εκείνη την περίοδο,
εννοούμε την περιοχή που περιλαμβάνεται μεταξύ της οροθετικής γραμμής κατά μήκος της κορυφογραμμής της Όθρυος ως τον Παγασητικό Κόλπο και της κορυφογραμμής της Οίτης, που συμπεριλαμβάνει ανατολικά και τους Δήμους Πτελεατών και Αμαλιαπόλης (Μιτζέλας) και νοτιοανατολικά τους Δήμους Θερμοπυλών και Θρονίου της επαρχίας Λοκρίδας, δηλαδή σε γενικές γραμμές την επαρχία που προήλθε από τη συγχώνευση των επαρχιών του Πατρατζικίου και του Ζητουνίου κατά την
Τουρκοκρατία. Οι απαρχές της ληστείας
Οι απαρχές της ληστείας πρέπει να αναζητηθούν πριν από την άφιξη
του βασιλιά Όθωνα στην Ελλάδα (6 Φεβρουαρίου 1833) στα χρόνια του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, όταν το 1830 διοργάνωσε τα ελαφρά τάγματα του στρατού και έμειναν έξω από αυτά πάνω από 4.000 αγωνιστές του Ιερού Αγώνα του 1821.
Από αυτούς άλλοι γύρισαν στις οικογένειές τους και άλλοι ξαναγύρισαν στα αγαπημένα τους κλέφτικα λημέρια στις απάτητες βουνοκορφές των Αγράφων, της Γούρας, των Χασίων και του Ολύμπου. Εξαιτίας του γεγονότος αυτού άρχισε να αναβιώνει η ληστεία σε ορισμένες περιοχές της Στερεάς Ελλάδας.
Μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια (27 Σεπτεμβρίου 1831) επικράτησε στη Ελλάδα αναρχία και χάος .
Τα ελαφρά τάγματα διαλύθηκαν και οι στρατιώτες ξαναγύρισαν
στους παλιούς άτακτους αρχηγούς τους με τους οποίους τους συνέδεαν κοινά πολεμικά βιώματα.
Διαλυμένα και διασκορπισμένα τα ελαφρά τάγματα στις
ελληνικές επαρχίες καταπίεζαν τους αγροτικούς πληθυσμούς, αρπάζοντας τα ζώα τους και τις μικρές τους περιουσίες.
Αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση αντιμετώπισε η Αντιβασιλεία, όταν
ήρθε στην Ελλάδα και προσπάθησε να βάλει κάποια τάξη. Με το δ/γμα 2/14 Μαρτίου 1833 διέλυσε τα άτακτα στρατεύματα και στη θέση τους δημιούργησε 10 τάγματα ακροβολιστών.
Οι άτακτοι στρατιώτες δεν είδαν με καλό μάτι τη νέα στρατιωτική οργάνωση και αρνήθηκαν να καταταχτούν στα νέα τάγματα, γιατί η αυστηρή πειθαρχία, οι συνεχείς ασκήσεις, η φράγκικη ενδυμασία τους, τα «στενά» όπως τα έλεγαν, ήταν ξένα προς τις μακροχρόνιες συνήθειές τους και τον ανυπότακτο χαρακτήρα τους.
Έτσι με τη νέα οργάνωση των ατάκτων στρατευμάτων και τη
δημιουργία των ταγμάτων των ακροβολιστών έμειναν έξω από τα τάγματα περίπου 15.000 αγωνιστές της επανάστασης .
Τα στρατιωτικά μέτρα που έλαβε ο Καποδίστριας και τα
αψυχολόγητα στρατιωτικά μέτρα της Αντιβασιλείας, με τα οποία αρκετές χιλιάδες των αγωνιστών του 1821 έμειναν έξω από τις νέες στρατιωτικές διοργανώσεις, δημιούργησαν στην Ελλάδα το μεγάλο πρόβλημα της ληστείας, που αποτέλεσε τη μεγαλύτερη τροχοπέδη για την ανάπτυξη της ελληνικής υπαίθρου.
Κυρίως όμως η ληστεία έπληξε τη Στερεά Ελλάδα και προπαντός τις παραμεθόριες επαρχίες, μία από τις οποίες ήταν και η παραμεθόρια επαρχία της Φθιώτιδας, που υπόφερε τα πάνδεινα κατά το χρονικό διάστημα 1833–1881 που προσαρτήστηκε στην Ελλάδα ηΘεσσαλία.
Τα παραμεθόρια χωριά της επαρχίας της Φθιώτιδας στην Όθρυ
(Βουνά της Γούρας) ήταν, αρχίζοντας από τα ανατολικά προςmτα δυτικά, τα εξής: Αμαλιάπολη (Μιντζέλα) επί του Παγασητικού Κόλπου, Σούρπη, Γαύριανη, Πτελεός, Μαχαλάς (Κυπαρισσώνας), Μύλοι, Σπαρτιά, Τσερνοβίτι (Παλαιοκερασιά), Άνυδρο (Νίκοβα), Σαπουνάς, Νεράϊδα, Δρύστελα, Λογγίτσι, Λιμογάρδι, Δίβρη, Μακρολείβαδο, Δερβένι Φούρκα (Καλαμάκι), Στύρφακα, Τρίλοφο (Κούρνοβο), Αρχάνι, Γιαννιτσού, Πλατύστομο, Ασβέστης, Τσούκα, Ροβολιάρι, Λιτόσελο,Περίβλεπτο, Παλαιόκαστρο, Νεοχώρι,
Μαυρίλο.....Συνεχίζεται Διαβάστε περισσότερα...
ΑΦΙΕΡΩΜΑ - Η Ληστοκρατία στην Φθιώτιδα (1)
Αγαπητοί αναγνώστες λόγω του μεγάλου όγκου του κειμένου η εργασία μου αυτή θα ολοκληρωθεί περίπου σε 20 δημοσιεύσεις
ΕΠΟΧΗ ΛΗΣΤΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΗΝ ΦΘΙΩΤΙΔΑ
Επί Τουρκοκρατίας και ειδικά στην εποχή του Αλή Πασά ,πολλοί Έλληνες που δεν άντεχαν κυρίως την σκλαβιά και την φτώχεια μαζί αναγκάστηκαν να γίνουν ληστές και να ανέβουν στα Βουνά.
Λήστευαν συνήθως Τούρκους αλλά και πλούσιες Ελληνικές
οικογένειες.
Μετά την απελευθέρωση περίπου στα 1830 , πολλοί αγωνιστές της Ελληνικής επανάστασης λόγω της αδιαφορίας που έδειξε απέναντι τους το νεοσύστατο Ελληνικό κράτος , βρέθηκαν χωρίς πόρους και προστασία , έτσι προσχώρησαν στις συμμορίες των ληστών.
Με το εμπειροπόλεμο πλέον προσωπικό οι λήσταρχοι έγιναν αδίστακτοι, κτυπούσαν πια, όχι μόνο τα χωριά αλλά και τις μεγάλες πόλεις.
Η Κυβέρνηση για την καταστολή των ληστειών αναγκάσθηκε να δώσει αμνηστία σε όλους τους ληστές.
Στις 28 Απριλίου το 1836 έθεσε σε ισχύ τον νόμο περί αμνηστίας αλλά εξαιρούσε 16 περιβόητους λήσταρχους.
Το φαινόμενο των ληστειών με αυτό το νόμο περιορίσθηκε σχετικά.
Από το 1845 όμως η πολιτική διαφθορά που επικρατούσε στη χώρα μας ,(με την συμβολή της Αντιπολίτευσης που ήθελε να κτυπήσει τη Κυβέρνηση ) ενθάρρυνε και δημιούργησε νέες συμμορίες.
Η Κυβέρνηση τότε βρέθηκε μπροστά σε μία χαώδη κατάσταση κυρίως στην ύπαιθρο.
Με το νόμο ΤΟΔ της 27 Φεβρουαρίου 1871 ,περί καταδιώξεως της ληστείας έθεσε σε εφαρμογή το μέτρο της επικήρυξης των ληστών και της εκτόπισης όλων όσων τους υπέθαλπαν και τους πρόσφεραν κάλυψη.
Παρά τις δεκάδες συλλήψεις και εκτελέσεις τα αποτελέσματα δεν ήταν ικανοποιητικά.
Οι ληστές για να αντιμετωπίζουν τα καταδιωχτικά αποσπάσματα είχαν δημιουργήσει πολυμελείς ομάδες που πολλές φορές συγκρούονταν και μεταξύ τους για τον έλεγχο κάποιας περιοχής.
Επί 50 σχεδόν ολόκληρα χρόνια η εξύμνηση των κατορθωμάτων των λήσταρχων ( Νταβέλη , Λίγγου , Κακαράπη κλ ) έφθασε σε τέτοιο σημείο που όνειρο του φτωχού κάθε χωρικού ήταν να ενταχθεί σε κάποια από αυτές τις ομάδες.
Το κλίμα αυτό που επικρατούσε σε όλη τη χώρα ώθησε αρκετούς Σμοκοβίτες να βγούν στο βουνό.Θα αναφέρουμε εδώ όσους τα ονόματα τους διασώθηκαν έως σήμερα μέσω της προφορικής παράδοσης
ΓΙΑΤΑΓΑΝΑΣ έδρασε στα χωριά Σμόκοβο ,Καστανιά Νιοχώρι και γενικά στον ορεινό όγκο της περιοχής μας .Τον επικήρυξε η κυβέρνηση ,και τον σκότωσε στη τοποθεσία Τρανή Λάκα ,ο επίσης ληστής Σταμέλλος από την Καστανιά , για να αμνηστευτούν τα δικά του εγκλήματα.
ΚΑΝΤΖΟΣ ( Ευάγγελος Χριστακόπουλος ) τον οποίο τον καρατόμησαν στην θέση Μοιρά της Υπάτης την στιγμή της σύλληψης του .
ΘΟΔΩΡΗΣ ( Θεόδωρος Χριστογιώργος ) Σαιταρής . Αυτός δολοφονήθηκε από καταδιωκτικό απόσπασμα στην Χομίργιαννη.
ΡΑΦΤΟΓΙΩΡΓΟΣ ( Γεώργιος Ραφτόπουλος ) η δράση του ήταν σχετικά μικρή, παραδόθηκε στις αρχές ,αμνηστεύτηκε και γλύτωσε τον θάνατο.
Όπως αναφέρει η προφορική παράδοση οι δύο ληστές Κάντζος και Θοδωρής, συνέλαβαν μια βραδιά στη θέση Σαμαράκι τον Ιερέα Παπαγεωργάκη από το Νιοχώρι που πήγαινε στο Σμόκοβο να μεταλάβει των Αχράντων Μυστηρίων κάποιο ετοιμοθάνατο κάτοικο του χωριού.Αφού τον κράτησαν όλη την νύχτα , την επομένη μέρα τον οδήγησαν στο σπίτι του στο Νιοχώρι ζητώντας του λύτρα για να τον αφήσουν ελέυθερο διαφορετικά θα τον εκτελούσαν . Ο Παπαγεωργάκης αναγκάστηκε να τους δώσει 300 χιλιάδες δραχμές , ( χρυσές την εποχή εκείνη) τα χρήματα τα είχε κρυμμένα στην ρίζα μιας καρυδιάς που είχε στην αυλή του.
Την ίδια εποχή λήστεψαν και τον Γιώργο Λαγό από το Σμόκοβο ,ο οποίος είχε τόσα χρήματα που όταν ζήτησε σε γάμο την κόρη του Παπαδήμα, του υποσχέθηκε ότι αν τον έκανε γαμπρό θα έστρωνε το δρόμο από το σπίτι του έως το σπίτι του Παπαδήμα με αργυρά τάλλαρα.Ο Παπαδήμας δεν τον έκανε γαμπρό του και τελικά πάντρεψε τη κόρη του με τον Σταύρο Σαιταρή....συνεχίζεται
Διαβάστε περισσότερα...
Δύσκολο το πέταγμα αετού την Καθαρά Δευτέρα στον Πύργο
Σύμφωνα με τις προγνώσεις της ΕΜΥ η Καθαρά Δευτέρα στον Πύργο μόνο …καθαρά δεν θα είναι . Η Θερμοκρασία θα κυμανθεί σε χαμηλά επίπεδα ενώ δεν αποκλείεται να χιονίσει.
Ο Αη Θανάσης φέτος προβλέπεται να έχει μοναξιές η πρόγνωση αναλυτικά
Ωριαία Πρόβλεψη Καιρού για Πύργος, Ελλάδα
Lat:38.81 Lon: 22.16 Μέσο Υψόμ..: 1083m.
Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου
Τοπική ώρα Θερμ. Καιρός
02:00 4.9 °C ΝΔ Ασθενής βροχή
05:00 4.3 °C ΝΔ Ασθενής βροχή ή χιονόνερο
08:00 4.2 °C ΝΔ Ασθενής βροχή ή χιονόνερο
11:00 5 °C ΝΔ Ασθενής βροχή
14:00 5 °C ΝΔ Ασθενής βροχή
17:00 4.5 °C ΝΔ Πιθανή βροχή ή χιονόνερο
20:00 3.9 °C ΝΔ Πιθανή βροχή ή χιονόνερο
23:00 4.1 °C ΝΔ Πιθανή βροχή ή χιονόνερο
Μακάρι οι προγνώσεις να διαψευστούν και οι επισκέπτες του Πύργου να κατορθώσουν να γιορτάσουν Πατροπαράδοτα την Καθαρά Δευτέρα Διαβάστε περισσότερα...
Εξερεύνηση Σπηλαίου Τρύπα Υπάτης από την Σπηλαιολογική εταιρεία
Κατά την διάρκεια της αποστολής στην Υπάτη στις 27/09/2009 ο Κος Καρβέλης συνταξιούχος καθηγητής φιλολογίας, συγγραφέας και κάτοικος Καπνοχωρίου Υπάτης μας έδειξε το σπήλαιο Τρύπα.
Δυστυχώς είχε ήδη προγραμματιστεί η αναχώρηση μας και δεν προλαβαίναμε να το προσεγγίσουμε.
Πριν την οργάνωση νέας αποστολής αποφασίσαμε να βρούμε το μονοπάτι για το σπήλαιο ώστε να διευκολυνθεί η ομάδα.
Στις 01/10/2009 τα Μέλη της Ε.Σ.Ε. Σωτήρης Γιάννης και Φύτιζα Ρόζα δοκιμάσαμε την διαδρομή.
Το σπήλαιο βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του φαραγγιού που δημιουργεί το ρέμα Ξεριάς.
Μέσα από το Καπνοχώρι ακολουθούμε χωματόδρομο που οδηγεί στην Δυτική πλευρά του φαραγγιού. Περνάμε παλιό πέτρινο σπίτι (το πατρικό του Κου Καρβέλη) και μετά στρίβουμε αριστερά. Λίγο πιο κάτω ο δρόμος σταματάει και συνεχίζουμε με τα πόδια.
Η διαδρομή έχει απότομες σάρες και στο κατέβασμα και στο ανέβασμα και πρέπει να περάσουμε δύο ρεματιές. Η υψομετρική διαφορά είναι περίπου 150 μέτρα. Αφού διασχίσαμε και τα σημεία με πυκνή βλάστηση φθάσαμε στη ρίζα της απέναντι πλαγιάς.
Ένα σημείο της διαδρομής χρειάζεται εύκολη αναρρίχηση αλλά το λάθος μπορεί να αποβεί μοιραίο από τον γκρεμό που παραμονεύει. Μετά από δύο ώρες βρισκόμαστε μπροστά στη εντυπωσιακή είσοδο και ενώ ετοιμάζω τούς φακούς ακούμε μεγάλη φασαρία από το εσωτερικό της.
Σίγουρα δεν το περιμέναμε και μάλλον ησυχάσαμε βλέποντας έναν τράγο να βγαίνει τρέχοντας από μέσα. Δεν ξέρω ποιός τρόμαξε πιό πολύ εμείς ή ο τράγος.
Το σπήλαιο βρίσκεται σε υψόμετρο 715 μέτρα και το στίγμα του είναι διαθέσιμο.
Μπαίνοντας στο εσωτερικό του σπηλαίου είχαμε στο μυαλό μας την διήγηση του Κου Καρβέλη για την μάχη που είχε λάβει μέρος στην περιοχή κατά τον εμφύλιο πόλεμο αλλά το μέγεθος του σπηλαίου μας συνεπήρε.
Μετρώντας με βήματα υπολόγισα πάνω από 80 μέτρα βάθος. Το πλάτος και το ύψος σε κάποια σημεία είναι πάνω από 15 μέτρα.
Στο βάθος υπάρχει βάραθρο και αποφασίστηκε νέα έρευνα.
14/11/2009 ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ
Στις 14/11/2009 στις 09.30 το πρωί ξεκινήσαμε την πορεία για το Σπήλαιο. Νωρίτερα είχε προηγηθεί ο έλεγχος και ο καταμερισμός του εξοπλισμού ώστε να υπάρχουν τα πάντα χωρίς να χρειαστεί να μεταφερθεί κάτι διπλό και να έχουν όλοι μερίδιο στο βάρος του κοινών υλικών. Στην έρευνα συμμετείχαν οι Λιακόπουλος Ηλίας Αρχαιολόγος της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας-Σπηλαιολογίας Ν. Ελλάδος και μέλος της Ε.Σ.Ε., Γεωργιάδης Γιάννης μέλος της συντονιστικής επιτροπής της ομάδας σπηλαιοδιάσωσης, Γκαρλαούνη Χαρά Γεωλόγος μέλος ΤοΤΒΕ Ε.Σ.Ε., Λαμπρακόπουλος Θωμάς μέλος της Ε.Σ.Ε., Σωτήρης Ευάγγελος Φοιτητής και Σωτήρης Γιάννης μέλος της Ε.Σ.Ε.
Λόγω του βάρους που μεταφέραμε ο χρόνος προσέγγισης που χρειάστηκε ήταν περισσότερος από τον προγραμματισμένο.
Η διάσχιση των ορμητικών χειμάρρων ήταν μία επιπλέον καθυστέρηση. Η ασφάλιση σε απότομα σημεία της διαδρομής κρίθηκε απαραίτητη λόγω του φορτίου που έπρεπε να μεταφερθεί.Ο τράγος όπως αποδείχτηκε ήταν άγρια γίδα αλλά ήταν εκεί και μας περίμενε.
Μετά την πρώτη επαφή με το σπήλαιο όλοι επιταχύναμε για να προλάβουμε όσο το δυνατό περισσότερα.
Ο Η. Λιακόπουλος μετά από εξέταση των επιφανειακών ευρημάτων κατέληξε στο ότι το σπήλαιο έχει αρχαιολογική αξία και μας δήλωσε ότι θα συντάξει ο ίδιος τις επόμενες μέρες σχετική αναφορά για τα αρχαιολογικά ευρήματα στην Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας-Σπηλαιολογίας Ν. Ελλάδος .Για τον λόγο αυτό δεν θα κάνω καμία εικασία για το απώτατο παρελθόν του Σπηλαίου.
Ο Γ. Γεωργιάδης παράλληλα με την φωτογράφηση βοήθησε με το αρμάτωμα του σπηλαίου.
Η Χ. Γκαρλαούνη μετά από πρόχειρο έλεγχο ανακάλυψε απολιθώματα στα τοιχώματα του σπηλαίου. Ο απολιθωματοφόρος ασβεστόλιθος του σπηλαίου σε μερικά σημεία είναι τόσο σαθρός από την επίδραση του γουανό ώστε να είναι αδύνατο το αρμάτωμα.
Το βάραθρο στο τέλος του σπηλαίου παρά το εντυπωσιακό στόμιο είχε συνολικό βάθος λιγότερο από 15 μέτρα.
Στο βάθος του και περιμετρικά υπάρχουν έξι κοιλώματα βάθους έως 4 μέτρα και μήκους έως 7 μέτρα. Το ένα εξ' αυτών διακλαδίζεται σε τρείς υποθαλάμους δημιουργώντας έναν μικρό λαβύρινθο.
Το δάπεδο του βαράθρου είχε απίστευτες ποσότητες γουανό και για το λόγο αυτό ήταν αδύνατη η περαιτέρω έρευνα για συνέχειες.
Η διαμόρφωση των τοιχωμάτων θύμιζε διάβρωση από νερά και περιμέναμε μεγάλη συνέχεια την οποία δεν ανακαλύψαμε .
Δεν είναι όμως απίθανο οι περίεργοι σχηματισμοί στον ασβεστόλιθο να προήλθαν μακροπρόθεσμα από την αθροιστική διάβρωση του γουανό και της υγρασίας .
Η γεωλόγος της παρέας μας θα προσπαθήσει να βρει στοιχεία που θα βοηθήσουν να έχουμε μία άποψη για τον ρυθμό διάβρωσης του εδάφους στην περιοχή και για τη θέση του σπηλαίου σε σχέση με την κοίτη του ρέματος.
Νωρίς το απόγευμα προχωρήσαμε στο μάζεμα των υλικών και στην αναχώρηση. Το σκοτάδι μας βρήκε στην μέση της διαδρομής και χάσαμε για λίγο το ανύπαρκτο μονοπάτι ολοκληρώνοντας την μέρα με νυχτερινή πορεία.
Μετά από έντεκα ώρες από την αναχώρηση φθάσαμε πάλι στα οχήματα.
Θέλω να ευχαριστήσω όλα τα άτομα που πήραν μέρος σε αυτή την δύσκολη έρευνα διότι με τα υλικά τους τις γνώσεις τους την εμπειρία τους την υπομονή τους και την απίστευτα καλή τους διάθεση είχε αίσιο αποτέλεσμα αυτή η έρευνα.
Το οικονομικό βάρος της αποστολής μοιράστηκε εξίσου σε όλους.
Για την διεξαγωγή της ενημερώθηκε η επιτροπή εξερευνήσεων της Ε.Σ.Ε. το Δ.Σ. και οι αρμόδιοι φορείς.
Το βράδυ είχε επίσκεψη σε τοπικό χάνι και την επομένη το πρωί λουτρό στις Θερμοπύλες.
Σωτήρης Γιάννης. Διαβάστε περισσότερα...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)